Sofia Dragt mag de avond openen. De singer-songwriter staat vanavond alleen met haar gitarist Sander Huting op het overvolle podium. Alle instrumenten die vanavond gebruikt worden, staan namelijk al klaar. Ze neemt plaats achter haar keyboard. Het is al snel duidelijk dat ze een engelenstem heeft. Loepzuiver en bescheiden. Ze speelt zowel nummers van haar eerste album ‘I See You’ als nummers die op haar komende plaat staan. De nummers zijn catchy en emotioneel tegelijk. Opvallend is dat het merendeel van het publiek zelfs stil is tijdens dit voorprogramma. Een teken dat ze de aandacht moeiteloos bij zich kan houden. Na een aantal nummers stelt ze zichzelf netjes voor met een aantal feitjes over zichzelf. Ze is een enorme vreetzak en heeft een zwak voor huilende oude mannen. De zaal lacht, de toon van de avond is gezet. Sofia bewijst een waardig voorprogramma te zijn voor de Haagse rockster.
Zes jaar geleden startte Tim Akkerman zijn solo carrière met het album 'ANNO'. In 2014 volgde 'The Journey' met de hit 'Break It Up'. Na een aantal succesvolle jaren, met onder andere het succesvolle nummer 'I’m Still Alive', is het nu tijd voor zijn nieuwe theatertour Tim’s Secret Sessions. Samen met Sofia Dragt stond hij op vrijdag 28 april in de kleine zaal van Mezz. Zal hij net zoals de vorige keer in Mezz weer teruggrijpen naar oude Di-rect nummers?
Sofia Dragt
Na een korte ombouw is het tijd voor Tim Akkerman en zijn band. Ook bij deze show verwachten we een hoop gevoelige liedjes met uiteenlopende thema’s, zoals liefde, zijn dochter en een avond stappen met een vriend. Daarnaast zijin we een beetje bevooroordeeld. Hij zal 'Inside My Head', een nummer van Di-rect, ook spelen. Of toch niet? Hij begint in ieder geval met ‘Everybody Needs Someone’, het openingsnummer van zijn album ‘The Journey’. Het is muisstil in de kleine zaal. In eerste instantie danst er niemand mee, alleen twee meiden vooraan zingen zachtjes. Naarmate de show volgt, komt er meer beweging. Tim zelf rockt er lekker op los en staat geen moment stil. Het plezier spat er vanaf. Zelfs tijdens het springen, is er geen valse noot te bekennen. Dit is hoe we hem kennen: strak en vol energie. Voor ‘The River’, een cover van zijn grote held Bruce Springsteen, pakt hij zijn mondharmonica erbij en gaat hij tussen het publiek staan. “Ik voel zo’n afstand dat ik maar naar jullie toe kom.” De mobieltjes gaan de lucht in en iedereen filmt het tafereel. De akoestische setting heeft iets weg van een huiskamerconcert. Bij ‘Falling to Pieces’ komt zijn band erbij. Hij heeft nog een verrassing in petto, Sofia Dragt zingt een duet met hem. De nodige reclame moet ook niet vergeten worden. Opvallend genoeg gaat het niet over zijn eigen albums, maar over die van Sofia. “Koop die plaat, zoek haar op Facebook en druk op like,zodat ze nog jaren muziek kan blijven maken.” Net voor de toegift komt er ook nog een energieke medly van Police-nummers voorbij. Rock kan hij nog steeds niet loslaten, ondanks de nieuwe weg die hij ingeslagen is. De singer-songwriter sound die hij nu heeft, combineert hij moeiteloos met zijn oude genre. Hij wil van het podium lopen, maar bedenkt zich dan. “Het is hier zo klein dat als ik van het podium ga, je ook gelijk bijna buiten staat.” Dus hij blijft staan en zet ‘Inside My Head’ van Di-rect in. Eén van de nummers die hem nog altijd dicht bij het hart ligt. Met ‘One Flag’ sluit hij uiteindelijk de avond af, om een biertje te drinken met het publiek. Met veel geduld knoopt hij nog gesprekken aan met zijn fans, maar uiteindelijk komt deze knusse avond toch tot een eind.
Tim Akkerman