Dit jaar vindt voor het laatst het North Sea Jazz Festival plaats. Met North Sea Jazz neemt Den Haag tegelijkertijd ook afscheid van North Sea Jazz Heats The Hague. Dat is de jaarlijkse generale repetitie aan de vooravond van het jazzfestival. Donderdag 7 juli vond dit gratis toegankelijke evenement plaats op de Grote Markt, het Plein en op verschillende muziekpodia in het centrum. N'Dambi opende Heats The Hague door de Grote Markt met soulklanken te overspoelen. De voormalige achtergrondzangeres van Erykah Baduh combineert soul met jazz en funk. De invloeden van Erykah, Macy Gray en Angie Stone zijn goed hoorbaar. Hoewel het publiek zichtbaar genoot van haar unieke stem, gaf N'Dambi haar band genoeg ruimte. Zij brachten dan ook veelvuldig solo's ten gehore, waarop N'Dambi op haar beurt lekker swingde. Het samenspel klonk wel goed, maar soms wat geforceerd. Het was duidelijk dat de toetsenist de leiding had. Hij gaf tekens aan de andere muzikanten. Hierdoor waren de ogen van de bandleden vaak op hem gericht in plaats van op het publiek. Op het podium op het Plein stond de Indonesische formatie Krakatau het publiek te vermaken. Hoewel de drukte nog op zich liet wachten, lieten de zes heren en een dame horen dat er uit Indonesië ook andere muziek komt dan krotjong: fusion met veel percussie en invloeden uit Indonesië. Even later speelt Ceux Qui Marchent Debout op de Grote Markt. Het zestal komt uit Frankrijk en staat bekend om zijn ska en wordt de beste Franse ska-band ter wereld genoemd. Als deze benaming klopt, lieten ze zich op Heats niet echt van hun beste kant zien. Ze waren wel anders dan anders. Geheel in het oranje gekleed waren ze een leuke en swingende verschijning. Toch werd het op een gegeven moment wat langdradig. Het was teveel van hetzelfde. Ook bij Soulive sloeg de verveling na twintig minuten toe. Virtuoos orgel-. gitaar- en drumwerk, aangevuld met twee blazers. De band speelde of zijn leven er vanaf hing. Zelf Jimi Hendrix’s Crosstown traffic kwam langs. Helaas nam de band nergens gas terug, zodat het publiek liever bij Relax op de Grote markt ging kijken. De inmiddels nationaal populaire hiphop/funkband Relax mocht North Sea Jazz Heats op de Grote Markt afsluiten. Het zag er zwart van de mensen. Ze kwamen niet voor niks, want de mannen van Relax gaven een goede show weg. Vooral de nadrukkelijk aanwezige trompet klonk goed en was een aparte combi met de raplyrics van zanger Llewy is Sel. Deze frontman had het publiek goed onder controle. De luisteraars deden dan ook precies wat hij zei. Wanneer hij ging bukken en riep: “Buk allemaal met ons mee,” dan bukte iedereen massaal met hem mee. Toch was het optreden niet perfect. Een fout van Llewy aan het begin van Calling ye name maakte duidelijk dat ook artiesten die in het bezit zijn van een Edison en een zilveren harp fouten kunnen maken. Het maakte het optreden er niet minder goed om. Tony Joe White sloot het programma op Het Plein af met een sober en puur optreden. Deze legendarische man werd geruggensteund door een steady spelende drummer. Simpel en doeltreffend, maar met veel gevoel. Stoïcijns met hoed en zonnebril bracht White repertoire uit zijn bijna veertig jarig oeuvre. Daarna ging het opwarmfeestje nog even door in de Haagse binnenstad. RGO liet de Zwarte Ruiter uit zijn voegen barsten en de Utrechtse formatie Illicit gaf een weergaloos optreden weg in het Paard Podiumcafé. Het vijftal werd vergezeld door leden van R.O.O.O.M. en MC Krishan. Soms werd verwezen naar de terroristische aanval op Londen eerder die dag, onder andere met het nummer Free. Den Haag is klaar voor de laatste editie van het North Sea Jazz. Hopelijk is deze editie één de betere uit de dertigjarige geschiedenis van dit festival.