Of de Leidschendamse rockers van Twelvebar na hun Hilversumse avontuur wijzer op zijn geworden, moet nog blijken. In ieder geval blikken we samen met zanger/gitarist Eric en gitarist/zanger Jeroen Z. terug op hun succesvolle deelname aan de NCRV-wedstrijd ‘Op een mooie Pinksterdag’. Trouwens, als je een tekst van Annie M.G. Schmidt weet om te bouwen tot een pure rocksong (Twelvebar won de wedstrijd), zou het kunnen zijn dat Twelvebar na Hilversum volwassen is geworden. Eric en Jeroen leggen uit: “Muziek schrijven is een stap naar volwassenheid. Het is je durven uiten door middel van muziek. Als je bang bent om jezelf bloot te geven, kun je niet op een podium los gaan. Dan kun je ook geen muziek schrijven naar je hart, maar enkel volgens de laatste mode. Wij zitten momenteel met de band in een stadium waarin we open staan voor alle muziekinvloeden. Wij slagen er tegenwoordig in deze stijlen beter te verwerken in een eigen Twelvebar sound.” En toen kwam ‘Op een mooie Pinksterdag’. “In het kader van een wedstrijd van de NCRV hebben we een punkrocknummer opgenomen met een tekst van Annie MG Schmidt. Het sprong er redelijk uit tussen de andere, ruim honderd inzendingen. ‘De meeste waren vrij braaf, terwijl de opzet van de wedstrijd was om iets creatiefs te doen met liedjes of teksten van Annie. Omdat zij niet veel punkrock nummers heeft gemaakt in haar leven, sprongen we er behoorlijk uit. Genoeg in ieder geval om door te mogen naar de finale. Wij behoorden tot de tien gelukkige bands die hun nummer met het Metropole Orkest mochten opnemen.” Het was een bijzondere ervaring, vertellen Eric en Jeroen. “Iedere winnaar had een arrangeur toegewezen gekregen, die het nummer naar een hoger niveau zou tillen voor het Metropole Orkest. Gerbrand Westveen had zich ontfermd over ons nummer. Het was fantastisch om te zien en te horen hoe het orkest, onder leiding van Dick Bakker vrolijk 'het bandje' genoemd, na éénmaal doorlezen van de partituren het nummer eruit knalde. Eerst werd de blazerssectie opgenomen. Overdonderd door dit blaasgeweld, merkten we dat het iets bijzonders ging worden. Toen vervolgens het strijkensemble en de overige orkestleden zich bij 'het bandje' voegden, was het arrangement eigenlijk al compleet.” Eric en bassist Ray leken vooral helemaal gevallen te zijn voor de xylofoonpartij en het feit dat de nationale pianoheld Cor Bakker het nummer had verrijkt met een typisch Hammondorgelgeluid. “Onze dag kon nu al niet meer stuk: kippenvel tot aan het plafond – en dat was hoog. Nadat we enkele aanwijzingen hadden gegeven - al voelde het niet gepast om een orkest als het Metropole Orkest aanwijzingen te geven maar ja het bleef ons nummer natuurlijk - was de opname al snel gereed, waarna wij konden inzingen en de gitaarsolo inspelen.” Hoe maak je een Twelvebarliedje op een tekst van Annie M.G. Schmidt? “Het gedicht ‘Spoken in het kasteel’ leende zich ontzettend goed voor een "couplet-refrein-couplet-refrein-bridge-refrein-eindsolo-opzet. We hebben scheurende gitaren, beukende drumpartijen en een blazende bas toegevoegd en lekker hard geschreeuwd. Wat we hebben weggelaten:: een kinderkoortje, keyboardgeluidjes, een drumcomputer en algemeen beschaafd Nederlands.” Eigenlijk ontstond het idee voor Twelvebar ergens in 2002, toen Eric en Jeroen Z. een keertje samen voor de lol hun overtollige inspiratie hadden omgezet in drie kwartier aan nummers. Vrij vlotte manier van schrijven dus. “Een echte muzikant gooit liever geen muziek ongebruikt weg.” Eric en Jeroen Z. hadden al eerder met drummer Jeroen R. en basgitarist Raymond gemusiceerd. Het waren goede vrienden van elkaar. “Met wie we dus de band Twelvebar begonnen zijn.” Van hun aanvankelijke idee om zoveel mogelijk blues - vandaar de naam Twelvebar - en jazz in de muziek te stoppen zijn de heren al snel afgestapt. “Ons hart lag gewoon het meest bij rock. Maar van een beetje blues en jazz zijn we nooit vies. Dat verklaart ook de twee korte jazzachtige liedjes op ons debuut ‘Raw on the Halfshell.” Een dagje Hilversum smaakt naar meer, vindt Jeroen Z. “Het heeft ons absoluut goed gedaan en kracht gegeven om nog meer tijd en energie in de band te steken. Sterker nog, we zijn al weer aan het opnemen voor de volgende cd. Ik kan je verzekeren dat we met niets minder genoegen nemen dan het overtreffen van ons debuut. En dat zal niet makkelijk zijn, hoewel ik de cd nu wel kan dromen, want ik heb hem zelf afgemixt. Toch kan ik er nog steeds naar luisteren en ervan genieten.” Hoe het verder moet, is niet eenvoudig. “We weten dat er nog een ziljoen andere, waarschijnlijk nog betere, bands rondlopen die allemaal graag willen doorbreken. De eerste prioriteit is plezier. Dat hoeven we niet per se van een nummer 1 hit te krijgen. Af en toe op een festivalletje spelen, optreden in de kroeg, een CD opnemen en een uitstapje naar het Metropole Orkest werken in ieder geval goed mee aan dit plezier, dus we mogen niet klagen. Naast de band hebben we allemaal een fulltime baan of studie en een band kost veel, heel veel tijd: optredens regelen, cd opnemen in eigen beheer, ons inschrijven voor wedstrijden, posters ophangen en flyers uitdelen, enzovoorts. Om dan ook nog een beetje bekendheid te krijgen doen we ook regelmatig radio interviews. Al met al is het lastig om alles te combineren, maar we doen ons best.”