Wethouder Wilbert Stolte blijkt een gevarieerde muzieksmaak te hebben en een duidelijke mening over bands als Kane, Di-rect en Golden Earring. Een luistersessie met hem was een echte eye-opener. We beginnen met Break Out van Tweak. De wethouder deinst achteruit. “Wat een herrie.” Gelukkig gaat het over een wat rustiger deel. “Dit is redelijk melodieus. Ik vind het wel leuk, deze muziek, gezellig toch? Het begin was wat heftig, maar het is wel toegankelijke muziek.” Hij houdt niet van house. “Ik was afgelopen zaterdag in het ADO-stadion. Voorafgaand aan de wedstrijd en in de pauze draaiden ze house. Dan denk je: waar is dat allemaal voor nodig. Je kunt elkaar niet verstaan.” Stolte houdt vooral van klassieke muziek. “Mozart heeft de mooiste muziek gemaakt. Zijn opera’s, maar ook zijn symfonieën. Wat ik ook erg mooi vind zijn Wagner en Mahler. Thuis heb ik altijd Radio 4 opstaan. Als ik in april geen wethouder meer ben, ga ik een abonnement nemen op de opera.” We maken een uitstapje naar zijn jeugd. “Ik ging niet naar popconcerten. Dat kwam pas veel later. Ik ben een keer naar The Rolling Stones geweest en naar Kane in het Paard. Dat heb ik een beetje geleerd. Mensen nemen me mee. Ze moeten het me altijd uitleggen.” We praten over muziekles. Stolte groeide op in Nijmegen, in een gezin met twaalf kinderen. “Ik was de vijfde. De oudste drie kregen pianoles, de rest moest blokfluiten. Op de middelbare school, bij de Paters Dominicanen, was een drumband. Ze zochten trommelaars. Ik gaf me op. Dat roffelen is niet eenvoudig, merkte ik. Voor mij was geen grote carrière weggelegd.” Stolte woont in een appartementencomplex. “Toen het wilde kopen, belde mijn makelaar me een uur later op: ‘Niet doen, de bovenbuurvrouw geeft pianoles.’” Hij kocht het toch. “Over de lessen hebben we goede afspraken gemaakt. Zelf speelt en zingt ze mooi. Ze doet op mijn verzoek ’s zomers de ramen open. Ik vind het geweldig.” Thuis draait hij regelmatig werk van Mathilde Santing. “Laatst heb ik kennisgemaakt met Trijntje Oosterhuis. Die is ook heel goed.” We luisteren naar Immens, met het nummer Vreemd in eigen land. Stolte zingt het refrein een stukje mee, netjes op toon. De tekst intrigeert hem. “Ik betrek dit niet op mezelf,” grapt hij. “Die tekst is niet slecht. Vreemd in eigen land, maar ik weet wel hoe de toekomst eruit ziet. Een beetje een tegenstelling. Muzikaal is het leuk.” De wethouder houdt ook van Nederlandstalige muziek. “Thuis luisterden we veel naar cabaret. Ik ben dol op Wim Sonneveld. Hij liet zien dat je uitstekend in het Nederlands kan zingen. Laatst heb ik Ja Zuster Nee Zuster gezien. Die liedjes van vroeger zijn zo leuk. Die platen draaiden we kapot.” Tijd voor Sweet Money Machine van Pex. “Zet het maar uit,” zegt Stolte na een paar maten. “Dit is muziek waar je gauw genoeg van krijgt. Een beetje te vlak, te veel van hetzelfde.” We gaan over op Vertigo, met Back to mine. “Die deden mee aan Locals Only op Parkpop,” reageert de wethouder. “Ik kijk vaan naar Top of the Pops op de BBC, maar pas na Studio Sport. Ik heb het opstaan als ik stukken moet lezen.” Over Back to mine zegt hij: ”Dit is wel leuk, maar als ik dit in de auto op zou hebben, zette ik het gelijk uit. Ik ben gevoelig voor een beetje melodie. Dat sommige mensen die teksten kunnen verstaan - ik vind het knap.” Wat wordt de volgende track? Kane of Di-rect. Het mondt uit in een vergelijking tussen Kane en Golden Earring. “Een moeilijke keus. Het is eigenlijk niet met elkaar te vergelijken. Ik was op het Malieveld. De voorspellingen waren dat mensen na Kane zouden vertrekken. Opvallend genoeg bleef iedereen voor de Golden Earring. Die had het meeste succes. Kwam misschien ook wel door het bier. Het is echt commerciële muziek. Kane is voor mensen die met zichzelf op de dansvloer bezig zijn, Golden Earring doe je met elkaar. Ik beoordeel ze meer op het effect dat ze op het publiek hebben dan op de muziek.” Stolte kiest voor Di-rect. “Tim Akkerman begint zich heel goed te ontwikkelen. Ik heb hem horen zingen op de herdenkingsdienst van Hans van Wieren, die conrector van het Terra College.” Over Webcam girl zegt hij: “Heel toegankelijk.” Hij neuriet mee en tikt met zijn hand op de maat. “Webcam girl in a wedding dress.” Hij verstaat deze tekst dus wel en lacht erom. Voor de gezelligheid luisteren we ook nog naar Blind for you. “Dit is met Wibi Soerdjadi op de piano, hè? Leuk dat ze gewoon met hem hebben opgetreden. Hun achterban zal niet zo weg van Wibi zijn, denk ik.”