Ik Zie U Graag Dag 3: Bitches Brew knalt binnen met cross-over melting pot Ik Zie U Graag Dag 3: Bitches Brew knalt binnen met cross-over melting pot

Gents vijftal dat zichzelf omschrijft als “The Looney Tunes Visiting Cirque Du Soleil” en aan de pakjes te zien, vinden ze het leuk zichzelf te verkleden. Muzikaal is het ook een allegaartje, van puntige indierock tot bluesy, funky popsongs. De uithalen en samenzang van zanger en frontman ‘Marcellus Mustard’ en toetseniste Ruth 66 is een van de sterkste punten en opener ‘Inside Of You’ mag er zijn, maar verder zal deze gekte niet al te lang blijven hangen.

Klappen met Willem is een mooi vast onderdeel van de Ik Zie U Graag zondag geworden. Muziekjournalist en België-kenner Willem Jongeneelen (o.a. OOR) gaat dan met fragmenten en interessante vragen klappen met interessante figuren uit de Belgische muziekscene. Echt zo’n geval van ‘je-moet-erbij-zijn-geweest’ en we verklappen niet alles.

Willems eerste gasten zijn Mario Goossens, drummer van Triggerfinger en producer en Eric Didden, manager van onder andere Triggerfinger via Gentlemanagement. Onthullend: Mario is een Nederlander! Want hij heeft een Nederlandse vader en een Vlaamse moeder. Mario moest kiezen op zijn achttiende en koos voor Nederlander, want dan daar was geen dienstplicht en hij had nogal lang haar. Verder verhaalt hoe hij over hoe hij zijn gevoel volgde nadat hij, begonnen bij Triggerfinger, begon te drummen bij het veel grotere Hooverphonic en vervolgens koos voor de bloei van Triggerfinger. Didden vertelt hoe zijn loopbaan organisch groeide van fotograaf van een fanzine naar manager en tourmanager, bijvoorbeeld ook van dEUS. Over de avonturen van het op de baan zijn. Het vogelperspectief van de manager en hoe live spelen het DNA is van Triggerfinger. Ook hij vindt je goesting doen heel belangrijk, bijvoorbeeld als Engelse radiostations je band niet willen draaien omdat die stations zich profileren als jongerenzenders en Triggerfinger te oud vinden.
Tot slot vertelt Goossens op verzoek van Willem nog wat over Black Box Revelation, waarvan hij het debuut produceerde en hoe hij een beetje de nonkel van die band is.

Mathilde Luijten, artiestennaam I’m The Hug, geeft toe wat zenuwachtig te zijn, na het eerste liedje. Ze speelt sommige liedjes voor het eerst live vandaag, op Ik Zie U Graag. Dat doet ze in haar eentje, op elektrische gitaar en piano. Zelfs voordat ze Pixies-cover ‘Where Is My Mind’ op piano inzet, oogt ze nog licht bevreesd. Er zijn fans, ofwel: wie kent die klassieke song niet? Bang dat het een fuck-up wordt. Daar is geen sprake van, al mis je wel een tweede stem die “oehoe” zingt. I’m The Hug speelt onder mooi licht, haar liedjes mogen er zijn en ze heeft een goeie zang. Aan het begin wat zenuwachtig, aan het einde is de zaal van haar, met twinkeling in haar ogen.

Willems tweede gasten zijn Pascal Deweze (Metal Molly, Sukilove, Broken Glass Heroes, Gruppo di Pawlowski en binnenkort solo) en Felix Huybrechts (muziekjournalist, manager Starman Records).

Pascal begint met de drie regels van Metal Molly, de band waarmee hij in de jaren negentig met ‘Orange’ direct een hit had: “buiten Leuven spelen, een plaatje maken en de derde ben ik vergeten. We waren niet zo ambitieus.” En over zijn aanstaande soloplaat ‘Cult Of Yes’: “Bij 3FM zullen ze van mijn muziek niet wakker liggen.”
Felix die met Starman de plaat van Deweze uitbrengt: “Ik val op artiesten die verschillende dingen proberen, weg met de hokjesgeest. Niet voor het grote geld gaan, je gevoel volgen.” Over zijn eigen verleden en heden, dat van toevalligheden aan elkaar hangt: “Ik heb tien jaar voor Backstage geschreven en de groten geïnterviewd zoals David Bowie, tussen 1984 en 1995. De verzamelalbums ‘Belgian Vaults’ worden tot in Australië en Amerika verkocht. Ik mis het respect voor dingen die geweest zijn. Als het koud is, wordt het af geserveerd, ook door de media.” Over hoe Studio Brussel hem wel wil interviewen over ‘Belgian Vaults’ met klassieke B-kantjes uit de jaren zestig, maar niet over nieuw werk zoals dat van Zita Swoon Group of Mauro Pawlowski’s Hitsville Drunks. Willem zet een stukje van de single ‘Beautiful Penelope’ van Dewezes ‘Cult Of Yes’ op en vraagt naar zijn succesverhaal dat op 5 mei begint als die plaat uitkomt. Pascal: “ Het succesverhaal moet nog beginnen, of niet. Ik heb me afgevraagd: Wat als ik toegaf dat ik zanger ben? In plaats van te schreeuwen zoals bij Metal Molly?”

VVYNN haalde als duo nog de halve finale van Humo’s Rock Rally 2016, daarna transformeerde de band uit Aalst in powertrio VVYNN met bassist. En veel power en power-akkoorden hebben ze: VVYNN is hard met niet aflatende grunge en een voortstuwend rockgeluid dat wat weg heeft van Placebo. De zang van frontvrouw en gitarist Angie Clopterop al even fel en venijnig. “Bedankt voor het uit de zon komen.” Graag gedaan.

Het derde gesprek is met schrijver, (muziek)journalist en filmmaker Leon Verdonschot en staat volledig in het teken van zijn aanstaande boek ‘VOS’, ‘de geautoriseerde biografie van de grootste rockster van Vlaanderen’ die op 19 april verschijnt. Willem begint met een monoloog: hij deelt zijn mooie, persoonlijke herinneringen aan Luc de Vos, de frontman en zanger van Gorki die op 29 november 2014 plots overleed.

Na de aankondiging is het snel naar de realiteit met Leon die zijn consumptiebonnen op de rand van het podium legt “Ze moeten op en ik moet meteen door naar Gent, dus wie iets wil drinken…” De volgende veertig minuten gaan volledig over Vos en er valt veel te lachen om de verhalen over de prettige, belezen persoon vol zelfspot die De Vos was. Over hoe Leon een ‘Gorki-verbod’ kreeg bij Nieuwe Revu en twee platen over moest slaan nadat hij vier albums op rij vijf sterren had gegeven. Dat het niet  verkeerd is om ‘fan’ te zijn. “Ik vond het vreemd dat een half jaar na zijn dood er nog geen boek was en geen Vlaming daarmee bezig was. Het is misschien raar dat een Nederlander dat doet. Ik liet het nog een paar maanden rusten en wilde vooral geen bezwaar van zijn vrouw Sandra en zijn manager. Ik heb het plan aangekondigd op Zondag Vosdag en ben in de gang gaan staan. Daar konden mensen dan protesteren. Ik heb die dag niets gehoord maar kreeg wel, heel Vlaams en indirect, één woedende e-mail van iemand die zwaar ontstemd was. Dat werd een belangrijke bron. Het was zijn meest close vriend tijdens zijn jonge jaren, Wim de Bock. Nu zeiden veel mensen dat, dat hij hun allerbeste vriend was. Iedereen kende de echte Luc.”

De andere anekdotes kun je vanaf 19 april teruglezen in ‘VOS’, over zijn helden Freddie Mercury en Tom Barman, die met dEUS bewees dat je als Belg wél internationaal kunt doorbreken, over manager Noele ‘De Nee-zegger’ waar Luc steeds ‘Ja’ zei en citaten uit het rouwregister met Vossiaanse teksten. Leon leest een stuk voor, uit het geheugen van jeugdvriend Wim en dat smaakt naar meer, veel meer. Voer voor fans. De conclusie van het verhaal van Verdonschot: “Niemand kon boos worden op Luc.”

We pakken wat meer woorden en foto’s om Bitches Brew, uit Antwerpen en Brussel met leden vanonder andere het Merdan Taplak Orkestar, te verslaan. Wat een sensationeel optreden! Voor dit tweede optreden ooit zet het negental, Bitches Brew rekent de mixers en licht technicus gewoon mee, een pakkende en professionele show weg waarmee ze nu al heel hoge ogen gooien. Meest in het oog springend is rapper K. ‘Notizz’ Coleman, zijn manier van rappen en bewegen. Bitches Brew vernoemde zich naar het gelijknamige album van jazz grootmeester Miles Davis. Een album waarop Davis zijn muzikanten pas ter plekke vertelde wat hij van hen verwachtte, hij liet de 'bitches' brouwen. De visuals achter de band hebben als centrale karakter en bandmascotte Bruce, de leguaan van een jaren tachtig druglord uit Miami en zijn vrouw. Songs als ‘Coke And Beer’ en ‘Bad Man’ blijven direct in je hoofd hangen, waarbij de band dancehall beats, hiphop, saxofoons, trompetten en de raps van Notizz en Tom ‘Lazy T’ Olaerts een vette vibe wegzetten, wars van hokjes. Zo eentje die een vol festivalterrein in de zon verdient. Hier gaan we ongetwijfeld nog veel van horen. De eerste EP, met meer toffe mixes van dubstep, balkan, jazz, reggae, trap, ableton, hiphop en dancehall en meer verschijnt volgende maand. Bitches Brew bitches!