Halverwege de jaren tachtig introduceerde de Stichting Popmuziek Nederland –het tegenwoordige NPI - het Poppodiumplan. Deze regeling werd in het leven geroepen na fikse bezuinigingen van de toenmalige regering. Podia konden via het plan een tegemoetkoming krijgen in het verlies dat zij leden bij concerten van opkomende en minder bekende Nederlandse bands. Op die manier ging het weinige beschikbare geld in ieder geval naar de bevordering van de Nederlandse popmuziek. Tegenwoordig heet deze regeling 'Nederlands Popmuziek Plan'. Behalve het Paard zijn er nog vijf ander grote podia: 013 (Tilburg), Nighttown (Rotterdam), Tivoli (Utrecht), Melkweg en Paradiso (Amsterdam). Naast de grote podia erkent het NPI circa 40 zalen als kernpodia. Om in aanmerking te komen voor een subsidieregeling, dienen de podia aan een aantal voorwaarden te voldoen. "Het NPI is als kruipolie in het popcircuit", zegt Kirsten Faber, het hoofd subsidieregelingen van het NPI. "Zonder ons kan het Nederlandse popcircuit uiteraard blijven voortbestaan, maar veel muzikanten zullen dan worden beperkt op hun inkomen, het aantal optredens en daarbij hun mogelijkheden voor ontwikkeling. Podia vermijden liever risicovolle concerten en vanuit die gedachte is nu precies het Nederlands Popmuziek Plan ontstaan." Majel Blonden, programmeur van het Paard van Troje, is blij met de erkenning als groot podium. “Daardoor zijn we in staat meer bands te programmeren waar misschien maar 500 man op af komen. Door de subsidieregeling van het NPI krijgen deze bands toch een kans en worden de lagere opbrengsten gecompenseerd. Daarnaast biedt het ook gelegenheid om grotere namen te programmeren." Na een jaar zal worden geëvalueerd of de gestelde bezoekersaantallen en plannen zijn gerealiseerd.