Templo Diez is in Den Haag geen onbekende naam meer. Dit jaar deed de band een uitgebreide tour door Canada en Amerika en was veelvuldig te zien op de Nederlandse podia; van KoninginneNach tot het voorprogramma van The Gathering. Jubelende reacties alom. Zaterdag 19 november speelt de formatie op Crossing Border. Op het Spuiplein komt een grote tent te staan, The Shelter. Van 17.30 uur tot 20.00 treden hier op: Templo Diez, Cinema for the Ears, Labasheeda en White Sands. Allemaal bands en projecten waarbij één of meerdere leden van Templo Diez betrokken zijn. We vragen Pascal Hallibert naar de precieze uitvoering van dit spektakel. Doen bijvoorbeeld de heren van AU, die samen met Templo Diez het project Cinema for the Ears vormen, mee met Labasheeda? “Deze vier acts zullen na elkaar spelen, met heel korte wisselingen tussendoor. Tijdens de wisselingen nemen we het publiek mee op een visuele reis. Het idee is de soundtrack van een road-movie 'in real time' te spelen, visueel ondersteund door Bas Smits, als een soort cement tussen de vier muzikale delen.” The Shelter is een gratis toegankelijk. Verwacht de band meer, of juist een ander soort publiek? “Het kan een prima gelegenheid zijn om onze muziek aan een groter publiek te laten horen. Het is wel afhankelijk van wat voor soort publiek The Shelter zal bezoeken en hoe open ze voor Innerstate 65 zullen staan, maar we hopen wel dat het Crossing Bordergevoel zal ontstaan.” Welke grenzen wil of denkt de band te kunnen overschrijden? “Dat is voor ons onvermijdelijk. Vier verschillende landen zijn in de band vertegenwoordigd: Frankrijk, Italië, Venezuela, en Nederland. Iedereen heeft zijn eigen ’borders’ moeten aanpassen, wat geresulteerd heeft in een internationale sfeer.” Welke muzikale grenzen overschrijdt Templo Diez? “We bewegen ons constant tussen post-rock, alternatieve country, gothic en pop, met intieme liedjes en af en toe totale improvisatie. Dit vertaalt zich naar een geheel eigen stijl. Onze nummers voldoen niet aan vaste stijlregels. Maar ook geografisch overschrijden we grenzen. We hebben een groot aantal optredens in het buitenland gedaan, in de VS, Canada, België en Frankrijk. We hebben gemerkt dat in elk land het publiek anders reageert op live muziek.” En Innerstate 65? “Hiermee proberen we onze eigen grenzen te verleggen. Vier bands, deels in dezelfde samenstelling, maar met een compleet verschillende muzikale identiteit, spelen volgens één concept, om te tonen dat ze verschillende kanten van hetzelfde idee kunnen vertegenwoordigen: de innerlijke emoties en gedachten van een reiziger.” Zijn de mannen zelf wel eens op Crossing Border geweest als bezoeker? De allereerste Crossing Border-ervaring van Pascal was het optreden van Placebo in de Asta, jaren geleden. “Een topvoorbeeld van hoe een rockband het publiek kan fascineren. Het publiek had alle aandacht voor de band en de hele sfeer was anders dan bij een gewoon festival. Misschien is het Crossing Borderpubliek anders door het literaire gehalte van het festival en geniet het op een andere manier van de concerten.” Gitarist Leejon herinnert zich de optredens van dEUS, Morphine en 16 Horsepower en de tirade van Jello Biafra tijdens zijn ‘spoken word’. “Crossing Border is een festival met een grensoverschrijdende reputatie. Muziekliefhebbers in andere Europese landen en zelfs Amerika hebben van dit festival gehoord, zeker als ze ook geïnteresseerd zijn in literatuur. Bands die ons beïnvloed hebben en ook idolen van ons hebben daar opgetreden, zoals Calexico, Lou Reed, en Mercury Rev. Welke acts willen ze zelf zien? “Mercury Rev is een must. The Decemberists en Akron/Family zijn ook absoluut aanraders.” Over John Parish heeft de band duidelijk twee meningen. De ene helft wil hem niet missen, omdat hij met PJ Harvey heeft samengewerkt. Voor de rest is hij sowieso te skippen omdat hij het enige slechte album van PJ Harvey heeft geproduceerd. Welke gevolgen zou Crossing Border voor hun carrière kunnen hebben? “Het is een goede gelegenheid om media-aandacht te krijgen. Ook is het goed voor het CV van de band, wat helpt om meer optredens te krijgen. Maar het belangrijkste is om een nieuw publiek aan te boren. De kunst is om tijdens zo’n groot festival een intieme sfeer te creëren en mensen te overtuigen door een intense live set. Tot nu toe hebben we bijna net zo vaak in het buitenland gespeeld als in Nederland, maar ook bijna net zo vaak in New York City als in Den Haag. Crossing Border is een mooie gelegenheid voor Den Haag en Nederland om Templo Diez te ontdekken.”