Dit publiek wil niet te laat komen. Om 20.00 uur stipt zit men aan de koffie. Het kent elkaar van de Happy Days-concerten in Theater Toussaint of woont simpelweg in de buurt. Het is het tweede in de reeks kleinschalige, akoestische concerten die Joanna Serraris onder de naam Musemix organiseert in Chalet Ockenburgh. Vanavond zijn de Amerikaanse Darrell Scott & Suzi Ragsdale aan de beurt. Ze moeten nog soundchecken. Routineus stemt Darrell zijn gitaar terwijl het publiek rustig toekijkt. Even een extra microfoonstandaard voor Suzi’s accordeon erbij en klaar is hij. Darrell geniet in de States aanzien als songsmid voor bekende country-artiesten als Garth Brooks en Travis Tritt. Op die manier scoorde hij diverse hitnoteringen en werd uitgeroepen tot 'Songwriter of the Year' door zowel ASCAP als de National Songwriters Association International. Het mag bijzonder heten dat een man van dit kaliber hier gewoon in Chalet Ockenburg komt spelen. Initiatiefneemster Joanna Serraris kondigt de artiesten aan. In 1999 haalde ze Suzi Ragsdale voor het eerst al naar Nederland. "Dat waren altijd verdomd leuke concerten." Toen ze hoorde dat Suzi bevriend is met hitschrijver Darrell Scott boekte ze gelijk een Nederlandse tour voor die twee. Darrell start met een aantal solonummers van zijn laatste album 'Theatre Of The Unheard'. Zijn authentieke, eerlijke stem komt als een shock. Wat is dit mooi. Darrell zingt extreem laag om dan moeiteloos de hoogte in te gaan. Zijn gezichtspieren verraadden dat hij zijn noten met precisie plaatst. Hij bespeelt zijn gitaar op unieke wijze. Yep, deze snaren krijgen er danig van langs. Op andere momenten is hij ook subtiel, verhalend in zijn spel. Als hij zingt dat de kat aan de deur krabt hoor je dat terug in zijn manier van spelen en als hij "Trainman keep your whistle blowing" zingt ervaar je de beweging van een rijdende trein. Zijn teksten blijven gelijk na één keer hangen. Een klein poppetje neemt haar plaats in naast de grote beer. Suzi Ragsdale komt Darrell ondersteunen met fraaie Bonnie Raitt-achtige vocalen. Haar accordeon omlijst de muziek met melancholie. Er passeren enkele nummers waarvan Darrell verteld dat het eigenlijk een soort duetten zijn. De term achtergrondzangeres past ook eigenlijk niet bij Suzi. Daarvoor is hun samenzang te intens. Het laatste nummer voor de pauze is ‘Long time gone’ wat in de uitvoering van de Dixie Chicks de tweede plaats bereikte in de Amerikaanse charts. De vloer van het chalet trilt door de meetappende voetjes. Intieme settingen zijn ‘in’. Eerder oogsten Live in the Livingroom en Acoustic Alley ook al succes met dit concept. Er is duidelijk een markt voor kleine opgezette optredens voor een luisterpubliek. Waren het vorig jaar vooral Nederlandse artiesten zoals JW Roy , BJ Baartmans en onze eigen Remmelt, Muus & Femke. Dit jaar wordt de line-up bevolkt door alleen Amerikanen. "Er komen meer mensen af op buitenlandse artiesten dan op Nederlandse. Het ‘wat je van ver haalt’-syndroom ongetwijfeld", zegt Joanna. "Dit soort concerten valt of staat met een groot genoeg aantal bezoekers om het voor de artiesten aantrekkelijk te laten blijven.". Vanavond zijn er zo’n kleine vijftig gekomen. "Dat mag best nog iets meer." In de tweede set zingt een Suzi een aantal stukken van haar CD ’Future Past’. Vooral ’North Carolina’ waarin ze haar Cherokee afkomst bezingt maakt indruk. Als toegift spelen zij en Darrell twee nummers die licht komisch van toon zijn. In ‘Title of the song’ wordt het songschrijverschap en met name de Nashville-scene op de hak genomen. Af en toe weerklinkt er een welgemeend ‘Wohoo’ vanuit het Ockenburghse publiek. ‘A okay in the USA’ komt binnenkort uit op de nieuwe plaat van countryster Faith Hill. Ze moest van haar platenmaatschappij wel eerst een kritisch zinnetje over de oorlog schrappen. Grote afwezige in de set is ‘You’ll never leave Harlan alive’ bekend als albumtrack voor Brad Paisley en Patty Loveless. Dit is geheel onbedoeld. Omdat Darrell altijd zonder setlist speelt vergeet hij wel eens een song uit zijn omvangrijke oeuvre. Darrell Scott & Suzi Ragsdale zijn nog maar heel even in Nederland. Morgen (zondag 10 oktober) kun je ze vinden op de derde editie van het Roots Of Heaven Festival in Haarlem. Vanaf 21 oktober kan men weer terecht in Chalet Ockenburgh aan de Monsterseweg 8b. Dan treedt JT Van Zandt (de zoon van Townes) op met Sandy Watson als support-act. Op 5 november is het de beurt aan Eric Taylor en Mr. Jones. David Olney en Thomm Jutz spelen op 19 november: De concerten beginnen om 20.30 uur.