Vrijdag 28 mei stond de kleine zaal van het Paard van Troje vol met liefhebbers van de Haagse country-noir. Dat is het type muziek wat naar eigen zeggen gemaakt wordt door Smutfish. De laatste tijd is de band vooral in het nieuws vanwege de net vertrokken drummer Bert Fonderie. 3VOOR12/Den Haag nam een kijkje bij de presentatie van de CD 'Lawnmower Mind'. "Gezellig dat jullie gekomen zijn." Zanger Melle de Boer kijkt tevreden in het rond. Nog niet eerder gaf een Haagse band zijn CD-presentatie in de kleine zaal van het Paard van Troje. De band zet in met CD-opener 'Red Balloon' en 'The old tearfactory'. Meteen is de toon gezet. Smutfish' afgetrapte laarzen banen zich een weg langs verlaten fabrieken, platgebrande kerken en vrouwen die te beroerd zijn om uit bed te komen. De groep doet dit op ongekend Amerikaanse wijze. Het accent en de rauwe manier van Melle’s zang kent in de 'Dutch delta' zijn gelijke niet. Ook de prettig snerpende gitarist Dick Zuilhof en contrabassist Rob Lagendijk kwijten zich uitstekend van hun taak. Smutfish heeft niet veel geluk met drummers. Stapte eerst drummer Bert Fonderie met ruzie op, nu laat invaller Rick Roomer ook al verstek gaan. De inderhaast opgetrommelde drummer Jan Droog speelt subtiel. Het is pas de tweede keer dat hij meedoet. De eerste maal was tijdens één van de befaamde Smut-In sessies die elke eerste woensdag van de maand plaatsvinden in café Lokaal Vredebreuk. De vaste bezoekers van die avonden laten het vanavond in het Paard gelukkig niet afweten. Na een paar nummers neemt de mysterieuze Dogtag plaats achter het harmonium. Dogtag maakt geen enkel contact met het publiek. Waarschijnlijk wil hij dat ook niet. Zijn spel is zelfs met het oor op de box niet te horen. Het commentaar van Melle 'Valt u hem alstublieft niet lastig' draagt bij tot de mythevorming rond deze persoon. Tegen het eind slaat toch de verveling toe bij het eerst zo roerloos luisterende publiek. Men begint te kletsen. De band is slim genoeg om het up-tempo 'Open up the gate' in te zetten en de massa staat in no-time te swingen. Na dit nummer volgen nog twee toegiften. Het publiek vindt het optreden te kort, maar blijkbaar moet de zaal leeggemaakt worden. Melle: "Zullen we met z’n allen naar het café gaan en een biertje drinken?" Een applaus volgt als antwoord. In het café van het Paard komen we niet alleen de band tegen, maar ook de bezoekers, die in grote getallen de CD hebben aangeschaft. Tussen de drinkende massa bevindt zich ex-drummer Bert Fonderie, die verdomde om bij de presentatie aanwezig te zijn. "Te veel gevoelens", wist Fonderie ons te vertellen. Bert en Melle leken elkaar niet zo begrepen te hebben, als we de drummer mogen geloven. Gelukkig heelt drank echt alle wonden. Even later staan Melle en Bert weer gebroederlijk te lachen. "We hebben het weer bijgelegd", vertelt Melle. "Alles is vergeten en vergeven. Misschien gaan we wel weer een keer samen optreden, hier in het café. Bert met Snake Charming en wij met Smutfish. Lijkt me een leuke bill."