Golden Earring nog steeds roestvrij

"De jongens waren bang dat ik ze als een stuk geschiedenis zou neerzetten"

Gerard van den IJssel, ,

Hun eerste single 'Please go' verscheen 39 jaar geleden. Na deze hit volgden nog tientallen andere succesplaten. Toch was over de Golden Earring tot nu toe maar één goed boek geschreven; 'Haagsche bluf' uit 1992. Schrijver Maarten Steenmeijer werkte het afgelopen jaar aan het nieuwe boek 'Rock die niet roest'.

"De jongens waren bang dat ik ze als een stuk geschiedenis zou neerzetten"

Hun eerste single 'Please go' verscheen 39 jaar geleden. Na deze hit volgden nog tientallen andere succesplaten. Toch was over de Golden Earring tot nu toe maar één goed boek geschreven; 'Haagsche bluf' uit 1992. Schrijver Maarten Steenmeijer werkte het afgelopen jaar aan het nieuwe boek 'Rock die niet roest'. In het dagelijks leven is Maarten Steenmeijer hoogleraar Spaanse letterkunde aan de Universiteit van Nijmegen. De al lang niet meer in Den Haag wonende auteur is daarnaast al vele jaren Golden Earring-fan. "Alleen handtekeningen vraag ik niet. Dat vinden de jongens volgens mij niet zo leuk om te doen." Hij schreef eerder boeken over Spanje en popidolen. Een boek over zijn eigen idolen was een logisch vervolg. "Toen ik de band benaderde vonden ze het eerst niet zo'n goed idee. De jongens waren bang dat ik ze als een stuk geschiedenis zou neerzetten. Toen ik de opzet van mijn boek liet zien gingen ze akkoord." Toch wordt in 'Rock die niet roest' wel degelijk verteld over de historie van de band. Maar daarnaast komen ook de samenwerking tussen de bandleden, de bedrijfsvoering van de band en de toekomst van de groep ruim aan bod. Steenmeijer laat duidelijk merken dat hij de band nu eigenlijk beter vindt dan ooit tevoren. "Hun laatste albums zijn hun beste. Niet omdat er zulke grote hits op staan, maar omdat alle nummers even goed zijn. Op de oude platen stond nog wel eens opvulmateriaal." Voor 'Rock die niet roest' sprak Steenmeijer uitvoerig met alle bandleden. Daarnaast worden vele tientallen eerdere interviews en artikelen aangehaald. Uit de persoonlijke gesprekken komen de leukste onthullingen. Bijvoorbeeld over de opnamen van de akoestische CD 'The Naked Truth' waarvoor de band nauwelijks gerepeteerd had. Bassist Rinus Gerritsen had zelfs nog nooit op een contrabas gespeeld en moest met een mes op de bas de noten aankrassen. De CD werd in Nederland het best verkochte Earring-album ooit. Ook leuk: Rinus Gerritsen is ooit gevraagd voor de band van Jimi Hendrix maar bedankte. Drummer Cesar Zuiderwijk weigerde een plek achter het drumstel van The Who. Het eerste exemplaar van 'Rock die niet roest' (uitgeverij Wereldbibliotheek) werd woensdag 12 mei door ras-Hagenees Bart Chabot uitgereikt aan zanger Barry Hay. Chabot noemde Hay de laatste echte rock-'n-roll-ster van Nederland. "Keep on running Barry!". De zanger onthulde na afloop van de overhandiging dat er later dit jaar nog een boek over de band verschijnt. "Een luxe fotoboek met 280 pagina's. Er komen foto's in van mensen als Kees Tabak en Patricia Steur maar ook plaatjes uit onze eigen collectie." Ook noemde Hay alvast een aantal nummers die worden opgenomen voor de nieuwe akoestische CD 'The Naked Tree'. "We hebben nu een lijst met twintig liedjes, waaronder 'Kill me (ce soir)' en 'Holy holy life'. We willen er ook twee nieuwe nummers opzetten, dus dat wordt een mooi album. En volgend jaar gaan we werken aan een nieuwe studio-CD." Inderdaad, de Earring rioest nog steeds niet.