Lokaal Vredebreuk, een van de sympathiekste starterspodia in Den Haag, trekt het niet meer. De inkomsten op de zaterdagavond wegen niet meer op tegen de kosten van het aantrekken van live bands. Een oplossing is er wel, maar mede-eigenaresse Ellie ten Have is daar niet echt blij mee. Elke zaterdagvond kan een live band zich presenteren op het minipodium van Lokaal Vredebreuk in de Papestraat in Den Haag. Een opstapje naar een groter podium als De Paap en vandaar eventueel naar Paard van Troje. Elke band, groot of klein, kreeg hetzelfde honorarium, wat in feite neerkwam op een onkostenvergoeding. Die kan er voortaan niet meer vanaf. “Vergeleken met vroeger komt op zaterdagavond minder publiek op de bands af,” verklaart Ellie. “De hogere prijzen in de horeca zouden kunnen meespelen, maar hooguit op de achtergrond. Kijk naar eens naar de rijen ziet voor discotheken, waar de prijzen veel hoger zijn. Bovendien zijn onze prijzen in verhouding tot de omgeving niet hoog.” Een andere reden: “Het Paard van Troje is weer open. Het Paardcafé zou een concurrent kunnen zijn. Sommige groepen bezoekers gaan daar een hele avond heen.” Maar wat zeker een belangrijke rol speelt bij de geringere belangstelling voor Lokaal Vredebreuk, is gelieerd aan de media. Daarvan is Ellie overtuigd: “Het Haagse muziekblad Stork on Stage heeft bijvoorbeeld de laatste twee edities geen maandagenda meer gepubliceerd. En sommige popjournalisten slaan ons gewoon over. Ze komen niet bij ons om recensies te schrijven of interviews met bands die bij ons komen spelen.” Verontwaardigd: “Als er bij ons een band speelt, hoor je er niets over. Staat diezelfde band een maand later op een groter podium, dan besteedt een krant als De Posthoorn er wel aandacht aan. Het gaat altijd over wat er in De Paap, Bazart, Musicon, of in het Paard van Troje speelt, zelden of nooit over ons. Het is wel leuk dat websites belangstelling tonen, maar het is nog altijd zo dat de kranten een groter bereik hebben.” Hier klopt iets niet, meent Ellie. “Je moet als recensent niet alleen maar over bands schrijven die al wat bereikt hebben. Wij zijn typisch een muzikantencafé. En als opstap naar de grotere podia ontzettend belangrijk. Die willen geen beginnende bands hebben. Ze moeten al naam hebben gemaakt.” Lokaal Vredebreuk is juist laagdrempelig: “Wij doen niets op de prijs en vragen geen entree. We horen wel eens van muzikanten dat ze bij sommige podia minder dan bij ons of zelfs helemaal niets betaald krijgen. Wij hebben de bands altijd een redelijk bedrag betaald, uit respect voor de muzikanten. Maar de laatste tijd is gebleken, dat we een dief zijn van onze eigen portemonnee.“ Het waren de muzikanten zelf die met een oplossing kwamen aandragen: “Toen ik bandjes ging afbellen en met muzikanten ging praten, zeiden ze: ‘Dat moeten jullie anders doen. Jullie bieden een podium, een goede backline en consumptiebonnen en dan is iedereen tevreden.’ Ik heb het daar moeilijk mee, maar er zijn heel wat bands die al hebben toegezegd onder die voorwaarden te willen komen spelen.” Wat niet betekent dat echt iedereen in Lokaal Vredebreuk kan staan, verzekert Ellie. “Ik beluister wel eerst de demo. Ik zet niet alles neer.” Voor bands van buiten de regio wil ze proberen toch nog wat extra’s te doen: “Ik denk edan aan een minimale onkostenvergoeding voor de reis.”