Een mission impossible, en nog een knap frustrerende ook. Op zoek naar de kunst in de muziek, blijkt het nog een hele kunst de muziek überhaupt te vinden op de tweede dag van TodaysArt. De volstrekt onbegrijpelijke website en het protserige programmaboek beloofden al niet veel goeds, het blokkenschema slaat alles. Welgeteld 37 locaties kriskras door Den Haag. Je krijgt er een plattegrond van de Japanse metro bijgeleverd en je zoekt het maar lekker zelf uit. Met als enige houvast, dat de groene vierkantjes in de programmaflyer de muzikale acts voorstellen. Zelfs de informatiebalie van het festival weet desgevraagd ook niet waar bijvoorbeeld het Nutsgebouw te vinden zou kunnen zijn. De in kunstzinnigheid doorgeschoten vormgever vond het niet nodig de adressen van de locaties te vermelden, en ook de meeste tijden in het blokkenschema zijn fictief. Zelfs de Nederlandse Spoorwegen scheppen er een minder satanisch genoegen in de reiziger op speurtocht te sturen. Toch maar op pad. Beveiligers zijn opeens je beste vrienden: zij zijn geen kunstenaars, en weten dus wel de weg. Eenmaal aangekomen in het vermaledijde Nutsgebouw, blijkt alle moeite tevergeefs geweest. De Brit Randolf Matthews brengt slechts belegen folkjazz. Het enige vooruitstrevende is dat de lange zwarte zanger gekleed gaat in een Schotse rok. Uit angst op de Output avond in het Korzo Theater zo zonder betrouwbaar tijdschema de liveoptredens te missen, eerst maar daar langs. Op aanwijzigingen van een andere beveiliger (“de kerk om, links, het is net voorbij de Japanse vreetschuur”) nog relatief snel gevonden. Ook daar slechts een handvol bezoekers, zou dat soms aan de moeilijkheidsgraad van de navigatie liggen? Headman/Manhead, toch een van de topdj’s in het electrogenre, vertoont rond elf uur zijn kunsten voor een bijna complete lege dansvloer. Waar zijn die gedroomde vijftienduizend bezoekers? Dwalende door de stad? In het Theater aan het Spui zowaar een paar honderd belangstellenden in de grote zaal voor de DJ Bigband van de DJ Grazzhoppa. De Belgische draaitafelvirtuoos kan best zelf de aandacht vasthouden met zijn scratchtechnieken, maar heeft een band van een saxofonist, een zangeres en 12 collega-scratchers om zich heen. Aardig voor een paar nummers, maar het blijft onduidelijk welke dj precies wat doet. In de belendende kleine zaal wordt er flink op los gefröbeld onder het motto 1000 Years Of Jazz. Slechts drie man en een paardenkop doorstaan het kunstmuziek-geneuzel. Dan naar Het Paard, die door het afzeggen van topper Kevin Saunderson gereduceerd is tot plaatselijke dorpsdisco. Sneu voor de vaste zaterdagavond klandizie, dat de toegang vanavond alleen met een festivalpassepartout van twintig euro mogelijk is. Funkfest had in de kleine zaal eerder de woorden ‘tits and ass’ quadrafonisch van vier kanten de zaal ingestuurd. Nu is het best druk bij de toegankelijke underground dance van het Bunkerlabel met Legowelt en zijn vrienden. In de grote zaal draaien duidelijk de mindere goden als invallers. Hoor ik daar soms een oudje van Divine? Snel terug naar Korzo, waar het om een uur of twee al een stuk gezelliger is op de Output avond. Verrassing van de avond is de set van United Visual Artists, die hun pulserende elektronica voorzien van een artistiek hoogwaardige lichtshow op een kubusdoek. Je waant je in de 22e eeuw. Kunst, muziek, technologie, UVA heeft het allemaal. Daarachteraan een geïnspireerde funky set van Output labelbaas Trevor ‘Playgroup’ Jackson. En als uitsmijter de maffe ochtendgymnastiek van Mu: de beats stuiteren, de zangeres weet ze nog te volgen ook. Om half vier moegelopen door de frustrerende uitzoekerij. Geen zin meer om danslegende Alexander Robotnick uit te checken in de ballentent Dudok, waar de Turkse dj Beyza het eerder op de avond het meer van haar looks dan van haar slappe house moest hebben. De organisatie van TodaysArt heeft duidelijk flink in de subsidiepot mogen graaien om de ambtenaren een weekend lang te laten dromen, dat Den Haag best hip zou kunnen zijn. Kosten noch moeite worden gespaard om overal professionele apparatuur op te bouwen. TodaysArt blijft echter steken in een vaag concept van kunst, technologie en muziek. De muziekliefhebber heeft er echter weinig te zoeken, vanwege het onevenwichtige programma en het ontbreken van enige basis navigatie. Geen wonder dat de gedroomde vijftienduizend man er bij lange na niet waren.