Tijdens de opening van Paard van Troje is Bertus de Blaauw bereid een boekje open te doen over zichzelf en zijn professionele activiteiten. Bertus kennen we als drummer en zanger van Cooper. Maar hij doet nog veel meer: "Ik werk bij Mojo. We doen een aantal grote festivals waarbij ik betrokken ben, zoals Lowlands, Parkpop en Two 77 Splash. Ik ben echt een geluksvogel dat ik zo'n leuke baan heb gevonden." Bertus is blij met het vernieuwde Paard: "Eindelijk is er weer een goede zaal in Den Haag met heel veel mogelijkheden. De perspectieven zijn gunstig." Hans Vandenburg voorziet wel problemen bij de programmering van het nieuwe Paard: "Het zijn moeilijke tijden. Je moet een zaal vol krijgen om uit de kosten te komen. Concerten zijn tegenwoordig onwijs duur. Solomon Burke kost € 30, maar zulke prijzen zullen ze wel moeten blijven vragen willen ze het redden. Ze hebben publiekstrekkers nodig. Maar daarvoor is de grote zaal eigenlijk weer te klein. Al die middelgrote bands komen wel, maar daar mag je niet al te veel geld voor vragen. Wij als Gruppo Sportivo willen wel voor € 7,50 of € 10 entree staan, want we willen een volle zaal hebben." Tim Akkerman is in de kleedkamer druk in de weer met een injectiespuit en een ingewikkeld uitziend apparaat. Wat is er aan de hand? "Niets ergs hoor. Ik heb die spuit alleen nodig om een bepaalde hoeveelheid af te meten. Ik kan met behulp van dit apparaat een zoutoplossing inhaleren, die goed is voor mijn stembanden. Het werkt hartstikke goed. Anouk gebruikt het bijvoorbeeld ook." George Kooijmans verhuisde dertig jaar geleden naar België. Hij woont in een dorp niet ver van de grens. "Ik ben daar indertijd om zakelijke redenen gaan wonen. In het begin had ik verschrikkelijk veel heimwee. Eens een Hagenees, altijd een Hagenees. Maar ik ga niet meer terug naar Nederland. Omdat ik een hekel aan verhuizen heb en bovendien, ik woon er hartstikke mooi." George is niet zo gek op reizen: "Zeker niet als ik alleen op pad moet. Ik reis wel graag met de band. Onze laatste plaat is opgenomen in Millbrook, een dorpje boven New York, niet ver van Woodstock. We hebben het fantastisch gehad. Opgetreden hebben we niet, we hebben alleen een keer in het café van een vriend van ons gespeeld." Polle Eduard moet even motiveren waarom hij, als Delftenaar, meedoet aan de sessie: "In de jaren zestig, toen ik met bandjes begon, kwamen we onderweg altijd de Earrings en de Motions tegen. Je had toen een Haags artiestencafé, Scala, waar we na optredens wat gingen eten en drinken. In mijn band After Tea zaten alleen nog maar Haagse muzikanten. Vanaf 1967 heb ik bijna vijf jaar in Den Haag gewoond. Ik woon nu weer in Delft, maar ik kom veel Haagse muzikanten tegen, ook in mijn eigen oefenruimte." Henk Koorn, ook inwoner van Delft, maar met een eigen studio in Den Haag, loopt al weer met een stok. Ruim een jaar geleden brak hij zijn been. "Ik bleef er maar last van houden en uiteindelijk bleek dat het niet goed was gezet. Op mijn eigen verzoek is het opnieuw gebroken. Nu is het wel goed gezet, maar ik heb de stok nog wel een poosje nodig." Hallo Venray gaat half oktober de studio in met producer Freddy Haagenaars. Niet in Henks eigen studio, de Sahara in Den Haag: "We zitten nu bij Excelsior en die laten al hun bands in hun studio in Weesp opnemen. We oefenen wel bij de Sahara en nemen onze oefensessies op, luisteren die opnames af, gaan er mee aan het werk, et cetera. Als we tevreden zijn over een nummer, maken we er een demo van. Daarna spelen we het alleen nog live, niet meer in de Sahara. Daarmee is het voorwerk klaar en blijft zo'n nummer spontaan. In Weesp willen we in vier dagen tijd de cd opnemen."