De Singer-Songwriter Karavaan on tour…

Part 4: Pieterpop

Nadine van der Zalm, ,

Door een groen groen groen groen knollen knollen land in het mooie Brabant reed afgelopen zaterdag de Singer-Songwriter Karavaan heel parmant naar een van Brabants hoogtepunten, ook wel het kleine broertje van Lowlands genoemd: Pieterpop in Heeswijk-Dinther.

Part 4: Pieterpop

Door een groen groen groen groen knollen- knollenland in het mooie Brabant reed afgelopen zaterdag de Singer-Songwriter Karavaan heel parmant naar een van Brabants hoogtepunten, ook wel het kleine broertje van Lowlands genoemd: Pieterpop in Heeswijk-Dinther. Op deze vierde aflevering van de Karavaantour treden de singer-songwriters Eva, Renee Stevense en Nadine & Me op. Pieterpop blijkt niet vernoemd te zijn naar een mooie historische Pieterskerk, een legendarische held of straat. Nee, Pieter is een heuse inwoner uit het dorpje Heeswijk-Dinther. Vorig jaar is hij begonnen met het organiseren van zijn eigen festival en vandaag is de tweede editie. We zijn benieuwd! Het terrein ziet er professioneel uit, net als bij een groot festival. Vermeldenswaardig is de ontvangst. Nadat wij ons hebben gemeld, staat binnen enkele minuten de organisatie met een groep vrijwilligers om ons heen. Het hek wordt open gemaakt, de caravan ontkoppeld en ons caravannetje wordt op zijn plek gezet. We hoeven niets te doen. Wat mooi is die Brabantse gastvrijheid toch. Hier en daar geven we nog een kleine aanwijzing aan vrijwilligers die soms iets te fanatiek aan het werk zijn gegaan: "Pas op voor de auto!" of "Pas op voor het hek!" Onze plek is fantastisch. Op het terrein is een geïmproviseerd strand gemaakt met zand en bankstellen. Aan het einde ervan staan wij. Jammer dat we geen bikini hebben meegenomen, want de zon schijnt best fel. "Ik wil koffie!" roept Renee. Goed plan. We zijn enigszins bezorgd over de geluidsoverlast, aangezien onze caravan lijnrecht tegenover het podium staat. Doorgaans staan we op andere festivals meer afgelegen. Een beetje geluidsoverlast is ook niet erg, want dat is de romantiek van onze caravan. Bij de eerste band blijkt dat het geluid inderdaad te hard is om een goed privé-concert te kunnen geven. Daarom besluiten we alleen tijdens de bandwisselingen te spelen. Voordat het festival van start gaat, geven we een try-out voor een groepje vrijwilligers. Eva begint, daarna Renee met haar contrabas die nog maar net in de caravan past. En tot slot Nadine. De eerste keer solo - zonder Me dus - want Cecile Morel is de avond ervoor ernstig door haar rug gegaan. Na het mantra-zingen in Frankrijk vorige maand, durft Nadine het wel aan en publique zonder Cecile. Het hek gaat open. Langzaam druppelen er wat mensen binnen. Nadruk op langzaam, want het blijft erg rustig op het festivalterrein. De gemiddelde leeftijd is begin twintig, sommigen zijn nog wat jonger. 's Avonds is er meer een mix van ouder en jonger publiek. Als we horen dat het entree 20 euro bedraagt, zijn we niet verbaasd dat het rustig blijft. Behalve de jonge doelgroep met doorgaans niet veel geld, zijn er in de programmering ook geen echte grote namen te vinden. Er komt een Dinthernaarder naar binnen samen met zijn neefje en een enorme joint. Alle drie spelen we. Na afloop blijven ze enthousiast zitten om te praten. Ook een muzikant. De caravan heeft naast het geven van privé-concerten ook een sociale functie. Vaak blijven mensen napraten of zingen en spelen ze zelf een stukje. Hele levensverhalen komen er op tafel. Prachtig! Na een kwartier beginnen Renee en Eva ongeduldig naar Nadine signalen te geven dat die gast de caravan uit moet, omdat het helemaal blauw staat. Einde van de middag wordt onze karavaan versterkt met een Australische singer-songwriter Gemma Connell, die sinds twee weken in Den Haag woont. Omdat Cecile niet mee is, hebben we een plekje vrij in de auto. Voor vertrek hebben we Gemma nog even gemaild of ze zin had om mee te gaan. 's Avonds beginnen enkele jongeren met wat biertjes op irritanter te worden en een beetje rond te hangen rondom 'de caravan met vrouwen', zoals iemand dat mooi verwoordde. "Mag ik je telefoonnummer?" "Wil je een keer uit?" Gelukkig gaat Frank (Monsieur Cannibale) volgende keer weer mee. Het is tijd om te gaan. We doen nog twee interviews met optredens voor de lokale televisiezender en voor een dvd die wordt gemaakt voor alle vrijwilligers. Daarna nog de laatste gig. Eva en Gemma spelen, de jongeren klappen, stampen en drummen mee op de tafel. Gemma weet ze goed te bespelen. Bij het couplet schreeuwt ze hard: "Okay, stop now!" en bij het refrein mogen ze weer mee doen. Schitterend vinden ze het. De caravan schudt op haar pootjes. Nadine heeft de vrijwilligersploeg weer opgetrommeld om onze caravan uit het zand te halen en het terrein af te duwen. We kunnen weer richting huis. De volgende optredens van de Singer-Songwriter Karavaan staan gepland op: vrijdag 1 september Beatstad Heats The Hague in de Haagse Bluf, zaterdag 2 september Babypop in Woerden, zondag 10 september Summertime Festival Haagse Bos, zondag 24 september Summertime Festival Haagse Bos.