In april twee jaar terug speelde Delusionals hun eerste show tijdens de POB-parade. Ze speelden rock met een vleugje pop en punk. Maar de dames zijn nu een totaal andere richting ingeslagen. De gitariste is weg, samen met de bassiste en daarbij het rockgeluid ook. Er is een duister klinkende synthesizer voor teruggekomen. De nieuwe sound is sinds december te horen op de single ‘Running’, die ze vanavond voor het eerst live spelen.
Nieuwe songs! Daar houden we van. There There staat samen met Delusionals in Mezz en ze nemen allebei nieuw werk mee. En dat is niet het enige frisse aan deze show, want Delusionals is afgelopen tijd op zoek geweest naar hun eigen klank en There There staat sinds een jaar weer op het podium. Daarnaast zijn er bandleden toegevoegd, en vertrokken. En ook tijdens deze show wordt er afscheid genomen. Drummer Eva de Brouwer van Delusionals gaat op zoek naar een nieuw avontuur.
Zelfverzekerd
Je kunt wel stellen dat de act van Delusionals in de puberteit zit. Er is meer pit dan in het prille begin, maar volgroeid is het nog niet. But who cares?! De muziek wordt unieker en de dames staan meer zelfverzekerd op het podium. Dat is ook te horen aan de stem van frontvrouw Madelon Bruinhof, want bij 'Running' zingt ze zonder terughoudendheid, net zoals op de plaat. En bij de laatste track, die gaat over haar vader, gooit ze haar stembanden open waarbij doet ze alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Het lijkt erop dat de meidengroep de smaak te pakken heeft en nu kan focussen op wat ze willen maken: walmende synthpop met een nevelige ondertoon.
Tekst loopt door onder de foto.
©
Bastiaan Reiters
There There dropt hun nieuwe single de dag voor het optreden en laat daarmee zien dat ze terug zijn. Dit nummer klinkt instrumentaal verrassend vrolijk vergeleken met hun debuutplaat ‘Encounter’ en ook hier zijn meer bombastischere synths toegevoegd. Ze spelen het nummer als één na laatst. En dat gaat goed (op de klunzige manier). Toetsenist Tom Gudde stoot zijn hoofd tegen de microfoonpaal en drummer Ramon van Gils zit de eerste minuut van het liedje te staren naar de metronoomapp op z’n telefoon, maar ach. De rest van de show gaat gesmeerd.
Sinds de komst van bassist Jorie Slagmolen, die zijn tweede show met de band hier mag spelen, hebben de mannen zitten vitten op nieuw werk. En dat laten ze meteen horen. Sowieso is het geluid van There There live niet meer zo chillbaar als op de plaat, maar met de nieuwe songs is nog maar de vraag of je die enigszins rustig kunt laten klinken op een opname. Dit is meer zoals de titel-track van ‘Encouter’ waarbij je tegen het eind jezelf wel moet overgeven aan de intensiteit van de muziek.
Gas erop
Tijdens het nieuwe nummer ‘DB Cooper’ (zoals op de setlist staat) schiet het energiepeil van de bandleden ineens naar bijzondere proporties. Dat is het niveau dat There There meer zou moeten aannemen. De toetsenist wiegt alle kanten op en ook frontman Joep Gudde zet wat kracht bij. Aan het begin van de set is het nog een beetje waggelend en gitaarophijsend-tot-je-middel zoals gemiddelde indieband doet. Stop, guys. Jullie zijn iets harder dan bijvoorbeeld Vampire Weekend en daarbij hoort de kracht die jullie tegen het eind in de strijd gooien: op de grond knielen, draaien aan pedaalknoppen en toetsenborden laten wiegen. En het kan, want het is gezien deze avond.