Je zou het haast niet zeggen met het heerlijke weer, maar de zomer - en dus het buitenfestival seizoen - loopt ten einde. Vooral de laatste weken was het een komen en gaan van festivals. Op zondag 27 augustus waren het er zelfs drie tegelijkertijd. Daarnaast waren er een aantal nieuwe festivals, maar voegen ze iets toe? Zijn er zo langzamerhand niet te veel festivals? Volgens mij wel, maar voor het Haagse publiek is het allemaal nog niet genoeg. Op de poll van het Haags Poppodium blijkt voorlopig na 347 stemmen (stand 13 sept.) dat 48% van de Haags Poppodium bezoekers vindt dat er juist te weinig festivals zijn tegenover 29% precies goed en 21% te veel. Zelf kan ik me een tijd herinneren dat ik in juni naar Parkpop ging, in juli naar Vlietpop en in augustus naar Waterpop. Aan het eind van de zomer wilde je nog wel eens afreizen naar Rotterdam voor het toen net nieuwe Metropolis, maar dat was het in de regio dan wel zo’n beetje. Niet veel dus op het eerste gezicht, maar toch kan ik mij ook herinneren dat ik hele toffe bands te zien kreeg. Bijvoorbeeld een magisch optreden van New Model Army in de stromende regen op Vlietpop ‘88. En in ‘93 speelden The Lemonheads in Leidschendam, aan de vooravond van hun ‘alternatieve ‘ doorbraak. Waterpop programmeerde dat jaar zelfs Radiohead én de Manic Street Preachers! Bands van een dergelijk kaliber (die je heden ten dage zou kunnen vergelijken met bijv. Maximo Park) zijn op gratis festivals niet meer gauw te zien. Voor een belangrijk deel heeft dat natuurlijk te maken met het feit dat dit soort bands meteen op de grotere betaalde festivals als Lowlands en Pinkpop staan. Festivals met een lange traditie als Vlietpop en Waterpop hebben noodgedwongen minder grote bands moeten programmeren wat de pret er natuurlijk niet per definitie minder op maakt. Het wordt echter wel lastiger gemaakt om je als festival te onderscheiden van de wildgroei aan festivals die ook allemaal uit hetzelfde vaatje proberen te tappen. Het gevolg is dat veel festivals meer van hetzelfde bieden. Een terugblik op de programma’s van afgelopen zomer leert ons dat in het Haagse een aantal bands regelmatig op de verschillende festivals van de stad speelden. Voor de muzikanten natuurlijk geweldig maar als bezoeker heb ik me de afgelopen maanden regelmatig verzucht over het feit dat ik alwéér van R.O.O.O.M, Nuclear Family, Mellow Yellow en The Crowd kon genieten. Het is dan eigenlijk ook heel jammer dat een dance georiënteerd festival als ‘The City is Ours’ zo beroerd weinig bezoekers heeft getrokken. Dit festival voegt zeker wat toe aan het bestaande aanbod, al moest er wel diep voor in de buidel getast worden. Daar was het Haagse puibliek kennelijk niet toe bereid en de vraag is of dit festival een tweede editie zal beleven. Wellicht ook een gevolg van het groot aantal gratis festivals want waarom zou je 25 euro neertellen voor een festival als je ook gratis naar een ander festival kunt gaan? Minder goede programmering maar even gezellig en het bier vloeit overal toch wel rijkelijk. Je gaat je haast afvragen of al die gratis en vaak gesubsidieerde festivals niet onbedoeld aan een soort van marktvervuiling doen. Toch wil ik afsluiten met een positief geluid. Nog niet zo lang geleden was er een tijd in Den Haag waarin ik me terecht beklaagde over het feit dat er voor een grote stad zo weinig te doen was. Hoe anders bijvoorbeeld in steden als Londen waar overal van alles plaats vond en elke wijk z’n eigen ‘free festivals’ organiseerde. Wat dat betreft is er nu in Den Haag elk weekend genoeg te kiezen en is er in vergelijking tot een aantal jaren geleden sprake van een grote sprong voorwaarts. Zeker de binnenfestivals als TodaysArt, State-X, Crossing Border en Music in my Head hebben een geweldige uitstraling en dienen gekoesterd te worden. Wat betreft de zomerfestivals hoop ik vooruitblikkend op 2007 dat de nadruk in plaats van op kwantiteit, weer zal komen te liggen op kwaliteit.