In april dit jaar werd bekend gemaakt dat het concept van de Grote Prijs van Nederland was veranderd en door zou gaan onder de titel Grolsch Grote Prijs van Nederland. Muzikaal talent van Nederland kon zich online aanmelden en scouts gingen actief op zoek naar nieuw talent. Per categorie (pop/rock, singer/songwriter en hiphop/r&b) kregen twaalf acts de kans om zich te bewijzen tijdens vier halve finales. De laatste en vierde halve finale van de Grolsch Grote Prijs van Nederland vindt plaats in de Kleine Zaal van het Paard van Troje op zaterdagavond 29 oktober. Echt druk is het niet voor een zaterdagavond. De organisatie heeft dit jaar niet zo heel veel aan promotie gedaan. De aanwezigen horen bij de bands of zijn actief in de popwereld. De acts die op het podium staan, verdienen zeker een volle zaal. De oogst is dit jaar erg goed. Drive Cooler mag het spits afbijten. Deze ex-LiveXS Local Hero brengt mooie, op americana-leest geschroeide liedjes in een stijl die veel weg heeft van Calexico, Dylan en Neil Young. Zeker de invloed van deze Canadese muzikant is te bespeuren in het stemgeluid van zanger/gitarist Arnold Kijk in de Vegte. Het repertoire van de band doet volwassen en sympathiek aan. De prettige, rustige liedjes zitten goed in elkaar en staan als een huis. Drive Cooler weet heel goed te werken met dynamiek, waardoor de het publiek aandachtig blijft luisteren. We vs. Death is de volgende band die het publiek komt vermaken met instrumentale indierock voor de echte fijnproever. Het sterkste punt van deze vijf heren is de trompet van bandleider Paul. Hierdoor zijn de muzikale erupties net wat spannender dan van een andere band in dit genre. Als de band uit een standaardbezetting van twee gitaren, bas en drums had bestaan, zat een halve-finale-plaats er niet in. Tussendoor vertelt de bandleider op een droogkomische manier enkele anekdotes. Hij verwijst bijvoorbeeld naar een cartoon van Gumbah. Slechts een enkeling lacht; de meesten staan met een groot vraagteken op het gezicht. We vs. Death zet de toeschouwer op het verkeerde been. Als extra komt Neel, de eerste winnaar van de Grote Prijs van Nederland, vertellen wat je eraan hebt om deze wedstrijd te winnen. Samen met presentator Denvis, steekt ze de draak met deze talentenjacht. Ze vertelt dat ze in 1983 een cassettebandje had ingestuurd en een band had geformeerd. “De meesten van jullie waren nog niet eens geboren. Het is ook al honderd jaar geleden. En wie weet er nou nog wat een cassettebandje is?” zegt Neel op een wat plagerige toon. Liftid is de derde halve finalist en schotelt het Paard een indrukwekkende en retestrakke set voor. De band heeft de wortels diep in de metal, speelt hard, maar is verre van agressief. Als over een achtbaan rolt Liftid door de set. Als er tijdens deze halve finale een muzikantenprijs zou worden uitgereikt, zou bassist Rob van Elmpt een goede kans maken. Op zijn vijfsnarige bas weet hij zijn mede muzikanten mee te slepen. De drummer kan zijn spel met moeite bijhouden en vertraagt in de wat rustigere stukken. Liftid wordt gevolgd door pEp, vier jonge meiden die met veel plezier en bravoure het podium bestormen. De band houdt het simpel, maar doeltreffend. Het duurt even voordat de dames op temperatuur zijn. Het begin van de set klinkt hun rockabilly-achtige punk onstabiel, maar in de loop van het optreden kan niemand in de zaal om de aanstekelijke liedjes van pEp heen. De dames hebben de zaal goed om hun vinger gewonden en zijn duidelijk favoriet bij het publiek. Een moeilijke taak voor Pimpersticker om na pEp het publiek in de Kleine Zaal te vermaken. Hoewel de band bestaat uit goede muzikanten, weet hij niet te overtuigen. De bandleden spelen erg naar binnen gekeerd, waardoor publiek buitengesloten lijkt te worden. De band heeft het geluk om een ware rockdiva Vicky van Zijl in zijn midden te hebben. Deze dame is in het bezit van een echte strot. Hierdoor heeft de band nog iets, anders zou Pimpersticker totaal vergeten worden. Waarom makkelijk doen als het moeilijk kan. Dat lijkt de leus van Silence is Sexy. Aan alle kanten koketteert de band met de periode van de koude oorlog, het doemdenken, kernwapens, Margret Thatcher, Ronald Reagan en de new wave. De band is gekleed in het zwart. Geen lachje kan eraf. Het lijkt of we weer terug zijn in de jaren tachtig. Ongetwijfeld zullen de bandleden deze periode alleen maar kennen uit de geschiedenisboekjes, want het viertal oogt iets te jong en fris om zich bewust te zijn van deze moeilijke jaren. Muzikaal zitten de nummers van Silence is Sexy goed in elkaar en beheersen de bandleden het vak van muzikant erg goed. Helaas nemen ze het allemaal te serieus en doen te moeilijk, waardoor vele mensen toch afhaken. Na een juryberaad maakt presentator Denvis de dagwinnaars en de bands die doorgaan naar de finale bekend. Dagwinnaar van vanavond is Silence is Sexy, gevolgd door We vs. Death op de tweede plaats. pEp eindigt als derde. Tijdens de finale in Paradiso op 22 december zullen Silence is Sexy, We vs. Death, Oxide 9 en Left het tegen elkaar opnemen om als winnaar van de Grolsch Grote Prijs van Nederland 2005 uit de bus te komen.