KRANKLAND uit Gent is de band van Thomas Werbrouck, die nu al voor de derde keer in één jaar tijd in Breda speelt. Hij brengt liedjes die hij schreef die niet bij zijn eerdere band Little Trouble Kids pasten. Vorig jaar in mei kwam de band al een try-out geven in Mezz Kleine Zaal, daarna verscheen het prachtige debuut ‘Wanderrooms’ en Werbrouck speelde solo tijdens de eerste editie van het Overslag Festival in het Houtje-Touwtje-Stro-Gebouwtje op Stek. Zaterdag 8 april speelt KRANKLAND op Ik Zie U Graag. Wij stellen KRANKLAND graag aan je voor.

Ik Zie U Graag wordt voor KRANKLAND al de derde keer Breda in een jaar tijd. Je speelt veel in België en gaat op tournee naar Zwitserland. Moet je hard werken voor het succes of helpt je voorgeschiedenis bij Little Trouble Kids?
“Het is wel knokken hoor. Wij zijn een onafhankelijke groep, hebben geen lobbyisten of managers. We hebben wel een team dat extreem gepassioneerd is, maar als band zijn we niet automatisch binnen te koppen. Ons parcours verloopt grilliger, interessanter. Je moet wat verder kijken bij ons en de plaat onder je vel laten kruipen. Little Trouble Kids is daarbij wel een referentie, we hebben daarmee bijvoorbeeld ook vaker in Breda gespeeld, maar het is zeker geen 1-op-1 voortzetting.”

Ik las verwijzingen naar Sonic Youth, Sparklehorse, Tom Waits en Balthazar. Soms psychedelisch, dan weer melancholisch of vrolijk. Mensen weten niet goed wat te verwachten misschien, je lijkt het erom te doen?
“Het is niet de intentie om moeilijk te zijn. Het is een natuurlijke uitkomst van de muziek waar ik naar luister. Ik heb een hekel aan groepen die onder één noemer te vangen zijn. Muzikanten van nu die sixties muziek maken, tot de kleren aan toe, dat is niet interessant. Het gaat erom iets van jezelf te maken. Niet The Beatles kopiëren, maar proberen iets unieks te maken, dat als een soort these van andere invloeden samenkomt.”

Is dat wat je bedoelt met zieke liedjes voor gezonde mensen en gezonde liedjes voor zieke mensen? En wat overheerst in het publiek als je optreedt?
“Dat is een goede vraag, ik denk dat de zieke mensen thuis heimelijk naar het album luisteren, terwijl gezonde mensen er eerder op uit zullen gaan om te komen luisteren. Dit is een uitnodiging voor alle zieke mensen dat ze zeer welkom zijn. We zullen ze op 8 april eens verwennen.”

- de tekst gaat onder de foto door -

© Aida Ros

Krankland

KRANKLAND
Try-out in Mezz
15 mei 2016

© Aida Ros

Je maakt ook de Dirty Covers Bedroom Mixtape op je KRANKLAND Bandcamp waarbij je covers op verzoek van iedereen, zoals ‘What’s Goin’ On’ van Marvin Gaye en ‘Jesus Etc’ van Wilco. Is dat pure hobby?
“Absoluut. Het is puur organisch gegroeid en het is plezant om op die manier het universum van KRANKLAND uit te breiden. Welke muziek luisteren de mensen die KRANKLAND goed vinden? Het mooiste vind ik de persoonlijke verhalen die zij er bij hebben. Het hoeft niet, maar als er een verhaal bij is dan motiveert mij dat om er wat moois van te maken. Over een eerste kus of een moeilijke periode uit iemands leven waar dat nummer hen erdoor heeft geholpen. Echt een toffe uitdaging voor mijzelf ook, je leert veel bij over je gaven en je beperkingen. Het zou fijn zijn dat effectief op cassette uit te brengen. Ik wil ook dicht bij de mensen staan en barrières breken, als artiest niet onbereikbaar zijn.”

Maar je laat niet onder de naam KRANKLAND de psychiater in jezelf los?
“Haha, nee daar ben ik niet bekwaam voor. Bij echte problemen zal ik mensen wijselijk doorverwijzen.”

Je speelt bij Ik Zie U Graag op dezelfde avond met Warhaus, Compact Disk Dummies, Amongster en Barely Autumn. Tips?
“Ik heb een groot zwak voor Compact Disk Dummies. Ze speelden lang geleden in het voorprogramma van Little Trouble Kids. Eline (Werbroucks vrouw en  de andere helft van Little Trouble Kids) en ik stonden in het publiek en vonden het vet en keigoed. We zeiden: “Jullie gaan Humo’s Rock Rally nog eens winnen.” Een paar jaar later wonnen ze en stonden wij in de finale weer in het publiek om te supporteren. Echt geweldig! Ik verwacht heel veel van hen. Warhaus hoef ik niet meer te tippen he? Dat is zo’n household name geworden, echt een top songwriter.”