Op zaterdag 3 juni is het elektronica wat de klok slaat in SCSI-Cell aan de Casuariestraat. Het Amsterdamse duo Zea speelt zijn rammelende electropopliedjes, om vervolgens het kleine zaaltje vrij te maken voor de Japanse Nintendogabber DJ Scotch Egg. Druk was het niet, leuk was het zeker. Een standaard zaterdagavond in Den Haag. Op de terrassen op het Plein worden de laatste glazen rosé naar binnen gewerkt. Niet veel later zal het Haagse uitgaanspubliek zich naar de vele kroegen verplaatsen om tot diep in de avond te dansen op de nieuwste trance en r’n’b hits. Wat deze mensen niet weten is dat het nog geen honderd meter verderop pas echt leuk is. In een voormalige rechtbank aan de Casuariestraat is SCSI-Cell gevestigd. Hier treden de meest uiteenlopende artiesten op in een kamer van ongeveer vijftien vierkante meter. De sfeer is er relaxed, het geluid is vet en het bier goedkoop. Op 3 juni is de avond elektronisch getint. De import-Amsterdammers van Zea komen optreden. Dit duo, bestaande uit Arnold de Boer (gitaar, zang) en Remko Muermans (keyboard, sampler, dans), timmert al jaren aan de weg en is in Nederland inmiddels één van de belangrijkste electropopbands. Desondanks zijn er slechts twintig mensen die het intieme optreden bijwonen. De bandleden doen er gelukkig niet minder hun best om. De in elkaar geknutselde electroliedjes met opgevoerde drumcomputer klinken zeer opzwepend. Het publiek geniet zichtbaar en de band zelf trouwens ook. Remko gaat helemaal uit zijn dak achter de gammele tafeltjes waarop zijn apparatuur staat en zijn T-shirt wordt hoe langer hoe doorweekter. Arnold verzorgt de vaak cryptische vocalen met een voortdurende grijns op zijn gezicht. Hij heeft misschien niet een stem waarvan je kippenvel krijgt, maar dat is ook niet de opzet. Er zal gedanst worden, en gedanst wordt er. Zea is origineel, experimenteel, een beetje apart, maar bovenal heel erg leuk Na het optreden is er even de mogelijkheid om bij te komen in de grote zaal, waar fijne, rustige electro gedraaid wordt. Na een kwartiertje wordt er weer verkast naar het kleine zaaltje, waar DJ Scotch Egg een show zal gaan weggeven. DJ Scotch Egg is niet Schots maar Japans. Naar eigen zeggen is hij eigenlijk ook geen dj en waarschijnlijk ook geen ei. Ja, de man houdt wel van een grapje. Zijn optreden lijkt in eerste instantie ook één grote grap. Het instrumentenarsenaal bestaat namelijk uit een mengpaneel en drie Gameboys. Via de Gameboys speelt Scotch Egg de welbekende deuntjes van weleer af en hieronder worden de meest uiteenlopende drumritmes gezet. Zelf schreeuwt de Japanner hier zo nu en dan met flinke distortion overheen. En geloof het of niet: het is geweldig. De muziek past in het hokje van bijvoorbeeld Aphex Twin en Kid 606, maar is zo mogelijk nog geflipter. Het zaaltje, dat iets beter gevuld is dan bij het optreden van Zea, gaat helemaal los. Natuurlijk duurt het optreden veel te kort. Dit had nog wel de hele nacht door mogen gaan. Gelukkig gaat het feestje in de grote zaal nog wél even door, zodat bezoekers kunnen napraten over de bijzonder acts van deze avond.