Met een Engelse tour in het vooruitzicht, en James Brown als achtergrondmuziek vertellen de broers Joris en Steve van Rijn van Octave Pussy over hun succes in het buitenland, de plannen voor de KoninginneNach en hun mening over hedendaagse muziek. "Laten we eerst teruggaan naar het moment dat het begon met de band. In 1994 zijn we echt begonnen met het experimenteren en opnemen van muziek, om te kijken hoe dat klonk." Twee jaar later werd geprobeerd met nog twee andere mensen als groep muziek op te nemen met het doel het ook uit te brengen. Maar dit pakte toch niet zo goed uit. “We waren nog te onervaren” zegt Steve. We hebben een tijdje niks gedaan, en in 1999 zijn we weer begonnen met een studioproject. We hebben destijds in de Blue & White Studio in Scheveningen ons studioproject opgenomen. Daar is ook ons album ‘Propagations Of The Classical Groove’ uit voortgekomen. We hadden niet echt een idee wat we daar nu precies mee wilden. We hebben onze CD bij verschillende radiostations aangeleverd, en die is leuk opgepikt door de mensen. We werden in die periode gelijk gevraagd voor wat optredens, alleen waren we nog steeds met z’n vieren. In de studio kun je nog de verschillende stukken apart opnemen, maar live gaat dat niet zo makkelijk. We hebben toen contact opgenomen met alle sessiemuzikanten waar we wel eens mee hebben gewerkt en gevraagd of ze met ons een band wilde beginnen. Daarna zijn we begonnen met optreden. Sinds die tijd is het voor Octave Pussy in een stijgende lijn gegaan." De ‘sound’ van Octave Pussy is heel veelzijdig. Maar hoe valt het nu het beste te omschrijven? “Als veelzijdige funk”, zegt Joris. Je hebt binnen de funk verschillende stromingen, zoals de muziek van James Brown en Curtis Mayfield. We hebben eigenlijk van alles wat gepakt als inspiratie en onze eigen stijl eraan toegevoegd." "De regering is druk bezig met integratie en dat het allemaal zo moeilijk lukt". zegt Steve. "Maar dat is bij Octave Pussy wel geslaagd! Je hoort in onze muziek van alle invloeden wel wat terug." Steve mist bij veel hedendaagse acts de juiste podiumuitstraling. "Kijk naar een programma als ‘Idols’. Iedereen noemt zich tegenwoordig maar zanger of zangeres. Iedereen heeft een band, maar als je dan beter gaat kijken zie je dat er bijna geen echte affiniteit is. Als ik naar een videoband kijk van bijvoorbeeld James Brown leef ik helemaal mee met de muziek en het gevoel wat erbij komt. Ik heb dan wel twee uur nodig om bij te komen.Het werkt als een soort drugs. Daarom hebben we ook onze eigen concerten nodig, want we zijn eigenlijk verslaafd aan de muziek.” Er staan in mei een aantal shows in Engeland op het programma, hoe pikken de Britten jullie muziek op? “Heel goed, het loopt zelfs beter dan hier in Nederland”, zegt Joris. “We mogen daar in grote clubs spelen. De gage is goed. Alles is geregeld, je wordt echt als een artiest behandeld." Als de tour in Engeland goed verloopt, willen de bandleden in het najaar graag weer terug om nog een aantal shows te doen. “Een doorn in ons oog is dat funkmuziek nogal onderbelicht wordt in Nederland”, vermeldt Steve. “Wij voelen ons toch de strijders van de funk. In Nederland is dat een groot probleem. Hier gaan de mensen eerder voor de massa dan dat ze verder kijken dan hun neus lang is. In Engeland is meer behoefte aan funkbands." Toch is er wel een harde kern van funkliefhebbers in Nederland. “Ze zijn erg kritisch en zullen je eerst een tijdje laten ploeteren voordat ze je muziek zullen kopen of naar je optredens komen. Bewijs eerst maar eens als funkband wat je kunt. En als je eens in de buurt van hun woonplaats speelt komen ze wel kijken.” Met de KoninginneNach in het vooruitzicht sluiten we het gesprek af met een oranje vragenlijstje: De KoninginneNach of de BinnenNach? “Dan kies ik voor de Nach, want we willen graag Beef en DJ Keb Darge zien”, zegt Steve. “Die draait alleen maar oude funksingles. Die man heeft goede intenties met de muziek. Als er toch DJ’s moeten zijn om de mensen te bekeren dan vind ik dat hij dat moet zijn.” Bier of Oranjebitter? Steve en Joris in koor: “Dan komen we al snel uit op het bier.” Feesten in Den Haag of in Amsterdam? “Dat hele koninginnedag gebeuren is niet mijn ding”, zucht Joris. “Ik ben een keer naar Amsterdam gegaan, en ik vond het een van de ergste dagen die ik ooit heb meegemaakt. Je kan nergens normaal lopen. Nee hoor, de laatste drie jaar heb ik lekker op het strand gezeten of thuis muziek gemaakt.” “Bij de Nach ga je voor de muziek”, zegt Steve. “Koninginnedag is meer een feest voor jongeren en kleine kinderen.” Mabel of Maxima? “Maxima, daar heb ik ook wel een leuk verhaal over,” zegt Steve. “Wij hebben Maxima en Willem-Alexander gezien in Pannonica tijdens een optreden van Dr Lonny Smith. Ik stond daar te flyeren en ze kwam me bekend voor. Het was een geweldig concert, en het was erg leuk om Maxima en Willem-Alexander uit hun dak te zien gaan. Ze hebben een goede muzieksmaak.” Intwine of Hallo Venray? Joris, met een bedenkelijk gezicht: “Intwine…..Ja, een leuk bandje, maar ik zal er niet heen gaan. En Hallo Venray ken ik alleen van naam maar verder niet.” “Dan zou ik naar Hallo Venray gaan” zegt Steve. “Omdat wij die dus niet kennen.”