Parkpop 2006 Haagse XStage

Urbanpodium succesvol

De komst van het Xstage werd niet door iedereen enthousiast begroet. Jammer voor de talentvolle Haagse bands, vonden veel mensen. Maar het getuigt van durf om hier een richting neer te zetten die een eigen publiek heeft en erg populair is op dit moment. Dat waarderen ook de vele toeschouwers die dit fraaie podium juist wel een goede aanvulling vinden op Parkpop.

Urbanpodium succesvol

De komst van het Xstage werd niet door iedereen enthousiast begroet. Jammer voor de talentvolle Haagse bands, vonden veel mensen. Maar het getuigt van durf om hier een richting neer te zetten die een eigen publiek heeft en erg populair is op dit moment. Dat waarderen ook de vele toeschouwers die dit fraaie podium juist wel een goede aanvulling vinden op Parkpop. Als de eerste regendruppels vallen, begint het urban programma op het Haagse Xstage. Voordat de grote namen als Kelis en Partysquad gaan spelen, is het de beurt aan een reeks talentvolle acts, die via The road to Parkpop een plaatsje op het podium hebben veroverd. De eerste gelukkige is Perry Mystique. De jonge Amsterdammer weet met zijn schelle rapstem het publiek direct in de goede stemming te krijgen. De voor de gelegenheid opgetrommelde live band maakt het tot een fris en soulvol geheel. De muziek klinkt toegankelijk en wordt met plezier gebracht. Dit kan wel eens een graag geziene gast op de zomerfestivals gaan worden. De tweede Road to Parkpop-winnaar die mag aantreden is El.Rod, oftewel Extreem Lyrical Rhyming Over Drums. Ooit hoopt hij door te breken in Amerika, maar eerst moet hij Den Haag maar eens overtuigen. Dit lukt hem helaas maar ten dele. Zijn raps klinken iets te flauw om echt indruk te maken. Een flirt met System Of A Down en Pharoahe Monche houdt het publiek wel in de juiste stemming. Het Amersfoortse Nedertoon neemt het rapstokje over, terwijl hun naam al gescandeerd wordt. De groep bestaat uit drie jonge rappers die over jazzy beats hun veelal feestelijke, Nederlandstalige teksten rappen. Er is ruimte voor een serieuze noot wanneer zij een ode brengen aan een overleden vriend. Nedertoon is een aardig collectief dat nog lang niet uitgespeeld is. Na al dit haantjesgedrag wordt het tijd voor wat vrouwelijke inbreng op de Xstage. In Ceremonia Do Dynasty Quatro heeft naast twee mannelijke mc's en de behendige turntablist DJ JewcE ook femcee La Nigra zitting. Zij doet niet onder voor haar mannelijke collega's en het geheel van Engelse en Portugese raps doet de menigte de regen weer even vergeten. Dan is het even gedaan met de rap op Parkpop. De volgende act is namelijk Senna, de zangeres die bekend is van haar hit Mellow met Pete Philly en Perquisite. Met haar vriendelijke uitstraling windt ze het publiek gemakkelijk om haar vinger. Haar warme, swingende soulzang wordt ondersteund door een scala aan beats dat zich uitstrekt van downtempo hip hop tot drum 'n' bass. Vrolijk! MarqMarquis en zijn band 4Ward vullen het hele podium. Het gezelschap brengt een toegankelijke mix van soul, pop en r&b. Swingende muziek die aanzet tot dansen. Hoewel de set nergens echt spannend klinkt en soms zelfs een beetje drammerig over komt, blijft de stemming op het veld opperbest. De laatste van de Road to Parkpop deelnemers is veruit de minste. Statics is geen act om blij van te worden. Rapteksten met het niveau van een benedengemiddeld Sinterklaasgedicht, over housebeats die je zelfs in de slechtste clubs niet hoort. Gelukkig is het publiek vandaag niet kritisch en Statics komt er mee weg. Op het Xstage is steeds een snelle wisseling van de wacht. Ghetto Flow komt oprennen, mag twintig minuten lang zijn ding doen en rent daarna weer heel hard weg. Ghetto Flow is een Nederlandse reggaeton/hip hopband en bestaat uit drie mannen, één vrouw en twee paar dansers. De nummers zijn hard, snel, melodieus, dansbaar en fel. De bandleden willen je zien shaken en breaken en daar halen ze alles voor uit de kast. Jammer genoeg is het publiek er niet voor te porren en dus niet vooruit te branden. De band trekt zich er weinig van aan. Vermaak op het podium is er zeker, zweten zullen ze! Ghetto Flow will not go with the flow. NuClear Family weet zich verzekerd van een enorme aanhang, die geduldig in de regen op hen wacht. Als de mannen op komen, barst een luid gejuich los. Even later stopt het zelfs met regenen. De show wordt geopend met het aanstekelijk energieke nummer O.o. Even lijkt er een relletje te ontstaan, doordat een man over het hek klimt en met een kapotte paraplu probeert op de band in te hakken. De boys zijn gelukkig zo professioneel om door te gaan waar ze mee bezig waren. De dronken idioot wordt afgevoerd. 070 wordt ingezet. Het hele veld kent de tekst en brult mee. NuClear Family bewijst zichzelf keer op keer. Dat vinden al die troopers achter de hekken ook. De ultrapositieve en eigen uitstraling, zonder pretenties en overdreven lauw gedrag, maakt deze band bij uitstek kanshebber voor succes buiten de regio. Vorig jaar stond Ziggi nog met een aantal jonge zangeressen in Leiden op het podium maar hij is gegroeid. Vandaag de dag sleept hij een complete, professionele, band met zich mee, inclusief twee goede zangeressen. Gelukkig zijn zijn jonge-honden energie en positive vibes gebleven. Hij is mateloos populair bij de platgedrukte dames die zich vooraan het hek ophouden. Ziggi is overal op het grote podium, maar vooral in zijn element; een ijzersterke live act van hoog niveau. Van reggae via dancehall naar reggaeton brengt hij zijn repertoire en blijft hij goodies in de vorm van T-shirts en cd's in de smachtend uitgestrekte armen van de gillende fans gooien. Iedereen is blij, iedereen heeft de swing te pakken en als Ziggi dan ook nog aan liefdadigheid blijkt te doen, is het imago compleet. Ziggi's ster is rijzende. Kelis is bang voor regen. Angstig vanonder een zeiltje kijkend, spurt ze kort voor haar optreden door het backstagegebied. De band staat al ruim tien minuten op het podium te jammen voordat ze eindelijk haar gezicht laat zien. Kelis heeft iets goed te maken. Dat doet ze in de eerste paar nummers nog niet helemaal, al zijn de meeste mensen blijkbaar al heel blij haar te mogen zien. Ze schreeuwen zich de kelen schor. Kelis uit zich wat statisch en probeert wellicht iets te artistiek over te komen. Pas als er een vechtpartij in het publiek uitbreekt en iedereen zich daar ineens meer voor interesseert, begint ze emotie te tonen en laat zich negatief uit over het opstootje. Uitsmijters blijven de laatste twee nummers Milkshake en Trick me, die heel sterk worden gebracht. Jammer toch dat ze zo veilig binnen blijft staan en pas in de laatste minuut de catwalk op durft. Iedereen zijn smaak. Er is een publiek dat the Partysquad the bomb, the shizzle vindt. Dat laat zich horen. Er worden wat plaatjes gedraaid. Tussendoor komen de surprise guests de toeschouwers vermaken. Onder hen zijn The Opposites, die er veruit het beste vanaf komen met hun easy listening top 40 nederhop. Ook rapper Negative, die in het voorbijgaan nog even een nietsvermoedende kale man uitlicht, doet het goed. Host Ruben komt er later nog veel beledigender op terug met zijn uitspraak dat het mooie van hip hop is, dat het voor iedereen is, ook voor...(niet voor herhaling vatbaar hoe hij de betreffende man in het publiek noemde). Onbegrijpelijk dat een artiest zichzelf zo profileert. Hij is verder blij dat iedereen er is "oftewel genoeg motherf*ckers voor een feestje". O,ja en steek nog effe je middelvinger op als je tegen regen bent. Jammerlijk gênant, of wij begrijpen er niets van. Klaas Knoolhuizen: Perry Mystique, El.Rod, Nedertoon, Ceremonia Do Dynasty Quatro, Senna, MarqMarquis & 4Ward, Statics Leontine de Reede: NuClear Family, Ziggi, Kelis, Party Squad & Friends Eefke Hazebroek: Ghetto Flow