Afgelopen maanden is er geen medium aan Tasha’s World voorbij gegaan. Van Oor tot de Fret, van de Volkskrant tot de Viva, elk met minimaal een pagina aandacht voor de ster. Door haar spetterende live-reputatie wordt ze nogal vaak vergelijken met grootheden als Erikah Badu en Jill Scott. Na een optreden van deze laatste dame in Paradiso presenteerde Tasha haarzelf in de bovenzaal van de Amsterdamse poptempel. Ondertussen is haar ster rijzende en kan ze rekenen op een geheel eigen aanhang. Om haar carrière een internationaal tintje te geven koos ze de naam Tasha’s World voor haar en haar band. Natasha Slagtand klinkt weer te Hollands. Het verhaal mag bekend zijn, in slechts anderhalf jaar tijd heeft Tasha’s World niet alleen Nederland veroverd, maar liggen ook Engeland, Japan en Amerika aan haar voeten. Binnen no-time zal ook Scandinavië kennis maken met de ster. De eerste internationale erkenning kreeg Tasha met het winnen van de Britse onderscheiding EMMA (Ethnic Multicultural Media Award) in de categorie Best World Music Act/Production. Afgelopen oktober stond ze al in de Big Apple tijdens de muziekconventie CMJ. Zonder een CD op de Nederlandse markt kreeg ze een Essent Award en speelde op bijna elk belangrijk festival, zoals Noorderslag, Lowlands, North Sea Jazz, Virus, Delft City Beats en de Amsterdamse Uitmarkt. Tasha zit niet stil maar denkt alweer verder en heeft nogal wat moeite met de Hollandse nuchterheid. "Je mag niet groot denken in dit land." Tasha wil het hoogste bereiken en is gedreven door ambitie. Ergens in januari komt haar tweede album op de markt. Voor Nederland erg snel na haar debuut. "Dat komt omdat ik niet te lang wil wachten. Als het aan mij ligt komen er twee albums per jaar." Bovendien was haar eerste album eigenlijk alleen gemaakt voor de Japanse markt. "Op het moment dat dat album op de Europese markt kwam, had ik al weer genoeg materiaal voor het tweede album. Ik stond bij wijze van spreken al weer op het punt om de studio in te gaan." Voordat dit tweede album het levenslicht gaat zien komt er eerst nog een videoclip van het nummer 'Tasha’s world' en komt het nummer ‘So …. ho’ op single uit. "In deze tijd heb je wel een videoclip nodig. Zeker omdat ik geen Amerikaanse nu-soul maak. Kijk, komt Erykah Badu met een nieuw album dan is dat 'hot news', de platenmaatschappij zit daar letterlijk op te wachten, maar wat wil je, ZIJ is Erykah." Tasha heeft een lange weg moeten afleggen, het succes is niet uit de lucht komen vallen. "Ik heb veel in kroegen en jazzclubs gezongen. Maar je krijgt pas een band met het publiek als ze gaan meezingen. Ik hou van de intieme sfeer van zalen als het Patronaat en Burgerweeshuis." Haar live band is in die tijd de basis voor succes geworden. In 1999 ontmoet ze haar bandleider John Grutterswijk uit Den Haag. Hij fungeert samen met manager Patrick Jacobs als haar klankbord. Live zweept Tasha de boel altijd flink op. Op CD klinkt het wat gladder. "Dat komt omdat ik in een studio in Engeland werk. Daar zit ook de productiemaatschappij. Het is lastig om de band dan over te laten komen. Maar wellicht laat ik dingen wel door ze inspelen voor de livefeel." Hoewel de band al een tijd in dezelfde samenstelling bij elkaar is, is het eerder de begeleidingsband van Tasha dan haar eigen band. "Ze hebben mij wel als prioriteit, maar doen hiernaast nog veel andere dingen." Trots is ze wel op wat ze heeft bereikt, door het winnen van de EMMA was ze te zien op het BBC Journaal en in de zomer prijkte een foto van haar concert op de Amsterdamse Uitmarkt in het NRC Handelsblad. "Ik geniet van wat er op mij afkomt, maar blijf niet in mijn trots hangen. Ik wil het hoogste bereiken. Zo wil ik ooit nog een jazz album maken en zou ik ooit nog wel eens in Ahoy willen spelen. Ik weet niet of dat lukt, maar als je het niet probeert af te dwingen lukt het zeker niet. Wat Gordon kan kan ik toch ook? Het probleem blijft wel dat je in Nederland niet groot kan en mag denken. De helft zit te wachten tot je op je bek gaat of denkt 'blijf maar bij ons'. Daarom ben ik blij dat ik een Engelse manager heb die mij ziet als een internationale artiest. In Nederland bereik je al snel je plafond en is het moeilijk om op deze manier financieel rond te komen. Dus moet je het wel hoger zoeken. Anders raak je gefrustreerd." Tasha zelf kan inmiddels leven van de muziek. Naast de band geeft ze vocalcoaching en doet ze regelmatig workshops. "Ik denk wel eens dat ik daar dan weer te gevoelig voor ben. Raak emotioneel betrokken bij mijn studenten. Het worden m’n kindjes en dan kan ik moeilijk afstand van nemen. Ga heel erg ver met ze mee. Maar daar krijg ik ook wel weer energie van." Op zaterdag 20 december speelt Tasha's World op het Mixed Culture Festival in Theater Korzo.