Bliksems! (27)

De tegencanon

Arthur Crucq, ,

Op 3 november wordt in navolging van de Nederlandse canon ook een Haagse historische canon gepresenteerd. Voor de ongeletterde onder ons; een historische canon is een richtsnoer van gebeurtenissen, werken of personen die relevant zijn voor een goed begrip van de geschiedenis. Ook de Haagse popmuziek verdient een canon en uit vrees dat daar een oververtegenwoordiging van oud belegen beatstad en de welbekende Haagse rock in voorkomt presenteer ik bij deze, de tegencanon.

De tegencanon

Op 3 november wordt in navolging van de Nederlandse canon ook een Haagse historische canon gepresenteerd. Voor de ongeletterde onder ons; een historische canon is een richtsnoer van gebeurtenissen, werken of personen die relevant zijn voor een goed begrip van de geschiedenis. Ook de Haagse popmuziek verdient een canon en uit vrees dat daar een oververtegenwoordiging van oud belegen beatstad en de welbekende Haagse rock in voorkomt presenteer ik bij deze, de tegencanon. De tegencanon is geheel samengesteld door ondergetekende en dient bij voorkeur door een ieder met vuur en zwaard bestreden te worden, aangezien de tegencanon geheel op non wetenschappelijke wijze, doch zeer subjectief, tot stand is gekomen en daarmee buitengewoon gekleurd en niet representatief is voor Den haag als popstad. De tegencanon kent negen canonieke hoogtepunten uit de Haagse popgeschiedenis. De rest is rotzooi! 1. Group 1850 (1967-’69) Wanneer we denken aan Den Haag in de jaren zestig, dan denken we niet gauw aan Group 1850. Toch zijn zij oorspronkelijk een Haagse act. Dit eerste neder- psychedelische gezelschap put haar inspiratie vooral uit Amerikaanse westcoast acid rock. De groep geeft haar debuutoptreden in Schevenigen en doet daarmee vele stofwolken opwaaien in het Haagse. De welbekende Haagse nederbeat verbleekt van braafheid vergeleken bij dit eigenzinnige gezelschap, dat het zelfs tot voorprogramma van The Kinks en Frank Zappa weet te schoppen. Vanaf 1969 slaat de groep haar vleugels uit en opereert dan voornamelijk vanuit Amsterdam en is met tal van nieuwe leden nauwelijks meer een Haagse groep te noemen. De groep draait vooral rondom Peter Sjardin en zoals met zoveel psychedelische bands van rond 1970 gaat het geheel uiteindelijk kopje onder in overmatig drugsgebruik en doorgeschoten artistieke experimenten. Legendarisch zijn de eerste twee platen ‘Agemo’s trip to mother earth ‘ en ‘Paradise now’ die als vinyl op menig beurs flink van euro’s zullen doen ophoesten. 2. Italo disco/ Radio Stad Den Haag (jaren ’80) Iedereen die in de jaren tachtig in Den Haag en Rijswijk op de middelbare school heeft gezeten is ermee groot geworden. Italo disco. Er ging geen schoolfeest voorbij of er was wel een Italo drive in show aanwezig. Het is een van de eigenaardigheden van het Haagse dat het genre vooral in de hofstad enorm populair was. Radio Stad Den Haag was de katalysator van het genre met de eerste Italo top 20. Ondanks de enorme populariteit was het genre bepaald niet geliefd bij de alternativo’s in de jaren tachtig. Dat verklaart misschien ook wel dat het begrip Italo niet meer in het vocabulaire van de gemiddelde popbobo voorkomt. 3. Trespassers W (1984 – heden.) Muzikaal en kunstzinnig collectief rondom de Haagse filosoof/ publicist Cor Gout. Opgekomen in de jaren tachtig waarin het onder invloed de kraakbeweging de gewoonte was te werken in collectieven. Ook artistiek ontstonden complete self supporting circuits waar die van Gout er een van is. Eigen radioprogramma’s, culturele programmeringen, geschriften en pamfletten, platen en video’s. Elk medium wordt aangegrepen als artistieke uiting. Cor Gout is bij Trespassers W de man van de filosofische ideeën en de poëtische teksten. Hij wordt daarin bijgestaan door een keur aan muzikanten en andere kunstenaars. Het resultaat; volkomen uniek en niet onder een noemer te vangen. 4. De Haagse Piel sessies (1992)/ Podium Iets vrijers (1989-’95) Dit album grossiert niet bepaald in grootse muziek maar schetst wel een tijdsbeeld van een van de leukste podia die Den Haag ooit heeft gekend. Bepaalde nummers zijn een decennium later echt niet om aan te horen en het is maar goed dat nagenoeg alle bands op deze cd geen muziek meer maken. Hoogvlieger is, hoe kan het ook anders, het behoorlijk Lou Reediaanse nummer dat Hallo Venray aan de cd beschikbaar stelt. Voor wie dierbare herinneringen koestert aan de dagen dat honden met hun eigenaars op de dansvloer meedansten en elke zin met een goedbedoeld ‘ofzo’ werd afgesloten. 5. DJ Paul Elstak & Teenage warning – If da kidz (DJ Isaak remix)(1996) Gabber telt in het ‘serieuze’ popwereldje niet mee en dat is op z’n minst jammer. Hoewel Rotterdam hoofdstad van de gabber is doet Den Haag bepaald niet onder. Paul Elstak maakte vele happy hardcore hits in de jaren negentig die inmiddels toch wat gedateerd klinken. Deze remix van DJ Isaak is echter briljant. Een compromisloze track met een punkattitude en een vleug nerveuze breakbeats en vooral veel vette smerige geluiden. Zo mogen we het horen! 6. Space invaders are smoking grass – Inter-Ference (1998) Legendarische electro culthit die internationaal enorme erkenning kreeg. I-F is al bezig met dj’en en tracks produceren vanaf de jaren tachtig. Via zijn label vormt hij een brug tussen Haagse producties en die uit Chicago en Detroit. De laatste jaren is hij ook verantwoordelijk voor een herwaardering van de Italo. Zo brengt hij de wereld van de bandplooibroek en het poloshirt samen met die van de dreads en de legerkisten en is de cirkel weer rond. 7. The Hague rocks the planet #1 – Bunker 3000 (1998) In het kielzog van de kale techno van Bunker records ontstaat in Den Haag een levendige belangstelling voor de electro. Deze muziek gaat al terug tot eind jaren zeventig en is na de house, nagenoeg in vergetelheid geraakt. Zo niet in de spelonken van de Haagse underground. Al ver voordat hippe deejays als Felix da Housecat de electro weer terugbrengen op de dansvloeren van menig Europese en Amerikaanse club, wordt het genre in Den Haag herboren. Deze verzamelaar uit 1998 laat een keur van inmiddels niet weg te denken namen horen zoals Legowelt, Rude 66 en Orgue Electronique. 8. Dyzack (jaren ’90 – heden) Zeer eigenzinnige singer/ songwriter die volkomen zijn eigen gang gaat. Wordt al gauw legendarisch dankzij een zeer uniek en grillig semi-akoestisch gitaargeluid. Ook zijn manier van zingen doet de rillingen over je rug lopen. Wie de allereerste optredens in onder anderen ‘Iets vrijers’ meemaakt beseft algauw getuige te zijn van een bijzonderheid. Landelijk wordt zijn debuutalbum uit 1999 zeer goed ontvangen en ook internationaal boekt Dyzack succes. Wanneer de commerciële successen van een tweede album teleur stellen verbreekt Polydor het contract. Een schande natuurlijk maar Dyzack brengt in 2005 zijn nieuwe album gewoon in eigen beheer uit, opgenomen in een zelfgebouwde studio. 9.Antilounge (2004 - heden) Er zijn inmiddels drie releases geweest van deze toonaangevende verzamelaar op het gebied van elektronische muziek. Internationaal heeft Den Haag ondertussen een reputatie toonaangevend te zijn en dat terwijl wij in Nederland nog denken dat Den Haag een rockstad is! Niets is minder waar. Wordt wakker en treed toe tot de eenentwintigste eeuw beste mensen. Met acts als I-pennies en Electrovolt, alsook met remixen van Blo.Torch en Q’rio vormen de antilounge cd’s een blauwdruk van Den Haag in de eerste jaren van de nieuwe eeuw.