Elektronische dansmuziek was oorspronkelijk het domein van de alternatieve scene. Tegenwoordig neuzelt het grote publiek onder het genot van sushi, champagne en kleffe beats over hun hippe outfits. De Haagse ‘Antilounge’ beweging presenteerde afgelopen zaterdag in Bazart hun tegengeluiden. Geen sushi, maar een kroketje en een broodje bal van de plaatselijke snackcar en een publiek met een uitgesproken mening: “Als je potverdomme nou geen beats erin stopt, neem ik je mee naar buiten om je eens flink op je bek te timmeren!” Het is nog vrij rustig in Bazart bij aanvang van het programma. De deelnemende muzikanten inspecteren de uitbundige hoeveelheid elektronica die op een lange L-vormige tafel uitgestald staat. Een natte droom voor de ware ‘technerd’. Het lijkt wel of de complete inventaris van een muziekwinkel neergestort is. Opener R.E.generate warmt het publiek op met vrij zonnige drum’n’ bass klanken. De twee jongens kijken een beetje verdwaasd om zich heen. Normaal gesproken produceren ze hun klanken op de zolderkamer en ze moeten duidelijk wennen aan de aanwezigheid van publiek. Er wordt voorzichtig geschuifeld. Olive en Bodhi is een nieuw project van de voormalig voorman van het jammerlijk geflopte Bodhi & the Odds. De band speelt slechts twee liedjes waarvan de elektronische beats niet echt sporen met de rest van het gebodene. En inderdaad, de zangeres Olive vertoont een opmerkelijke overeenkomst met de bekende cartoonfiguur. Het publiek boeit het allemaal niet zo, men staat massaal aan de bar. Het is al wat drukker als de geluidskunstenaars van AU hun concert beginnen. De heren gebruiken werkelijk alles, toeters, bellen, klankschalen, elektronica en wat verder beschikbaar is, om hun krachtige ambient-drones op het volk los te laten. Het publiek weet niet zo goed wat ze hiermee aanmoet, maar blijft toch geboeid kijken. Een voorzichtige beat wordt ingezet, die echter net zo snel weer verdwijnt. Enkele mensen pikken dit niet en bedreigen Jan Borchers met de belofte van rake klappen als de beats niet snel terugkeren.Anderen weten deze mensen subtiel naar buiten te werken, zodat de sfeer niet verpest wordt. Ondertussen even checken bij organisator/initiatiefnemer Martijn Verlinden hoe het staat met de CD-verkoop: “Het loopt nog niet echt”, zegt Martijn “ik heb er wel al veel weggegeven, wat maakt het uit, maar ik ga nu een rondje lopen om te kijken of ik er een paar kan verkopen.” Een paar minuten later heeft hij zo’n tien exemplaren weten te slijten. Het duo Dampox, gekleed in hippe geel-groene Konmar polo’s, blijkt de publiekstrekker van de avond te zijn. Men stuitert heftig op en neer op de snoeiharde tekno-hardcore klanken, waarin gelukkig toch de nodige subtiliteit en experimenteerdrift doorklinkt. Een van de meest veelbelovende acts van de avond. Remco Prins lijkt de vreemde een in de bijt, normaal gesproken acteert hij als gitarist/zanger van Burma Shave, maar hij laat zien dat hij behoorlijk overweg kan met de elektronica. Met een behoorlijk swingende set, gelardeerd met cheesy bongo’s en geluidsfragmenten van de recent overleden dichter/Burma Shave-roadie Marc Bentum, weet hij het publiek voor zich te winnen. Enkele mensen pinken een welgemeende traan van ontroering weg. De acid-techno set van Mono-Amine wordt in eerste instantie geplaagd door falende apparatuur. Joost heft vertwijfeld zijn armen in de lucht. Na de nodige paniek en stressende geluidsmensen, weet men de spullen alsnog aan de praat te krijgen en knalt, misschien wel daardoor, een heftige set de zaal in. Er wordt gas teruggenomen met een warme electroset van Elektrovolt. Veel bezoekers vinden het kennelijk wel mooi zo, want er gaan veel mensen weg. Organisator Martijn is desondanks tevreden over de avond. “Ja, ik vond het wel gezellig,” zegt hij met een tevreden grijns. “De opkomst en de sfeer waren goed en ik heb ook nog een behoorlijk aantal CD’s verkocht.” Komt er een vervolg? “Dat ben ik wel van plan. Er is nog veel meer te ontdekken binnen de Haagse underground. Misschien gaan we dit concept door het land laten trekken. Ik heb in elk geval vanavond genoeg spannende dingen gehoord.”