Wet Sox opent de Spaanse Kraag vandaag. Ze doen dat om 17.30 uur, een tijdstip dat vast nog veel mensen aan de vrijdagmiddagborrel zitten. Tegelijkertijd hebben de punkveteranen er heel veel zin in. Zanger Jelle van Dun deed na zijn drumcarrière bij Dirty Bastards en Code of Conduct naar eigen zeggen “een Dave Grohletje”. Hij greep een zangmicrofoon en startte met Bram, Sander en Jasper (allen The Broken Anchors en punkbands als Coffin Kids en Death Traps) Wet Sox op. Bij Dirty Bastards en Code of Conduct gitarist Johan ging het ook weer kriebelen en de band hing een extra sok aan de wasdraad die ook nu boven het podium hangt. Het mag dan nog niet druk zijn, de band knalt er vol in. Als een bezetene beent Jelle over het podium en door de tent, zijn ogen spuwen vuur. Wet Sox brengt snelle anthems en punkrock songs die lekker klinken, met de juiste passie en energie. Hier staat een geoliede, ervaren pretmachine. Sommige jonge fans vooraan zingen alles al mee. Toepasselijk: 'Yung Punx' is een eerbetoon aan de veel te vroeg overleden Mo Gecko, die volgens Jelle hier altijd was en ook nu vast "ergens aanwezig is." Naast MARCH heeft Breda met Wet Sox nóg een punkband waar je mee aan kunt komen. (DH)
Breda Barst viert dit jaar de zesentwintigste editie met festivaldagen op vrijdag 15 en zaterdag 16 september. Op de vrijdag kon je weer te keer of rustig genieten van het hardste werk van Wet Sox, Barno Koevoet & The Duijmspijkers, Ronker en Psychonaut.
Wet Sox
Barno Koevoet & The Duijmschpijkers is een Belgische punk-, pop-, garageband die ontstond tijdens de lockdowns van 2020. Ze nemen zich niet te serieus. Als toeschouwer moet je een open minded en ironische blik hebben, vertelden ze eerder in een interview. De nummers komen voort uit frustratie over de gevestigde orde en kenmerken daarvan. De band komt helemaal uit Brugge en heeft goeie zin. Frontman Arno Vanhoutte vraagt het publiek al direct wat dichter te komen. En dat lukt prima, want de band is energiek en heeft een aanstekelijk, gevarieerd geluid. Het gaat van melodieuze punk ’n roll naar zware sludge met grunts, zelfs binnen nummers. De hyperactieve bassist Tibo Nassel is overal. Voor het podium ontstaan de eerste moshpits van de dag. De stemming zit er al goed in! (DH)
Barno Koevoet & The Duijmschpijkers
Brrrrrrmmmmm..... Het ronkt zo hard in de Spaanse Kraag dat de trillingen van binnenuit je organen verteren. De horizon van het podium glitcht omdat je oogballen in je kassen dansen als kralen in een koektrommel. Zo'n act waar je moet voelen of ontsnappen.
Zelf beschreef vocalist en gitarist Jasper de Petter een stuk van de setlist als Judas Priest meets Limp Bizkit en er moest vooral méér geduwd en getrokken worden vooraan in de Spaanse Kraag, maar deze glimp onbezonnenheid clasht met het serieuze niveau van dit vierkoppige noise-ensemble en dat voelen de aanwezigen.
De eerste Spaanse Kraag-paalklimmer is namelijk gespot, de moshpit draait, uiteraard, en voorzichtig volgt de crowd De Petter als hij op de dranghekken naast het podium balanceert en ziel en adem uit zijn borstkast spuwt, rechtstreeks de tent in. Hoor je daar een beetje Joe Talbot van IDLES in het stemgeluid? Maar dan nóg bozer en harder.
Deze act is meer dan om te luisteren. Voel. Doe. Denk - en door. Het is zowat het motto van de cult van de Spaanse Kraag. En Ronker is gehuldigd. (ML)
Ronker
De driekoppige metalband Psychonaut komt uit België en is weer precies zo’n headliner in de Spaanse Kraag zoals we ze graag zien. De band is beïnvloed door jaren zeventig rock als Led Zeppelin en Pink Floyd én tegelijkertijd modernere, zware (post-)metal als Tool en Amenra. Psychonaut bracht sinds 2011 drie EP’s en twee albums uit. Single ‘The Fall of Consciousness’ het dit jaar schopte tot nummer 9 in de Zwaarste Lijst van Studio Brussel. De lijst die zanger en bassist Thomas Michiels overigens zelf mag aankondigen als StuBru-presentator. Die hoge notering is een teken dat Psychonaut in België er zeer goed op staat. En zoals het de Spaanse Kraag betaamt, kom je ze dan al snel tegen in de hardste tent van Breda Barst. Gitarist Stefan De Graef en Thomas Michiels wisselen hun zang continu af met cleane zang en geschreeuw. Het gitaarspel is uitbundig, terwijl de bas en drums dan weer loeizwaar zijn. Elk nummer start met een gesamplede intro en daarna legt de band laag op laag. Psychonaut spreidt zes nummers over de set van drie kwartier en maakt enorme indruk. Zoals het gejoel bij het instrumentale ‘Monkey’. Afsluiter ‘The Fall Of Conciousness’ wordt zelfs al meegezongen, ongetwijfeld door meegereisde Vlamingen. (DH)
Psychonaut