Nog één lang weekend feesten op Lowlands en daarna kunnen velen zich weer gaan opmaken voor het nieuwe college en/of schooljaar. Ook als popmuzikant kun je tegenwoordig serieus aan de bak wat studeren betreft. In Tilburg is sinds 1998 de Rockademie gevestigd. Een HBO opleiding voor popmuzikanten. “Een HBO opleiding voor popmuzikanten?!?!?!?!?!” Popmuziek, laat staan rock ’n roll was niet iets dat je op een school leerde. Popmuziek was van de straat. Hadden de Beatles ooit op een school voor popmuziek gezeten of de Sex Pistols? Als er al gestudeerde mensen in de popmuziek rondliepen dan waren dat op z’n best wat verdwaalde kunstacademie studenten die zich verloren in experimentele noisepop of de onbegrepen literatuurstudent die in Shakesperiaanse teksten zich beklaagde over de vele onbeantwoorde liefdes terwijl zijn net iets te arrogant ogende gitarist er z’n mistroostige jinglejangle akkoorden overheen strooide. Of het was de briljante conservatorium student die te ruig met de piano omging en daarom vroegtijdig van de opleiding werd gestuurd en met veels te veel speed in zijn mik sadomachochistische rock ging spelen in groezelige keldertjes die het daglicht niet konden verdragen. Maar echt serieus studeren om popmuzikant te worden? En dan op tijd je bed uit en overdag lessen volgen? Nee, dat was niet rock and roll. Dat het dan toch zo ver mocht komen in Nederland hebben we voor een belangrijk deel te danken aan Jan van der Plas. Dit heerschap begon al in de jaren negentig met het op papier zetten van allerlei zaken die handig waren om te weten als je serieus het vak van popmuzikant wilde uitvoeren. De eerste editie van de Muzikantengids was in 1994 een feit. Ik speelde toen net zelf in een band en wij begrepen niet dat je om drie akkoorden te kunnen spelen ineens een heel boekwerk zou moeten gaan lezen. Nee. Wij vonden dat alles wat van de hand van Jan van der Plas kwam direct in de prullenbak gesmeten moest worden. De reacties op het boek waren dan ook typisch voor die tijd. Zoals van der Plas het zelf zei in een interview op de landelijke 3voor12:” Toen mijn eerste editie verscheen, werd daar heel zuur over geschreven. Het romantische van 'het zelf doen' was er ineens van af.” En wellicht is het puur irrationale romantiek waarom ook ik stelselmatig elke vorm van begeleiding, opleiding of sturing in de popmuziek afwijs terwijl ik bijvoorbeeld wel accepteer dat er kunstacademies of conservatoria bestaan. Sterker nog. Veel kunstenaars die niet academisch zijn vind ik nog kliederaars en zielige prutsers ook. Hoe hypocriet heb ik toch kunnen zijn. Want met het oprichten van de rockademie is feitelijk de vervolmaking van een onvermijdelijk proces begonnen. De volwassenheid en definitieve acceptatie van popmuziek als cultureel fenomeen. Niks geen revolutie of verzet meer. Popmuziek is massacultuur en een blauwdruk van de smaak van zowel het gepeupel als van de elite. Popmuzikant zijn is daardoor een vak geworden. Popmuziek is markt en geld verdienen. Popmuziek is synoniem voor de mensheid aan het begin van de eenentwintigste eeuw. Opdringerig, luid, ongecompliceerd en opportuun. Met het oprichten van rockademies begint een tijd waarin het baseball petje, de leren jas en de kapotte spijkerbroek even gecultiveerde attributen zullen zijn als de toga en het praesislint op de universiteit. En deze attributen zullen door toekomstige generaties net zo onzinnig, conservatief en grijs gevonden gaan worden als die van universiteiten. De toekomstige generaties zullen muzieksoorten bedenken die dan weer van ‘de straat’ zullen zijn. Muzieksoorten waarvan wij nog niet kunnen vermoeden hoe die zullen klinken. Altijd zullen er weer romantici op staan. En daar zal ik het als romanticus voorlopig mee moeten doen. Want als popliefhebber van voor de eerste muzikantengids zal ik wel nooit helemaal kunnen wennen aan het idee van een Rockademie. Wat doe je daar bijvoorbeeld op maandagochtend om negen uur? Welk vak krijg je dan? Ik stelde die vraag een keer tijdens een uitzending van Stork on Air aan Iris Kleijn. Iris. Je bent me nog steeds het antwoord schuldig.