Ruim 21 jaar loopt hij rond in het Haagse popwereldje en kent inmiddels alle ins en outs. Jarenlang heeft zich met hart en ziel ingezet voor de Haagse popscene. Nu is het tijd voor nieuwe uitdagingen, vindt hij. Op 1 mei legt Cok Jouvenaar zijn functie als hoofdredacteur van 3voor12/denhaag, het online popmagazine van Den Haag, neer. Een makkelijke beslissing om te stoppen was het niet. Cok heeft er lang over na moeten denken. “Ik heb erg getwijfeld. Het voelt echt alsof ik iedereen in de steek laat. Maar als je steeds op hetzelfde punt uitkomt, weet je dat je moet stoppen. Het is nu tijd om aan mezelf te gaan denken.“ Een dapper besluit. Zeker als je al zo lang meedraait in de muziekwereld. Zijn eerste stappen in de muziek zet hij als zanger/gitarist met zijn band Beter luid dan nooit. Met zijn vlotte babbel weet hij in no time aardig wat connecties binnen de Haagse popscene op te bouwen. Cok blijkt multi-inzetbaar want hij vervult diverse functies als organisator van festivals, hoofdredacteur van het blad Stork on Stage, programmeur van het paardcafé, presentator van het radioprogramma Stork on Air en als hoofdredacteur van 3voor12/denhaag. En dat allemaal op vrijwillige basis. Waar een feestje is, is Cok. Voor een recensie of een verslag, hij doet het graag. Daarnaast stuurt hij een team van 25 vrijwilligers aan. Cok is een belangrijke spil binnen 3voor12/denhaag die we erg zullen gaan missen. Een uitgebreide terugblik. Hoe ben je in de Haagse muziekwereld terecht gekomen? “Eigenlijk wilde ik striptekenaar worden. Dat was een jeugdroom. Maar toen ik de Top 40 ontdekte, was mijn interesse in muziek gewekt. Ik ben opgegroeid met kleinkunstmuziek, van mensen als Boudewijn de Groot, Robert Long en Herman van Veen. Later werd ik fan van Doe Maar. Een vriend van mij had een grote platencollectie met rockmuziek. Toen werd mijn nieuwsgierigheid naar muziek nog groter: ik wilde de achtergrond van bands weten, waarom maakt zo’n band juist die muziek? Ik ben veel over bands gaan lezen. Vanaf mijn 19e heb ik een paar jaar gitaar-, zang- en muziektheorielessen genomen en heb ik mijn eigen band geformeerd. Dit werd Beter luidt dan nooit. We speelden (Nederlandstalige) cabaretrock. Tussen de liedjes door maakten we grapjes. Het ging een beetje richting kleinkunst. Via via kwam ik in contact met Omroep Rijswijk. Omdat ik veel muziekkennis had, boden ze mij aan een radioprogramma te maken. In 1999 viel de band uit elkaar en ben ik gestopt met het radioprogramma. Het inspireerde me niet meer. Ik wilde iets nieuws. Ik kreeg vaak te horen dat ik iets met cabaret moest gaan doen en besloot cabaretcursussen te gaan volgen bij het Koorenhuis om mij daar verder in te ontwikkelen. Toch bleef de popmuziek trekken. Vrienden van mij speelden in bands en voor hen regelde ik af en toe optredens. Zo ben ik een tijd de manager geweest van de band Frezno Falls. Hierdoor kwam ik in aanraking met het HPC, we kwamen daar geregeld in de oefenruimtes. Omdat ik al eens iets geschreven had voor Stork on Stage werd ik benaderd of ik in de redactie wilde komen. Toen heb ik Rob Vondracek van het HPC mijn hulp aangeboden en was het eind zoek, ha ha ha. Vanaf dat moment heb ik heel veel gedaan: het organiseren van festivals zoals het Plein Open, de programmering van onder andere het Paardcafé, hoofdredactie Stork on Stage, het radioprogramma Stork On Air noem het maar op. Toen Gerard van den IJssel stopte als hoofdredacteur van 3voor12/denhaag werd ik vanuit het HPC gevraagd of ik deze functie over wilde nemen. Leek me hartstikke leuk en ik doe het nog steeds. Nou ja, nog eventjes dan. Mijn insteek was in het begin om een betaalde baan in de muziekwereld te vinden. Uiteindelijk is het bij vrijwilligerswerk gebleven. Maar dat vind ik niet erg. Ik had het niet willen missen.” Hoe kijk je terug op je periode bij 3voor12/denhaag en in de Haagse popscene? “Het was een onwijs leuke en leerzame periode. Bepaalde kwaliteiten van mij zijn hier bevestigd. Ik heb me kunnen ontwikkelen en mijn grenzen leren kennen. Ook heb ik geleerd van kritiek. Als het opbouwend is, doe ik er iets mee. Ik heb met veel inspirerende mensen mogen werken, zoals Rob Vondracek, Michiel Breedveld, Jan Borchers, Herbert Boerendonk, Arthur Pronk, Martijn ‘Kip’ Verlinden, Jan Pet, Ellie ten Have van Lokaal Vredebreuk, Hans Strik en René Bom. Zij haalden het beste in mij naar boven en wisten me altijd weer te motiveren. Het was bijna een feestje om met ze te mogen werken, ze zorgden ervoor dat je met ze wílde werken. De waardering kwam twee kanten. Ook (Pei)Sam Tsang is belangrijk voor me geweest. We waren echt een team, ze was er altijd voor me, en ik voor haar. Zij was voor mij een stimulerende factor. Wij hebben een goede vriendschap opgebouwd.” Wat waren voor jou belangrijke hoogtepunten? “Het benefietconcert Haagse Pop voor Azië! Samen met Sam heb ik dit binnen drie weken weten te realiseren in vier zalen rondom het Paard van Troje. In de dagen erna hebben we ontzettend veel leuke reacties gehad. Toen viel alles op zijn plek. Hier had ik zo hard voor gewerkt. Veel contacten die ik had opgebouwd, kon ik aanboren om dit festival te organiseren. Het was alsof een puzzel in elkaar viel. Dit succes was voor mij niet meer te evenaren, moeilijk te overtreffen. Dit was voor mij een ommekeer. Maar ik heb meer gave dingen meegemaakt hoor! Zo heb ik Ilene Barnes, Micheal Franti, Urban Dance Squad, Huub van der Lubbe en Bettie Serveert mogen interviewen. En bier gedronken met The Frames en Elbow. Geweldig! Wat ik ook bijzonder vond was het dankwoord van de band Blo.Torch tijdens de finale van de Haagse Popweek 2004. Dat doet je wel wat. Sowieso is het leuk om waardering van bands te krijgen.” Bij hoogtepunten horen ook dieptepunten… “Het gezeik om geld! Als je bijvoorbeeld subsidie wilde aanvragen voor een festival, moest je soms echt bedelen. Heel vervelend. Een bandje voor een habbekrats laten optreden is niet leuk. Vaak genoeg dacht ik: ik betaal het uit eigen zak, maar Rob wist dat uit mijn hoofd te praten. Wat ik ook vervelend vond was het roddelen over elkaar in de popscene. Ik heb het ook wel gedaan hoor, maar sommigen waren wel erg extreem. Op de negatieve reacties op ons forum reageer ik nooit. Het spreekt mij niet aan om anoniem kritiek te geven. Ook een groot dieptepunt was Plein Open 2004. Dat was echt een domper. Zó inspiratieloos. De ‘schwung’ van voorheen was weg.” Welke band of persoon uit de Haagse popscéne heb je in de afgelopen jaren zien groeien? Absoluut Kaderock! Dit festival begon zo’n tien jaar geleden als buurtfestivalletje. Inmiddels is Kaderock uitgegroeid tot een groot jaarlijks terugkerend evenement met een gevestigde naam in Den Haag. Lisette Brouwers en Sam heb ik ook zien groeien. Ze begonnen als stagiaire en vrijwilliger bij het Haags Popcentrum, waar ze meehielpen festivals te organiseren. Nu draaien ze zelfstandig projecten. Alleen moet Lisette oppassen dat ze niet naast haar schoenen gaat lopen. Ik ben trouwens heel blij dat Vico Sneep nu als coördinator bij het HPC werkt. Hij is de man die we nodig hebben in de Haagse popscene. Wat bands betreft: de Haagse band Doll House Drama was in het begin letterlijk een dráma om te zien spelen. Nu zijn ze een geweldige band, één van mijn favoriete zelfs. Zij hebben mij echt verrast!” Wat is jouw top 5 van favoriete Haagse bands? “Ik heb een groot zwak voor Hallo Venray en Burma Shave. Die heb ik vanaf het begin meegemaakt, van lokaal naar nationaal succes. Maar in mijn favoriete top 5 staan: Blo.Torch (absoluut mijn helden!), The Peptones, Doll House Drama, Can_of_Be en Smutfish. Deze bands zal ik zeker blijven volgen.” De onvermijdelijke vraag: waarom ga je stoppen? “Ik wil tijd voor mezelf gaan nemen. Anderen dingen doen. Op een gegeven moment had ik het gevoel dat ik geleefd werd. Alleen nog maar bezig was met de Haagse popscene. De druk werd te groot. Er wordt zo’n een stempel op je gedrukt. Mensen als ik worden te belangrijk gemaakt. Dat wil ik niet. Er hangt zo’n etiketje aan je. Voor de mensen voor wie ik echt belangrijk wil zijn ben ik toch wel belangrijk. Dat zijn mijn vrienden. Die weten wie Cok Jouvenaar is. Ik heb het altijd kicken gevonden om te doen, maar deed het niet voor de status, om belangrijk te zijn. Dat was niet de insteek. Wij doen het voor de lol, uit liefde voor de muziek, maar wel kritisch. En heel belangrijk: we doen het met elkáár. Ik heb het niet in mijn eentje gedaan. Op dit moment ben ik hard bezig om mijn rijbewijs te halen. Ook ben ik op zoek naar een andere baan. Ik werk nu als DTP’er maar zou graag iets op organisatiegebied gaan doen. En ik wil meer tijd doorbrengen met mijn vrienden. Veel van hen hebben kinderen en die zou ik wat meer willen zien opgroeien. Maar een avondje rustig op de bank naar een dvd’tje kijken lijkt me ook weer eens heerlijk. Het werk voor ondermeer 3voor12/denhaag was eigenlijk een tweede baan, van bankhangen kwam niet veel. De hele Olympische Winterspelen heb ik gemist! Vervelen zal ik me absoluut niet als ik gestopt ben. Ik denk ook niet dat ik het zal missen. Ik kan terug kijken op een leuke tijd. Het beste is om te stoppen op het hoogtepunt. En in de toekomst zal ik best nog eens een concertje recenseren. Maar niet meer zo intensief als voorheen. Het moet geen verplichting meer zijn. Daarbij, het is tijd voor jonge mensen om de fakkel over te nemen. De ‘oudjes’ houden vast aan hun eigen voorkeuren maar jongeren zijn muzikaal nog beïnvloedbaar. Zij weten wat er op dit moment speelt in de popscene en zijn gevoelig voor trends.” Eén ding is zeker: Cok weet wat hij wil en gaat ervoor. Met zijn positieve instelling zal hij zeker bereiken wat hij wil. De energie die hij met liefde heeft gestoken in de Haagse popscene gaat hij nu in zichzelf steken. Tijd om te genieten van zijn welverdiende ‘pensioen’. Het team van 3voor12/denhaag dankt Cok voor zijn belangrijke bijdragen en zijn aanstekelijke enthousiasme en wensen hem een fantastische toekomst toe. En wij zijn niet de enige! Een aantal reacties uit de Haagse popscene op het vertrek van Cok: Doll House Drama Joost: “Cok is een enthousiaste, beruchte en bekende gast in de Haagse popscene. Hij heeft veel gedaan voor Doll House Drama. Zijn enthousiasme heeft er toe geleid dat wij dit jaar mogen optreden tijdens de Haagse KoninginneNach! Je ziet hem overal, hij is er altijd bij. Ik ervaar het als een schok dat hij stopt. Doll House Drama wenst hem veel succes in zijn nieuwe toekomst. Ongetwijfeld zullen we hem nog regelmatig zien tijdens onze optredens!” Jeroen van de Wiel, directeur Paard van Troje: "Ik kan me Cok absoluut niet als pensionado voorstellen... die moet toch die laatste nieuwe bandjes zien en daarna er toch nog een stukkie van brouwen om daarna een redactievergadering te laten uitlopen omdat er nog zo veel moois te organiseren valt en daarna iedereen in de kroeg nog spreken! Met een dvd’tje op de bank? Over 30 jaar Cok, maar nu niet! Iedereen heeft altijd een mening over Cok, vooral op fora die er niet toe doen. Ik heb ook een mening over Cok: RESPECT, MAN, RESPECT!” Martijn ‘Kip’ Verlinden: “Cok heeft in korte tijd met zijn supergrote inzet veel voor de Haagse popmuziek gedaan. Hij is iemand die met volle overtuiging zijn dingen deed. Ik wens hem het allerbeste!” Jan Pet: “Wat zonde! Hiermee gaat echt wat verloren in de Haagse popscene. Cok is een goede kameraad van mij, we kennen elkaar al jaren. Hij heeft veel voor de blues in Den Haag betekend, niet alleen voor pop. Ik wens hem heel veel succes met wat hij gaat doen.” Arthur Pronk (Doen Evenementen): “Het succes van een site als 3voor12/denhaag wordt vooral bepaald door het enthousiasme van het redactionele team. Een gedreven voorman is dan ook één van de vereisten. Als het om enthousiasme en gedrevenheid gaat, ben je bij Cok aan het goede adres. Je ziet het ook terug in de site waar de berichtgeving laat zien dat de vinger goed aan de pols wordt gehouden. Zeker ook een van de verdiensten van Cok. Jammer dat hij hiermee stopt. Maar goed, Cok gaan we op andere manieren vast weer tegen het lijf lopen. Dat zit wel goed. Succes en een grote groet!” Rob Vondracek (directeur HPC): “Ik heb jarenlang met Cok samengewerkt en vind het heel jammer dat hij stopt met 3voor12/denhaag. Maar ik begrijp hem wel. Cok heeft zich, naast zijn drukke baan, op vrijwillige basis op grote schaal ingezet en daar heb ik veel waardering voor. Met zijn enthousiasme heeft hij veel voor elkaar gekregen en dat verdient een grote pluim!” The Peptones Taco: “Ontzettend jammer dat Cok stopt, hij schreef altijd leuk stukjes. Ik vind het één van de aardigste en sympathiekste mensen uit de Haagse Popscene. Een ontspannen, relaxte kerel die altijd bereid is om te helpen en zijn beloftes na komt. Hij is enorm enthousiast en ondernemend. Een grote kracht in de Haagse popscene!” Organisatie Crossing Border: “Wij wensen Cok Jouvenaar een mooie toekomst en veel succes toe.” Gerard van de IJssel: “Laat ik mij beperken tot Cok als hoofdredacteur, want als mens heb ik hem heel hoog zitten. Cok weet ontzettend veel van popmuziek, maar dat is vaak ook zijn zwakke kant. Cok kon bijna niet meer verrast worden door Haagse acts. Alles is al eerder en beter gedaan. Vaak relateerde Cok een optreden van een Haagse groep aan grootheden van weleer, bijna geen band kan daar tegenop. Cok was mijn opvolger als hoofdredacteur van 3voor12/Den Haag. Hij heeft een fantastisch team mensen om zich heen geformeerd. Maar het is hem niet gelukt om de ambities die ook hij aan het begin had waar te maken. Nog steeds is er weinig dance op de website, weinig columns, weinig verassende rubrieken en helaas ook weinig nieuws. Wel zijn er veel doorgeplaatste persberichten en heel, heel veel recensies. Vooral dat laatste is een grote verdienste van Cok. Echt overal kom je de mensen van 3voor12/denhaag tegen. Maar in de popjournalistiek gaat het niet alleen om kwantiteit! Aan het enthousiasme van Cok heeft het niet gelegen, maar soms moet je streng zijn om dingen voor elkaar te krijgen. Dus 3voor12/denhaag, snel op zoek naar een strenge kenau als nieuwe hoofdredacteur.