De avond begint om 20:30 uur met Matthew Crosby in een uitverkochte Jupiler Zaal van Mezz. Wie zich even inleest in deze man weet al snel dat hij niet geheel onbekend is. Frontman van de New Yorkse rockband Easy Tells en lid van The Common Linnets. Ondanks deze podiumervaring oogt hij toch ietwat nerveus, waarbij ook technische mankementjes komen kijken. Die lost hij echter snel genoeg op en daarna is het een show waar niets meer op aan te merken valt. Zijn zuivere stem schalt door de zaal, net als zijn akoestische gitaar. Tussendoor praat hij zowel in het Nederlands als in het Engels tegen het groeiende en geïnteresseerde publiek. Zeker als hij zegt dat hij ook in The Common Linnets zit, is iedereen verkocht. Daarbij kan ook een cover van deze band niet uitblijven deze show. Enkelen zingen ‘Runaway Man’ mee, maar het merendeel lijkt deze song niet te kennen. Al met al zullen velen deze show niet snel vergeten.
- de tekst gaat verder onder de foto -
Jacqueline Govaert hoeven we al lang niet meer te koppelen aan Krezip, het bandje dat zij op de Tilburgse Rockacademie oprichtte. In die tijd groeide ze uit van puber tot volwassen vrouwen nu is ze een gerespecteerde solo artiest. Haar debuutalbum ‘Good Life’ uit 2010 stond vol met ijzersterke popliedjes. Na twee eerder uitverkochte shows in Mezz, was ze op 2 maart terug in een wederom uitverkochte zaal met support-act Matthew Crosby.
Stipt om 21:30 uur gaan de lichten opnieuw uit, nu voor Jacqueline Govaert. Het is goed druk in de zaal en iedereen probeert een glimp op te vangen van de zangeres. Jacqueline komt echter pas als laatste het podium op, met een hoop gejuich als gevolg. “Ik ben er wel. Dit keer wel een stuk volwassener zoals jullie zien.” De toon voor de rest van de avond is gezet. De show is ijzersterk. Iedereen klapt mee, tot grote verrassing van de zangeres. “Daarom hou ik er zo van om in Breda te spelen.” Een goede dosis humor en zelfspot zorgen ervoor dat het optreden een extra dimensie krijgt, ondanks de toch vaak wat rustige nummers. Jacqueline vraagt het publiek om bij ‘Hear How My Heart Beats’ een wat moeilijker ritme mee te klappen. Enkelen raken hierbij uit de maat, waardoor de zangeres in lachen uitbarst.
Hoewel ze al een tijd weg is bij Krezip, en die band niet meer bestaat, kunnen ook deze nummers niet achter blijven. In nog geen tien minuten tijd pompt ze verschillende hits, waaronder ‘I Would Stay’ en ‘Sweet Goodbyes’ er doorheen. Ook de B-side nummers komen voorbij, die velen dan weer niet lijken te kennen. Niet iedereen is vroeger Krezip-fan geweest, waar Jacqueline goed op in speelt door over te gaan naar een andere song. Na een korte toegift, waarbij de band ook nog een nummer a capella ten gehore brengt, is de avond ten einde. De fans wachten nog even op de signeersessie, terwijl anderen de sneeuw gaan trotseren.