Hij ziet eruit als dat jongetje dat we vroeger met z'n allen pestten op school, omdat hij beter in wiskunde was dan jij en ik. Maar tegenwoordig lacht Danny Wolfers ons allemaal uit. Als Legowelt reist hij de halve wereld rond, in Duitsland is hij een heuse popster en vorig jaar won hij in eigen land een Essent Award. "Ik was verbaasd. Ik had me niet eens ingeschreven." We hebben geluk dat Danny thuis is. Afgelopen week zat hij nog in Detroit en volgende maand vertrekt hij naar Japan. De 'ranzige elektrofunk, eurohorror en slam jack Haagse electronix’ zoals Legowelt zijn eigen muziek omschrijft is hot. Zeker nu electroclash de Europese dansvloeren teistert. "Dat vind ik dus echt verschrikkelijk", zucht Wolfers (27) terwijl hij ingeklemd tussen de antieke synthesizers in zijn zolderstudio over zijn bureaustoel schuift. "Onlangs moest ik optreden in Londen en daar liepen allemaal meisjes met rare jaren 80-kapsels en jongens met make-up. Dat laatste kan dus echt niet, vind ik." Zelf ziet Wolfers er in zijn grijze broek met vouw en bleke paarse sportvest allerminst modieus uit. "Ik geef niks om mode." Hij praat zachtjes, aarzelend en zal zijn stem tijdens het interview niet één keer enthousiast verheffen. Ook niet als zijn grote hit 'Disco rout' ter sprake komt. Mede dankzij DJ Sven Väth, die het vier jaar oude nummer vorig jaar opnieuw uitbracht op zijn eigen platenlabel, werd het nummer een enorme dansvloerkraker. Twee jaar geleden kozen de lezers van Groove (een toonaangevend Duits danceblad) 'Disco rout' tot het beste single van 2002. "Ik heb niet in de kamer lopen springen of zo", glimlacht Danny nuchter. "Natuurlijk, ik heb er veel profijt van gehad, ook financieel. Maar ach…. Het is maar Sven Väth. Ik was veel blijer toen mijn eerste plaat op Bunker Records uitkwam." Ook het winnen van de Essent Award voor nieuw Nederlands muziektalent laat hem koud. "Ik was erg verbaasd. Ik had me niet eens ingeschreven of zo. Maar het is een leuk geldbedrag. Ik mocht 4000 euro besteden aan promotie." Onlangs kwam de verzamelaar Legowelt Classics 1998-2003 uit. "Die titel is een grap natuurlijk." Wolfers houdt van dat soort grappen. Bij vrijwel iedere plaat die hij maakt hoort ook een verhaaltje. Zo is zijn nieuwe single 'Under the panda moon' (Crème Organization Records) gebaseerd op de mythologische Panda Men, kannibalen uit Noordoost-Amerika. En op het vorig jaar verschenen 'Beyond the congo' wemelt het van de Belgische paratroepen en boosaardige voodoo witchdoctors. "Dat heeft de muziek gewoon nodig", gniffelt Danny. Muziek moet iets vertellen, vind ik. Ik haal die dingen uit boeken maar soms verzin ik er gewoon wat bij." Grote inspirator is de Italiaanse componist Fabio Frizzi, die volgens Wolfers revolutionair bezig was in de jaren zeventig. "Hij deed hele bijzondere dingen met melodieën en gebruikte elementen uit middeleeuwse muziek." Volgende week stapt Legowelt op het vliegtuig naar de Verenigde Staten voor een tournee. Dat is minder romantisch dan het klinkt, volgens Danny. "Vaak is het armoe. Je krijgt slecht betaald en de locaties zijn bedenkelijk. Meestal slapen we in een busje of bij mensen thuis. Wat dat betreft is Europa veel beter. In Duitsland wordt ik met de Mercedes van het vliegveld gehaald en naar het Hilton gebracht."