Je zou misschien een setting indenken waarbij de wind langzaam je wangen betovert met een ijzige kus. De kristallen prikken in je ooghoeken, de duisternis van het woud komt over je heen en langzaamaan geef je je over… Het is echter licht in Breda, het (speciaal)bier en Dokter Worst zijn de pareltjes die de innerlijke mens kussen. Na de aankondiging buiten verlaten de fans het BUTplein en worden de deuren van de theaterzaal geopend: Black Friday is begonnen en wel met de band Doodswens. Het is al lang bewezen dat vrouwen net zo’n rauwe strot hebben als mannen. Twee dames bekleden in al hun vrouw zijn het podium, drumster Inge van der Zon en gitariste/zangeres Fraukje van Burg, voila! Deze powerladies bijten het spits af en trakteren het publiek op een flink staaltje oldschool black metal. De wijd opengesperde ogen van Fraukje blijven een eyecatcher terwijl ze tussendoor makkelijk wisselt van plectrum. Een technisch probleempje zorgt voor een drumroffel van Inge waardoor het laatste nummer wat langer aanvoelt dan de overige nummers. Het publiek lijkt zicht niet druk te maken, dus laten wij dat dan ook niet doen.
BUT Film Festival, hét jaarlijks festival voor B-movies, Underground en Trash, heeft naast films een divers muziekprogramma. De vrijdag is echter altijd ingericht voor duisternis. Een avond met waarbij teksten, rituelen en alles wat god verboden heeft samensmelten tot zwart ijzer. Deze dertiende editie, zou het echt een ongeluksgetal zijn, is namelijk de laatste editie waarbij Alex Zwaert (Zwaertgevecht) en bloedbroeder George Mensink zorg dragen voor de programmering. Wat gaat dit betekenen voor de metal-avond en de trouwe fans?
Doodswens
Als we de setting van dat woud en de wind weer even terugpakken, dan past de in Tilburg geboren Noctambulist er goed bij. De tergend langzame stukken zijn martelend traag. Zwevend op het randje van verveling en pijn laat Noctambulist je door de duisternis dwalen. Struinend, strompelend en overspoeld door emotie, je bent verslagen. De band vindt inspiratie in onder andere Amenra en Falls of Rauros, wat in sommige stukken terug te horen is. De teksten zingt zanger J.D. Kaye in het Nederlands, omdat de teksten dan het beste overkomen bij het publiek. Wanneer de band klaar is, is het even terugkeren in realiteit. De lampen in de zaal gaan aan, publiek loopt weg en hier en daar blijft een fan verslagen staan, peinzend over hetgeen wat hij/zij net heeft ervaren.
Absysmal Darkening wordt aangekondigd als transcendentaal, suïcidaal, scherp en heeft wederom die slopende, muzikale traagheid. Fotografen vervloeken waarschijnlijk de setting, Absysmal Darkening zet een logge en letterlijk donkere sfeer neer. Zelfs de twee blauwe spots die eerder aan waren, zijn nu uit. Enkel de projectie op het scherm achter de band zorgt voor een minimale verlichting. De band eindigt met een nummer dat gebaseerd is op een oud Keltisch lied. ‘Doodgaan’ is dan ook een passende afsluiting van de set, the end…
Tijdens de ombouw staan we op het BUTplein en spreken we kort met een van de programmeurs: “Draugur is zwaar satanisch!” Black Friday goes out with a bang met deze occulte, naar een geest vernoemde band. Zij die demonen laten rijzen, in naam van de gevallen engel, door, rituelen van zonde en bloed. Vanuit de zwarte diepte brengt Draugur een overweldigende atmosfeer van melodieuze klanken des doods. De met corpse paint besmeurde gezichten laten een professionele, met bloed doordrenkte indruk achter. Je weet wel, zo een waarbij je je (bloederige) vingers aflikt.
Abysmal Darkening
De laatste band van de avond is Countess, een Rotterdamse black metal band die sinds 1992 muziek produceert en vijfentwintig releases op zijn naam heeft staan. De band is van een rauwe, oldschool black metal band uitgegroeid tot een meer traditionele heavy metal beïnvloedde stijl: heavy metal met specifieke black metal elementen. Het is een tijd stil geweest, maar sinds 2014 keerde de band terug naar het podium met optredens op diverse prestigieuze plekken in Nederland, België, Duitsland, Denemarken en Finland. Na Draugur straalt Countess minder show uit, maar beschilderde gezichten mogen uiteraard geen graadmeter zijn. Ook al is er misschien ietwat minder bravoure, de band speelt een nette set. Het publiek laat even op zich wachten, maar uiteindelijk komen ze toch kijken naar de Gravin van de Avond.
Hoe zal het verder vergaan met deze muziekavond waar trouwe fans speciaal naartoe komen vanwege de optredens, maar ook vanwege de goede sfeer die er altijd hangt? Als we iemand uit het publiek spreken wordt het duidelijk: Black Friday is een begrip in Breda. Het is een evenement waarbij mensen en muziek elkaar ontmoeten, een uitlaatklep voor mensen om weer eens flink uit hun dak te gaan op hun meest favoriete muziek. We hopen op een voortzetting van deze avond, het zou zonde zijn als deze avond zijn dood kent op vrijdag 31 augustus 2018. Liever geen rest in peace, maar een reincarnate please.
Angst voor het getal dertien: omarm de één en de drie, ervaar en zie dat angst enkel een stimulans is voor het continueren van jouw bestaan.
* triskaidekafobie: angst voor het getal dertien.