Bandcrash? Dat is onuitgenodigd een willekeurige oefenruimte binnenstormen, luisteren, lullen en een verhaaltje vullen. Deze week (zonder enige belofte van regelmaat): Blender. Er waait een gure wind die avond, eenmaal uit de tram weet je wel, Burgemeester Hovylaan, lijn 2 richting Kraayenstein en nee, dit heeft er dus niets mee te maken. Eenmaal binnen in het Haags Popcentrum sijpelt het restant van luide muziek door een klein dozijn deuren. Omstandigheden waaronder kloppen weinig zin heeft. Crashen maar, je bent van de pers man, die shit is vet. Vier gasten achter een rookgordijn. Een wirwar aan kabels. Blikken ook. Wat krijgen we nou? Een stukje? Over ons? Deze gasten pikken het op en gaan ervoor. Beleefde jongens ook: een stoel onder de bibs en een biertje uit de zelfmeegebrachte koelkoffer in de hand. Let the show begin. Blender gaat los met potige Nederlandstalige rock. Een frisse sound die staat als een huis. Stevig, bij vlagen hard, melodieus, meerstemmig en verassend gearrangeerd. Kernwoord: overtuigend. Dus het kan toch. Nederlandstalige rock zonder melodrama en wanna have sentimenten. Tel daarbij op de tiptop vibe. Zichtbare lol en toewijding. Als Blender in het oefenhok al zo geïnspireerd speelt, hoe zal het dan gaan met vrouwelijk schoon in het vizier? Achtergrondinfo. Blender bestaat uit Rob van de Scheer op gitaar, Rene van der Stok op drums, Edmar Barreto op bas en Marco Ratsma, zang en gitaar. Doorgewinterde muzikanten uit de Haagse scene. Ergens op een grasveldje tijdens Parkpop 2003 werd het idee geboren. Een zoektocht naar een verassend geluid, iets Nederlandstaligs. Het liefst met muzikanten die nog niet eerder samenwerkten om bekende patroontjes te vermijden. De jongens staan duidelijk met de voeten op aarde als ze hun eigen ambitie beschrijven als ‘sky high’. Om hier te komen zijn een paar snode marketingplannen in de maak. Een ander deel van de strategie is strak management. Deels al ingevuld, met ruimte voor bijkomende kandidaten. Wat? Je voelt je aangesproken? Kun je iets mee doen natuurlijk. Maar de sterkste troef is de muziek zelf. Want als je niet hoeft te Blöfen, moet je het ook niet doen. Of Nederland is echt kut en Blender blijft hangen of er is hoop en ambities worden verwezenlijkt. Vul het vooral zelf in tijdens een eerstvolgend concert. Conclusie: voor deze band is het oefenhok veels te klein.