De etappe Den Haag – Gent was een hele rit. Een kleine acht uur popmuziek voor je kiezen krijgen is niet niks. Laat staan zoiets te organiseren en uit te voeren. Na afloop van dit uitwisselingsproject spraken we met leden van de organisatie over een eventueel vervolg en peilde we hun reacties. Initiator Vico Sneep oogt moe maar voldaan. Samen met zeven andere enthousiastelingen is hij de laatste maanden druk in de weer geweest met het organiseren van deze etappe. “De eerste etappe Gent – Den Haag in april was een voorproefje. Dit was is toch wel groter.” In twee zalen van het Paardcomplex waren twaalf acts bewonderen. De reacties zijn alom positief. Het evenement trok zo’n 300 bezoekers. Tevreden? “Jazeker. Ik ben heel tevreden. Het publiek is enthousiast. De muzikanten zijn enthousiast. Mijn team is enthousiast. Ik zie overal blije gezichten. Wat wil je nog meer!” Vico was vandaag de drukstbezette man van het Paard van Troje. Als een razende Roeland zag je hem regelmatig langs lopen. Heeft hij zelf wel wat kunnen zien? “Ik heb niet alles gezien, maar wel wat. Telkens een paar nummers van bands.” In de wandelgangen zegt men tegen elkaar dat dit naar meer smaakt. Is zo’n initiatief voor herhaling vatbaar? “Zeker. Volgend jaar weer. We moeten het geheel uitbouwen. Misschien wel meer steden erbij betrekken. Niet alleen Gent – Den Haag. Maar bijvoorbeeld ook iets doen met Duitse of Engels acts. Ideeën voor acts hebben we nog niet. Je moet niet te lang vooruit boeken. Een band die nu hot is, kan over een jaar uit elkaar zijn of juist misschien wel heel groot. Kijk maar wat er met Vive le Fête is gebeurd. In korte tijd is deze band verschrikkelijk groot.” Presentator en ras-Hagenees René Bom voegt zich bij Vico en geeft hem trots een flinke schouderklop. Bom laat weten dat hij het initiatief helemaal te gek vindt. “Het is een geweldig initiatief. Wat me opviel was, dat vooral het niveau van de Gentse bands zo hoog was. Misschien wel raar om zoiets uit mijn mond te horen, als rasechte Hagenees. Misschien was het niveau wel een stukje hoger dan die van de Haagse bands. Ik ben vooral onder de indruk van The Alibi en The Van Jets. Erg goede bands.” Bom draait al wat jaren mee in het circuit. Is het niet vreemd dat zoiets niet eerder is georganiseerd? “Het is ooit wel eens gebeurd. Zo’n 25 jaar of misschien wel langer geleden. John van Vuuren, de grote man van Parkpop die helaas is overleden, was toen programmeur van het oude Paard. Hij deed iets vergelijkbaars. Hij haalde bands uit (toen nog) Tsjecho-Slowakije en dat soort landen naar hier. Maar dat was niet op zo’n niveau. Dit is erg leuk en zeker voor herhaling vatbaar. Het is echt een toevoeging.” Ook Peisam Tsang, in Den Haag vooral bekend als Sam, heeft een grote vinger in de Haags-Gentse pap gehad. Ze was verantwoordelijk voor de programmering. Net als Vico oogt zij moe maar voldaan. “Het was heel gezellig. Ik heb heel goede berichten gehoord. Het was een ontdekkingstocht voor velen. Ik zag veel programmeurs rondlopen. Het zou te gek zijn als je zo’n band later op een festival weer tegenkomt. Bands hebben zelfs al onderling contact gelegd. Zo waren The Black Jettas helemaal weg van Les Proffesseur en Tomán van Nicad.” We willen vooral weten wat er verder met dit initiatief qua programmering gaat gebeuren. “Ik zou het leuk vinden als er volgend jaar weer twee etappes gaan plaatsvinden. Ik heb wilde plannen in mijn hoofd voor volgend jaar en om een samenwerking aan te gaan met andere steden. In ieder geval ga ik van de zomer weer naar de Gentse feesten om daar weer bandjes uit te checken.”