Het door La La Land georganiseerde concert van Kid Ginseng en Chicks on Speed met dj’s Tina Weymouth en Chris Frantz van Tom Tom Club was een enorm succes. Het was zelfs zo vol, dat de organisatie toen de Chicks On Speed begonnen het eerste balkon open moest stellen. Een geslaagd experiment, dat bewijst dat in Paard van Troje plaats is voor alternatieve muziek. Het concert vond plaats op vrijdag 27 januari. Een cultureel centrum moet zichzelf nu eenmaal financieel overeind houden. Dat kan betekenen dat de programmering soms wat weinig uitdagend is. De vele dancenights in Paard van Troje zijn daar getuige van: in feite zorgt de opbrengst er voor een deel voor dat bepaalde bands en acts kunnen worden geboekt. Maar ook dan zijn commerciële argumenten vaak doorslaggevend of een act er staat of niet. Gelukkig is een nieuw fenomeen ontstaan: mensen organiseren iets in zo’n centrum, huren het af, zeg maar, en dragen zelf de financiële risico’s. Dat kan goed uitpakken, zo bewezen Frank en Tracey Veldkamp van Platenzaak La La Land in de Nieuwstraat. Als Kid Ginseng begint, is het al redelijk druk. Ook vooraan staan behoorlijk wat mensen. Voor een artiest prettig, want tegen mensen aankijken die tien meter van het podium af staan, stimuleert niet bepaald. Kid stort zich met al zijn energie op het optreden. Op een draaitafel regelt hij de tapes en klanken die zijn electropunkzang moeten ondersteunen. Zodra hij tevreden is over wat hij daar heeft gecreëerd, komt hij achter zijn apparatuur vandaan, de microfoon in de hand, en brult zijn kreten de zaal in, dansend en gebarend. Het is even wennen voor het publiek. Dit soort muziek klinkt lang niet iedereen bekend of toegankelijk in de oren. Hij verschilt hemelsbreed van die van de gemiddelde electropopband. Toch is er al gauw waardering voor de electropunk van Kid en wordt er na elk nummer gul geklapt. Sommige mensen hebben kennelijk zijn cd al gehoord of gekocht, want bij het laatste nummer, Dalmation found dead, worden deze woorden meegezongen, of -geschreeuwd, het is maar hoe je het bekijkt. Een tevreden Kid verlaat het podium. Hij heeft willige oren getroffen. Na een half uurtje betreden de drie Chicks het podium. Het is Alex Murray-Leslie, Melissa Logan en Kiki Moorse aan te zien dat ze elkaar ontmoetten op de kunstacademie in München en zich aanvankelijk meer bezig hielden met schilderen en kleding ontwerpen dan met muziek. Ze zien er bijzonder extreem uit in eigengemaakte kleding met beschilderde gezichten, spannende laarzen en vreemd getoupeerd haar. Het hoort allemaal bij de act en het publiek vreet de drie vrouwen nog net niet letterlijk op, hoewel Alex zich af en toe gevaarlijk dicht op het randje van het podium begeeft en een keer zelfs de zaal in springt. Veel meisjes in het publiek hebben zich aan het trio gespiegeld en zien er prachtig extreem uit met eigengemaakte of -vermaakte kleding in felle kleuren. ‘We don’t play guitars,’ zingen de drie Chicks. Dat hoeft dan ook niet. Melissa speelt saxofoon en de vrouwen bedienen zich ook nog van gereedschappen en een gele toeter om hun act kleur te geven. Daarnaast maken ze gebruik van diverse elektronische instrumenten. Dat ze intussen ook in Nederland al flink doorgebroken zijn, is te merken aan het gejuich waarmee hun bekendste liedjes worden begroet. Mind your own Business, Fashion Rules, Wordy Rappinghood en 99 Cents bijvoorbeeld. Een show van Chicks On Speed is meer dan drie vrouwen die kreten de zaal in slingeren en af en toe een stukje zingen. Het is een totaalshow om naar te kijken en te luisteren. Bij elk nummer zie je bijbehorende beelden op het grote scherm achter op het podium en de dames staan bijna geen moment stil. Ook hun mimiek is memorabel. Aan het eind van het optreden van de Chicks komen na een toegift een stuk of wat leerlingen van Haagse mode-opleidingen zogenaamd een boek lezend het podium op. Singer/songwriter Eva mag wat op de piano laten horen. Dan komen er ineens een stuk of vijftien jongeren dansend uit de coulissen. Vooral de meisjes zien eruit als Chicks in de dop. Het wordt een wervelende modeshow met kleding die de leerlingen op 25 en 26 januari onder leiding van Alex, Melissa en Kiki zelf hebben ontworpen en in elkaar gezet. Aan de glunderende gezichten van zowel leerlingen als Chicks is te zien dat de workshop een groot succes was. Dan neemt Chris Frantz het over en wordt er ook door de bezoekers in de zaal enthousiast gedanst. Het is te hopen dat La La Land nog veel van dit soort bijzondere avonden in Paard van Troje gaat organiseren.