Eigenlijk een gekke situatie: is er in het cafë van her Paard van Troje een punkavond, blijkt het vrijwel onmogelijk om tussen het publiek echte punkkenners te vinden. Ondanks behoorlijk wat punkkapsels en piercings zijn er vrijwel geen experts in de zaal. En dus traden woensdagavond Fluffgirl en Drunk Tank op voor een heel tevreden publiek. Een vergelijking tussen beide bands dringt zich allereerst op. Fluffgirl bestaat net als Drunktank uit vijf mensen: twee keer gitaar, bas, drums en zang. De leden van Fluffgirl ogen een jaar of tien ouder dan die van Drunk Tank. De leden van Fluffgirl dragen het haar kort. De zanger heeft een volkomen fout wit mouwloos T-shirt en een beige bandplooibroek aan, de rest draagt zwarte kleding. Bij Drunk Tank zijn mutsen en petten in met wijde, korte of lange skatebroeken. Maar vooral qua stijl is er een behoorlijk verschil. Fluffgirl overtuigt niet echt als punkband. Daarvoor zijn de liedjes te lang en melodieus. Niet dat ze geen succes hebben: het publiek reageert enthousiast en hier en daar tikt een voetje mee. De zanger vindt het duidelijk helemaal te gek om zoveel mogelijk verschillende poses aan te nemen. Maar echte punk, nee. Eerder rock met een snufje punk. Dat vindt Raymond, drummer van Drunk Tank, ook wel een beetje. “Punk met een vleugje rock ‘n’ roll,” definieert hij. “Ik hoorde er zowel The Ramones als The Dicemen in. Wel cool, maar niet echt punk. Wij spelen zelf skatepunk. Sneller en harder, maar ook melodieuzer dan gewone punk. No Fun At All en The Satanic Surfers vind ik heel goede skatepunkbands.” Het valt niet mee voor de punkbands van nu: “In het punksegment is het moeilijk om iets te brengen wat er nog niet is,” meent een bezoeker. Gitarist Shark van Fluffgirl wil zelf wel hun stijl benoemen: “Garagepunk uit de seventies met new rock. Zeg maar: Led Zeppelin speelt met The Sex Pistols.” Zijn grote voorbeelden zijn MC5 en de nieuwe band Distortion. Drunk Tank wisselt snelle en langzame songs met elkaar af, wat de nummers een spannende lading geeft. Bij de langzame gedeeltes zet de zanger het zelfs op een soort skadansje, ook niet typisch punk dus. De samenzang tussen zanger, drummer en een gitarist is misschien niet altijd zuiver, maar hun gedrevenheid maakt alles goed. De vaste geluidsman van het café springt het podium op zingt een nummer mee. Hij staat met glinsterende ogen naast de zanger en geniet met volle teugen. De bezoekers van de inmiddels bomvolle kroeg vinden het allemaal geweldig. Drunk Tank is een band van jonge honden die er helemaal voor gaan. Het repertoire bestaat uit eigen nummers, met een enkele cover. Prachtige afsluiting is een skatepunk-versie van het nummer ’Charlie Brown’. Jammer dat het door de locatie niet mogelijk was beide bands op het volume te laten spelen dat nu eenmaal bij punk hoort: hard tot je trommelvliezen bloeden, maar toch een mooie avond.