Foto's: Andrea Dijkstra De laatste maand is er veel promotie gemaakt voor The City Is Ours, een muziekfestival dat afgelopen zaterdag plaatsvond op het terrein rondom de Haagse Hogeschool. Op het programma stonden zo’n 25 (vooral techno-)dj’s en 4 livebands, verdeeld over drie podia, te weten Godzilla (dance stage), 50 Foot Woman (eclectic stage) en King Kong (live stage). Het mooie weer had een geslaagd festival kunnen betekenen, maar – waarschijnlijk door de hoge entreeprijs – liet de doelgroep het grotendeels afweten. Bij binnenkomst is al direct te merken dat dit festival nieuw is en alles nog een beetje onwennig verloopt. Om 13:00uur, de tijd dat het festival officieel begint, wordt het publiek nog niet toegelaten tot het terrein. Alleen de persmensen kunnen aan de zij-ingang naar binnen. En dan weet niemand waar passen en programmaboekjes zijn af te halen. Er schalt al wel muziek vanaf Godzilla en de band Relax staat te soundchecken op King Kong. Maar goed, er kan nog van alles gebeuren vandaag. Als Relax om 14:00uur ‘voor het echie’ begint, is het met zo’n zestig man aan publiek nog steeds niet echt druk. Gelukkig hebben de ervaren muzikanten daar geen boodschap aan en zetten ze van begin tot eind een vette show neer. De nummers zijn sterk en bevatten vele afwisselende stijlen als hiphop, ska, funk en rock. De zanger vraagt na een aantal nummers het publiek mee te zingen. “Nee, niet maar 1,2 miljoen van jullie; alle 2,3 miljoen mensen die hier zijn, moeten meezingen!”, zegt hij spottend. Duidelijk is te zien dat de heren van Relax het prima naar hun zin hebben. Ze spelen overigens twee nieuwe nummers die vet en origineel klinken. De band Kraak & Smaak zet de trend van funk voort. Ze treden hier als zesmansformatie op. Nou ja mans. Zangeres Roos Stigter, ook wel bekend als Rose, speelt met haar zuivere stem een grote rol. Kraak & Smaak swingt de pan uit. Alleen de nummers lijken af en toe alleen wel een beetje op elkaar. Toch weten de muzikanten het een lust voor het oog te houden. De drummer begint zelfs zeer intiem met Rose te dansen. Kortom, een lekker zwoele en swingende act voor de zaterdagmiddag. Op de andere podia kan het publiek genieten van diverse dj’s. Zo draaien Marnix en Stef Vrolijk back 2 back op het dancepodium Godzilla. Aardig wat mensen beginnen er een dansje op te wagen, maar toch blijft de sfeer wat mat. Ongeveer tegelijkertijd is Hitmeister D door zijn set aan het werken op het ’50 Foot Woman’-podium. Met extreem weinig publiek overigens, wat ook geldt voor de andere dj’s die eerder en later die dag op deze plek draaien. Terug naar het livepodium King Kong, waar de vierkoppige formatie C-Mon & Kypski speelt. Deze band laat zich zeer moeilijk in een hokje plaatsen. De ene keer spelen ze rock, dan horen we weer wat oosterse invloeden en – gekker kan het bijna niet – polka-achtige liedjes! Zo druk als het aan het begin van hun optreden is, zo rustig is het aan het eind. Er wordt niet eens meer geapplaudisseerd als de drummer een enorm virtuoze livescratch aan het neerzetten is. Terwijl ze nog tijd over hebben voor een laatste nummer, verlaten ze het podium, zich afkerend tegen het ongeïnteresseerde publiek. Op het dancepodium Gorilla begint de Haagse dj Remy met vrij standaard technoplaatjes aan zijn set. Maar dit is waarschijnlijk om de climax extra groot te maken. Want die is er keer op keer. Vocaal ondersteund door een mc beukt na elke break de beat er harder in. Het lijkt op een gegeven moment een trucje om het publiek aan het dansen te houden. Een hoop toeschouwers staat immers stil op de dansvloer om dan weer eventjes te bewegen na zo’n break. Slechts de mensen vooraan houden het continu vol om los te gaan. Op wie hebben we eigenlijk de hele dag gewacht? Jawel: de befaamde Audio Bullys! Zij staan echter niet te trappelen om het livepodium King Kong te betreden. Even lijkt het of de heren vanwege het kleine bezoekersaantal direct het vliegtuig naar Engeland willen nemen. Maar nee, chagrijnig klimmen ze naar boven en beginnen aan hun set. Vrijwel direct komen bekende nummers langs en het publiek gaat uit zijn dak. Ach ja; het belangrijkste is dat ze er zijn.. Dansen dus! Geen zorgen voor de mensen die na de hele dag nog niet helemaal zijn uitgedanst. Zij kunnen zich nog helemaal laten gaan in de binnenstad, waar op vele locaties afterparty’s worden gehouden. De echte zorgen zullen waarschijnlijk voor de organisatie van de City is Ours 2006 zijn. Want hoe halen ze in hemelsnaam hun kosten eruit met zo’n laag bezoekersaantal? Zien wij dit toch best wel originele festival volgend jaar nog terug?