Punkrock Riot 6: tijdloos I Against I scoort bij terugkeer op het podium Punkrock Riot 6: tijdloos I Against I scoort bij terugkeer op het podium

MARCH Is net terug van een tour in Engeland en ondanks wat ze er van tevoren over hoorde, frontvrouw Fleur van Zuilen kan het iedereen aanraden. De band heeft ook onwijs veel zin in deze thuiswedstrijd. Gitariste Kelly heeft al in het eerste nummer een gitaarwissel nodig, maar rockt daarna het hele optreden keihard door. De nieuwe bezetting, met Kelly Kockelkoren (Kill Ferelli) op gitaar en tweede stem en Jeroen Meeus op bas en tweede stem, is sowieso muzikaal en meerstemmig enorm sterk, net als het materiaal van debuut ‘Stay Put’. Dat wisten we. Het is een thuiswedstrijd met twee gezichten: MARCH draagt ‘On The Chin’, over afscheid en doorgaan, op aan Bidi van Drongelen, de Tilburgse booker en bekend gezicht in de harde scene, die afgelopen week overleed. Van Zuilen: “fucking lame.” En even later zetten ze de vriendschap van Punkrock Riot organisatoren Jelle en Max in het zonnetje met ‘Sometimes’, over een liefde die begon als vriendschap. Lief! Het is al vroeg druk in Mezz Kleine Zaal, zoals gehoopt. En terecht: MARCH gaat hoge ogen gooien in het najaar als de Popronde weer door het land trekt.

Uit Genk, wat nieuws zoals Punkrock Riot altijd wat nieuws wil tonen: Steele Justice. De Belgische band bestaat zo’n twee jaar en de bandleden deden ervaring op in vier verschillende harde acts. Zanger Anthony is veruit de meest aanwezige: hij sjouwt en springt over het podium en komt er soms vanaf om de zaal nog wat meer te activeren. Dat is niet per se noodzakelijk, de soms wat loggere, opgepompte punk en hardcore met metalrandjes zet als vanzelf aan tot rouwdouwen en pits. Hij maakt wat reclame voor de aanstaande cd-release in jeugdhuis Ginsert in Genk op 9 september, “op maar anderhalf uur rijden!” en nog een sympathieke verwijzing naar het optreden van I Against I waar hij zelf als oudste van het stel naar uitkijkt. De Face to Face cover van ‘Face to Face’ slaat ook aan en wordt luidkeels meegezongen en gevierd.

I Against I is terug van weggeweest. De band uit Dordrecht stopte in 2008, maar speelt bijna tien jaar later de punkrock die veel aanwezigen nog kennen. Het trio was de eerste Europese act die tekende op het befaamde Amerikaanse punkrock label Epitaph . Dat was in 1996. Nu is het 2017 en I Against I heeft weer zin om meezingbare punk te brengen. Mezz Kleine Zaal is nog steeds gezellig vol en het is bij I Against I meer dansen dan beuken. De nummers zijn dan misschien oud, de opgewekte melodieuze nineties punk zal nooit sleets worden. Denk aan songs van het album ‘Headcleaner’ als
‘Nailed To The Floor’ met het herhalende “I can’t help you” of ‘Look Inside’, waarvoor Fleur nogmaals het podium beklimt om de zang te pakken. Gitarist en zanger Ronald van Maren: “we waren van plan te stoppen, maar het is te leuk.” I Against I eindigt met een soort van toegift van drie nummers, waarbij direct een pit ontstaat. Slotnummer ‘Time’ mag dan een “oud nummer” zijn, het blijkt, hoe ironisch, ook tijdloos.

Punkrock Riot gaat hard: de afgelopen weken kwamen al twee aankondigingen naar buiten voor na de zomer: de eerste Punkrock Riot XXL met Undeclinable Ambuscade op vrijdag 1 september (#7) en Call It Off op 11 november (#8).