Zondag 1 februari was weer de eerste zondag van de maand, dus dat betekende voor Theater In de Steeg dat een gezelschap van zo'n zestig muziekliefhebbers enkele neusjes van de zalm verwachtten. Het podium was opnieuw het domein van singer/songwriters die in de intieme setting hun zielenroerselen ten tonele voeren. Deze maand waren aan het Westeinde in het kader van Acoustic Alley eerst Leo Unger en vervolgens Philip Kroonenberg aan zet. Toen Philip acht jaar was, nam hij een ukelele ter hand en wist al snel dat de gitaar zijn beste vriend zou worden. De ukelele speelt nog altijd een vaste rol in zijn repertoire. Via muziek kan hij zich op een creatieve manier uiten en zijn schroom ten opzichte van de buitenwereld overwinnen. De meeste muzikanten weten dat een instrument het ijs breekt en je daarmee zelden alleen bent. Als iemands daarover kan meepraten, dan is dat Kroonenberg wel. Tijdens zijn Scheveningse schooljeugd was hij nou niet bepaald een haantje-de-voorste. Maar wanneer hij tijdens zaterdagschool liedjes mocht spelen hingen ze aan zijn lippen. Een heerlijk gevoel en dat gevoel houdt hem op het podium. Hij ervaart dan ook zijn optredens als "explosies van geluk". Kroonenberg wordt vaak vergeleken met J.J. Cale. Philip zegt inderdaad aardig wat van zijn inspiratie te vinden bij Cale. Maar de artiesten die hij als even zo grote bron aanwijst zijn Woody Guthrie en Pete Seger. Ook de vergelijking met de country rock van John Hiatt komt hem zeker bekend voor. Door de manier waarop zij beiden humor verwerken in songs met serieuze thema's zou het stempel "Hiatt's Nederlandse broer" niet misstaan. De achternaam Kroonenberg herinnert veel mensen aan zijn zus Yvonne. Zij hebben onlangs de handen ineen geslagen. Drie optredens zijn al gegeven in Theater Branoul aan de Maliestraat. Broer en zus namen hun eigen specialiteit mee het podium op; Yvonne voorlezend uit eigen werk, Philip hen beiden begeleidend op gitaar en ukelele. Ze bespreken gezamenlijke herinneringen op een zo spontane wijze dat geen avond hetzelfde is. Zo blijft het interessant voor het publiek, maar zeker voor henzelf. In maart gaan ze het land door met een twintigtal optredens. In 2003 heeft Philip een verzamel-CD uitgebracht, genaamd 'On The Midnight Express', die een bloemlezing biedt van zijn drie solo-CD's. Eigenlijk was het plan om via een reclamespotje voor een automerk, waarbij een van zijn nummers werd gedraaid, en de release van zijn verzamelaar zijn bekendheid te vergroten. Zo werd dan de weg vrijgemaakt voor een beter lopend nieuw album. Goed idee. Als tenminste alles in die volgorde gedaan werd. De platenmaatschappij heeft dat helaas niet gedaan. En dus viel het plan in duigen. Erg bedroefd is Philip er niet over. "Gewoon een mislukt project." De bekendheid was niet direct zijn doel. Het was gewoon een kans die het waard was om te proberen. Begin 2005 wil Kroonenberg tegelijkertijd twee albums uitbrengen. Dit jaar hoopt hij tussen zijn vierdaagse baan als psychotherapeut en zijn familieleven door de opnamen te doen. Samen met zijn arrangeur en producer (sinds 1994) Martijn van Campen zal hij opnieuw zijn talent registreren; albums waarvan er zeker eentje "Het Beste Album Ter Wereld is," aldus Philip.