Record Store Day 2017 was in Breda een groot feest. Daniël Hereijgers ging op pad langs de vier deelnemende platenzaken Velvet Breda, Green Vinyl, Grey en Roots en zag daar achtereenvolgens Het Zesde Metaal, The Jerry Hormone Ego Trip, Blow Trio, The Mighty Breaks, Iguana Death Cult, Tom Neven en Björn van der Doelen.

Het Zesde Metaal

Toen eigenaar Arend van Velvet Music Breda vanmorgen om 9:00 uur wou openen, stond er al een rij voor zijn zaak. “De eerste stond er om zes uur, een vriend. Vanaf de opening heb ik er steeds vijf binnengelaten per keer, zodat iedereen rustig kon kijken. En dat vijf keer.” Het Zesde Metaal is solo vandaag, Wannes Cappelle start om iets na elven. Mooie luisterliedjes in het West-Vlaams, zoals ‘Gie Den Otto En Ik’ over de liefde en erop uitgaan. “Zeg alles af voor morgen.” Of ‘Ip Min Knieën’, of ‘Onbemand’, het lied dat hem krap voor de deadline aan kwam waaien, voor de Stichting Buddywerking. Of ‘Naar De Wuppe’ nog zo’n prachtig lied van album ‘Calais’ dat als speciale 7” verscheen voor Record Store Day, met op de B-kant ‘Daar Gaat Ze’ van en met Koen Wauters van Clouseau. “Naar de wuppe, is een nette versie van wat jullie ‘naar de klote’ noemen. “'t is nog al nie naar de wuppe Doe maar voort.” Schitterend, wat een voltreffer bij Velvet.

Het Zesde Metaal

The Jerry Hormone Ego Trip

De jonge Rotterdamse band rond schrijver en ex-Apers Jerry Hormone is ongeveer halverwege de set bij Green Vinyl als ze het vrolijk swingende ‘Kaketoekan’ inzetten, compleet met trekfluitje en trompet, van het album ‘Stout! Stout! Stout!’. Op enthousiast en luid verzoek van eigenaar Frank brengt Hormone ook 'Atresia Ani’, het is meer een gedicht met muzikaal intro en outro. “Deze doen we eigenlijk nooit,” maar de reden is niet echt duidelijk, de tekst over bananen en waarom ze niet poepen “ze hebben geen banananus” is heel grappig. De muziek is licht, een beetje Neder beat en punk. Of het toffe ‘Niet Meer Alleen’ met een hiphop orgeltje en toffe zinnen over dat Hormone minder op zichzelf begint te lijken, want hij is niet meer alleen. Na ‘Stout! Stout! Stout!’ is de show voorbij. “Je betaalt niks dus je krijgt weinig.”

The Jerry Hormone Ego Trip

Blow Trio

Daarna blijft het podium lang leeg, zo lang dat je bijna denkt… Dan komt Blow Trio opeens door de deur, de drummer gaat zijn muzikale kompanen vooruit, met een cajon en een grote koffer met daarin een trommel en een klein bekken erop. De doos is zijn kruk. De twee tenor saxofonisten volgen na een korte cajon check, ook volledig in zwart met kappen en witte maskers. Wat volgt is een volledig instrumentale set van twee saxofonisten en een drummer. Breda houdt van jazz, maar wat Blow Trio doet, beslaat een breder spectrum dan jazz en dance. Het bracht de anonieme Antwerpenaren al overal in Europa en deze zomer op veel festivals in België en Nederland. Heel tof!

Blow Trio

The Mighty Breaks

De eerste band binnen bij Grey is The Mighty Breaks, een jonge band uit Voorschoten. Tussen de zeldzame platen en kleren stemmen zij hun instrumenten, met de saxofonist bescheiden aan de zijkant gewurmd. Ze zijn met vijf vandaag en daarvan zingen er vier en zowat allemaal prijzen ze de net uitgebrachte, titelloze EP aan. Het is de running gag vanmidag. Prettige garage pop, niet te hard en lekker meerstemmig. Met 'Bull Dog Skin' van Guided By Voices winnen ze nog wat oudere zieltjes. The Mighty Breaks staan op 10 juni op Surf & Turf Outdoor bij Pier 15.

The Mighty Breaks

Iguana Death Cult

Zoals verwacht stroomt Grey vol voor Iguana Death Cult. En terecht. Frontman Jeroen Reek neemt de  stroomschokjes die uit zijn microfoon komen voor lief en is zijn eigen geflipte zelve. De show kent de energie en kracht die we kennen van de Iguana’s. Grey, de voormalige woonkamer en keuken van eigenaar Marthy, beweegt mee met de bijna dansende meute, voor losgaan is het te druk. Het album ‘The First Stirrings Of Insect Life’ staat dan ook vol knallers als ‘Pyramids’, ‘Can Of Worms’ en ‘Mutterschiff 308’. Na een fijn half uurtje is het snel inpakken en door: Iguana Death Cult speelt nog een set in Nijmegen en ’s avonds op het slotfeest in Utrecht.

Iguana Death Cult

Tom Neven

Bij Roots begint Tom Neven met Marie de Thouars en Rob Couwleers net aan het slotnummer 'Release Me Now' in een volle winkel. Dat mooie liedje en het bijbehorende verhaal vol levenslessen pikken we nog mooi even mee. Gelukkig laat eigenaar Joop tussen de nummers nog mensen binnen én is er nog wat ruimte.

Björn van der Doelen

Björn van der Doelen speelde op Tweede Paasdag bij de POBparade twee sets van een uur met twee van zijn Huursoldaten in De  Bommel. We zien de oud-profvoetballer van onder andere PSV altijd graag terugkeren: zo’n sympathieke gast mee goeie, eerlijke liedjes, denk hier vooral een warm Brabants accent bij. Van der Doelen draagt vandaag veel voor, bijvoorbeeld een gedicht dat hij schreef voor de spreekbeurt van zijn neefje van veertien over de liefde. Vrijheid en liefde, daar draait het allemaal om. Hij speelt liedjes van zijn twee laatste albums ‘Caballero Zonder Filter’ en zijn nieuwste, ‘De Cowboy, De Outlaw, De Sheriff En De Hoer’, uitgebracht op zijn eigen label ‘Val Allemaal Maar Kapot Ik Doe Het Zelf Wel-Records'. Hij zingt zoals hij praat, of liever, ouwehoert en de liedjes die zijn mooi, eerlijk en echt. De Baas heeft haast want hij moet nog naar Tilburg, maar wel nadat hij nog wat verkocht en gesigneerd heeft. Van der Doelen was niet voor niet voor niets wat te laat uit Eindhoven. “De verkoop liep te goed!”

Check ook het fotoverslag van Frank.

Björn van der Doelen