Muziek op De Parade, een ondergeschoven kindje

Reizend theaterfestival laat kansen liggen

Lilian van Dijk, ,

De Parade is weer neergestreken in het Westbroekpark. Tot en met zondag 16 juli komen de liefhebbers van dans, toneel en cabaret goed aan hun trekken. De muziekliefhebbers wat minder. Op zondag 9 juli namen we de proef op de som.

Reizend theaterfestival laat kansen liggen

De Parade is weer neergestreken in het Westbroekpark. Tot en met zondag 16 juli komen de liefhebbers van dans, toneel en cabaret goed aan hun trekken. De muziekliefhebbers wat minder. Op zondag 9 juli namen we de proef op de som. Bij welke voorstellingen komt de muziekliefhebber het meest aan zijn trekken? Een voorinterview met programmeur Nicole van Vessum levert het volgende advies op: Op onze zenuwen, Sorry, volgende keer bij mij, Pipslab, DDDDD, Spuitgasten, Nuvolari, Ellen ten Damme, Nog Meer Rottigheid en Orkater. Drie voorstellingen kun je alvast schrappen als je vorig jaar bent geweest: Op onze zenuwen, Mondo Leone en Ellen ten Damme, of je moet een echte fan van de laatste twee zijn. Een kenmerk van De Parade wat muziek betreft is steeds weer dezelfde artiesten tonen. En dat is jammer voor een festival dat er toch vooral naar streeft nieuw talent een kans te geven. De muziekprogrammering later in de avond is al helemaal een gemiste kans. Acts als Arthur Ebeling, Eddie's Elektroshop, Philip Kronenberg en Dopegezinde Gemeente kennen we langzamerhand nou wel. Alleen De Levende Jukebox, die mag ieder jaar terugkomen. Daar is het echt genieten voor wie een wat afwijkend gevoel voor humor heeft. Zo mooi geacteerd, die twee dodelijk verveelde, dellerige dames, die tegen betaling er weer een nummertje uitpersen. De keus valt deze avond op Sorry, volgende keer bij mij van Tg Casco/Zep en Spuitgasten van Het Paleis voor Volksvlijt. De eerste van de twee staat bol van de TV-helden. De crème de la crème van Hilversum, zogezegd, van wie sommigen al jaar in jaar uit met een voorstelling op De Parade staan. Dit moet dus muziektheater zijn. En daar wringt hem nou net de schoen. De Nederlandstalige liedjes passen niet echt bij de rest van het stuk. Op zich is er niks mis mee, maar ze vormen meer een intermezzo dan dat ze iets toevoegen. Zanger Juda Goslinga zingt niet slecht en zijn buikdansnummer tussendoor is erg leuk, daar niet van. Componist Reint van den Brink, die zelf gitaar en banjo speelt en af en toe een tweede stem zingt, heeft een mooie band bij elkaar gebracht met een bassiste en een saxofoniste. Maar ze kunnen net zo goed als losse act op De Parade staan, is het ook leuk. Ook Spuitgasten is muziektheater. Het is een tragikomisch stuk over drie brandweermannen en een aspirant brandweerman. Er wordt wat getoeterd op blaasinstrumenten. De aspirant speelt een deuntje mee op de banjo. Ook zang hoort erbij, soms zelfs a capella, maar kennelijk moet het vals klinken, ter ondersteuning van het thema, de onmacht van de man. Op zich een leuke voorstelling, maar voor de muziek hoef je er niet heen. De Silent Disco trekt de hele avond wel liefhebbers. Wegdromen in je eigen danswereld met een koptelefoon op, moet kunnen. De vijfkoppige 4-Tuoze Matroze staat in Café Correct. Beetje cajunachtig, met een trekharmonica erbij. Nederlandstalig, en elk lied heeft iets met zeelieden of de zee te maken. Ook hier staan wat mensen op om mee te dansen. Meezingen met 'Klap van de giek' doet iedereen graag. Neemt allemaal niet weg dat De Parade op muziekgebied zich veel sterker zou kunnen profileren, zeker op de late avond, na afloop van de voorstellingen. Niet meer al die dames en heren die wel leuk bezig zijn, maar al jaren hetzelfde kunstje vertonen - maar nieuw talent van nu. Keus genoeg. Waarom bijvoorbeeld niet Saunawest neergezet of Elle Bandita? Echt acts die het perfect zou doen op De Parade.