Dit weekend kun je weer naar Bredaas mooiste festival: Breda Barst. Gratis en voor niets in het Valkenbergpark, met een mooie line-up van internationale, nationale en lokale bands en artiesten. Dit artikel gaat over de zondag op het Future Stage, met optredens van Tom Neven, Lisa van Nes, Windup Space, STINCE, Little Symphonies, JuliusRhymz

Tom Neven

Tom Neven valt in voor Stardust Quartet dat moest afzeggen. December Tapes, dat deze zondag een groot deel van de programmering op het Future Stage verzorgt, heeft warme banden met Neven en dus was de keuze snel gemaakt. Een mooie kans, sinds lange tijd weer in Breda. En vlak na het Duitse optreden in Haselunne geteased op Facebook dus de band was al warm en er was ruimte om te repeteren.

Tom Neven

Hup meneer Tom! Twee kindjes, overduidelijk leerlingen uit Nevens klas, staan vooraan met een groot bord in hun handen. Schattig. Neven en zijn band beginnen met een nieuw nummer, vol folky meerstemmig gezang met minimale begeleiding op bas en gitaar. Het harmonieuze lied zet de toon. Helemaal als het eveneens rustige 'Closer' volgt, een Tom Neven classic van het gelijknamige album uit 2016. Tom verklapt dat hij nog cd's over heeft, "honderden zelfs." Hij staat vooraan het podium, vol in de zon, zijn companen Marie de Thouars, Rob Couweleers en Robbert van Elewout vlak naast hem. Het is een prima set, lekker in de zon met de nodige zelfspot, een cover van Paolo Nutini's 'These Streets' en zowaar nog een nieuw nummer. (DH)

Tom Neven

Tom Neven

Lisa van Nes

Pas afgestudeerd aan de Rockacademie in Tilburg met een dikke 9 voor het vak 'Vocalen'. Lisa van Nes maakt folky bedroompop met persoonlijke teksten. Op de zondag, zo vol in de zon krijgt ze Breda Barst al zittend voor het podium.

Lisa van Nes

En een dikke negen is de set waard die ze ook op het Future Stage speelt. Erg goed georkestreerde nummers die haar talent in zowel het schrijven van composities als teksten laten zien en horen. Voornamelijk persoonlijke nummers die gaan over je eigen tempo aanhouden, leren van de ruzies met je moeder toen je nog een puber was en gewoon op jezelf zijn. Het zijn allen prachtige nummers, maar een nummer dat ze in Zuid-Afrika heeft geschreven na een gesprek met een Zuid-Afrikaanse vrouw heeft de meeste impact en steekt boven de set uit. Niet alleen omdat dit het enige nummer is dat in het Zuid-Afrikaans is gezongen, maar ook door de schoonheid van de tekst en de toevoeging van een contrabas die het nummer wat meer ademruimte geeft. Juist dit nummer is wat de set nodig had: eentje die meteen de aandacht pakt en waar je naar blijft luisteren. Lisa van Nes moest zichzelf nog bewijzen aan het begin van de set, maar had slechts een half uurtje nodig om het waar te maken. (DdW)

Lisa van Nes

Lisa van Nes

Windup Space

In de namiddag gooit Windup Space stevige klanken over het Future stage heen. Een snelle afwisseling van woede en verdriet vormen dé basis voor de muziek van dit emo rock trio. Met inspiratie van onder andere Biffy Clyro en Basements doet hun muziek denken aan de jaren ’90. De Oosterhoutse Menno, Jesse en Steven presenteren voltrots hun nieuwe plaat 'Shelter' die ze in maart hebben uitgebracht. De jongens stonden in 2012 en 2016 al in de Mezz, maar laten dit jaar hun nieuwe muziek zien op Breda Barst.

Windup Space

Opgegroeid is deze band zeker in de tussentijd. Ze laten al meteen zien dat ze een hoop ervaring achter de kiezen hebben. Zanger en gitarist Menno heeft een sterke, zuivere stem die af en toe een gepaste schreeuw eruit gooit. Zijn gitaar raakt de gevoelige snaar in de muziek, die op de juiste momenten accent krijgen door drummer Steven. Deze drummer vormt nog een mooie samenzang in sommige nummers. 

Dynamiek veranderingen is hét sterkste punt van Windup Space. Waar een nummer naar een climax opbouwt, wordt er onverwachts plaats gemaakt voor een rustig tussenstuk. Of het nu een gitaarsolo is van Menno of een tekst die de waarheid pijnlijk duidelijk maakt, het weet de luisteraar te raken.

Dat is te merken in het Bredase publiek. Er staan duidelijk een aantal trouwe fans vooraan, die elk woord meezingen. Windup Space weet echter iedereen mee te krijgen. Als drummer Steven bij het laatste nummer zijn shirt nog uittrekt, heeft deze band het publiek helemaal te pakken. Gelukkig koelt Menno de toeschouwers nog af met het legen van een fles water bij afloop van het podium. (MB)

Windup Space

Windup Space

Windup Space

Windup Space

STINCE

De jonge zeskoppige band STINCE uit Breda brengt jazz en pop samen. Met hun nummers vertellen ze over de problemen en uitdagingen van millennials op het gebied van ambitie en relaties, met een ironische lading. Gecombineerd met warme klanken van de saxofoon en trompet maken de zelfbenoemde ’Big Band Pop’ die we eerder dit jaar al bij de Cultuurnacht konden horen in Poppodium Phoenix.

Stince

En op het Future Stage werkt STINCE enorm goed. Zowel de jazz als de popliefhebber komt op de band af om STINCE een strakke set te zien geven. En wat de band zo goed maakt, is dat alles zo uit de losse pols lijkt te vallen. De band is enorm goed op elkaar ingespeeld en durft het aan om individueel op eigen houtje door te spelen in de nummers. En laten die nummers nou ook nog eens goed in elkaar zitten. De nummers weten elk een eigen stijl aan te houden, hebben elk een eigen verhaal en weten de aandacht vast te houden. Het is een erg frisse band die nieuwe energie in het genre weet te geven.

Het publiek eet uit de handen van STINCE. Wordt er gevraagd om te dansen, dan wordt er gedanst. Wordt er gevraagd om dichterbij te komen, dan komt ook iedereen weer dichterbij. In dit optreden lijkt STINCE dan ook een goede samenwerking te hebben gevonden tussen band en publiek. Bij het Future Stage gaat de zon langzaam liggen, de temperatuur wordt iets aangenamer: STINCE heeft de vooravond in hun zak zitten en overwinnen op het podium. (DdW)

Stince

Stince

Little Symphonies

Met de zonsondergang op de achtergrond, brengt Little Symphonies een klein en kwetsbaar gevoel naar het Future Stage. Deze zachte indie klanken over verdriet en sterfelijkheid doen denken aan Bon Iver en Agnes Obel. De jongens Maxim en Tom zijn niet nieuw op Breda Barst; ze debuteerden in 2017 op het festival. Twee jaar later zijn de jongens terug, met twee nieuwe gezichten voor drums en bas.

Little Symphonies

Wie Little Symphonies voor het optreden heeft geluisterd op Spotify weet dat de jongens instrumentaal sterke nummers hebben. Een productie kwaliteit die meer waard is dan een plaats op het Future Stage. Voordat de jongens opkomen, klinkt hun digitale werk al als intro.

Wanneer ze zelf beginnen met spelen is het een forse tegenvaller. De instrumenten vullen elkaar verkeerd aan waardoor er een schurend geluid ontstaat. De manier waarop de vier op het podium staan, alle met coltrui, is ongemakkelijk. Ze weten zichzelf geen plaats te geven en bewegen onnodig op hun stoel. Deze band zit voornamelijk, zelfs de gitarist. In combinatie met de droevige muziek krijg je bijna medelijden. Hier en daar draait er nog een bandlid aan een knop om bij te sturen.

Gelukkig komt er verbetering. Langzaam breekt de band los van het verdriet en de ongemakkelijkheid met behulp van meer dynamiek en climax in de nummers. Het brengt een gevoel van boosheid met zich mee, wat de jongens losser en vrijer maakt op het kleine podium. "Ach joh, we zijn altijd al deconstructieve band geweest, of niet dan Maxim?" Deze uitspraak van Tom vat het optreden wel samen. Ze eindigen met een nummer dat erg rock aanvoelt met een boze ondertoon.

Later dit jaar brengt Little Symphonies het conceptalbum 'We Used To Be Immortal' uit. Laten we hopen dat dit veel goeds voor de band met zich mee brengt. Ze hebben veel potentie, maar moeten samen nog veel groeien om live sterk te zijn. (MB)

Little Symphonies

Little Symphonies

Julius Rhymz

Julius Rhymz, a.k.a. De Herder Zeus gaat als een raket. Met de Grote Prijs van Nederland in zijn zak van de categorie Hiphop laat hij een hoop rappers in de game ver achter zich. Hij zegt zelf dat ‘ie vaak vergeleken wordt met Kempi. Als afsluiter van het Future Stage kan hij wat ons betreft gesloopt worden. 

Julius Rhymz

Dat het gesloopt wordt, moet nog even op zich laten wachten. Slechts enkele fans staan al geruime tijd vooraan te wachten totdat Julius Rhymz vijftien sprintjes tegelijk trekt over het podium. Zijn mc naast hem en zijn dj hebben een brok energie maar Julius zelf barst er écht van. Zijn flow is soepel maar hoe hij zijn zinnen brengt is het best te vergelijken met een opgefokte bulldog. Agressief, bulderend en hongerig blijft hij het publiek meesterlijk opnaaien. Het betaalt zich meteen uit, halverwege de set komen er steeds meer mensen kijken en voorin klapt dan uiteindelijk de bom. Na een steeds sneller rappende Julius en een steeds meer hypende mc en dj trappen samen met hem het gaspedaal harder in. De moshpit ontketent zich, de beats klepperen harder over het veld en Julius Rhymz laat een klein slagveld achter. Julius Rhymz is niet alleen de winnaar van de Grote Prijs van Nederland, hij overwint ook op het Future Stage. (DdW)

Julius Rhymz

Julius Rhymz