Hannah Epperson opent in de intieme setting met stoeltjes en Chesterfields in De Avenue. Zachter dan je normaal zou verwachten van Onderstroom Breda, maar de kans om dit talent naar Nederland te halen is te mooi en de muziek is dat ook. Epperson uit Brooklyn, New York, is op Europese tour voor haar debuutalbum ‘Upsweep’ dat 16 september uitkwam. Een album met tien liedjes, met op elke kant vijf liedjes die dezelfde teksten hebben en gezongen worden door twee verschillende personages: Amelia en Iris. Hannah werkt met loops van haar zang en viool en heeft voor deze tour drummer Jason Burger mee. Ze opent vanavond, omdat morgen vier optredens in Hamburg wachten tijdens en rond het Reeperbahn Festival, de wekker gaat al om zes uur.
Op blote voeten komt Hannah op, oogt wat verlegen en speelt geconcentreerd met haar ogen dicht. Schijn bedriegt. Het publiek luistert ademloos en durft het hele optreden bijna niet te reageren. Behalve Bonny de zangeres van Tio Gringo, die wel, en breekt af en toe de spanning. Hannah is welbespraakt en charmant: “We’re here because you are here. That’s a gift and a responsability.” De opbouw van de nummers is rustig en geduldig, klassieke viool wordt gemengd met loops van haar stem en meer vioolklanken. Zo ontstaat een boeiend landschap van geluid dat zowel klassiek als eigentijds is. Jason Burger volgt geconcentreerd. Wat ontstaat, zet de tijd even stil. Je wordt langzaam meegevoerd langs persoonlijke verhalen (over haar broer) en de actualiteit (Charlie Hebdo en het klakkeloos volgen van hashtags die trending zijn). Epperson zingt helder, soms ruw en hees. Wat een grote belofte speelt hier, zomaar in Breda! Ook Epperson heeft het naar haar zin: “This is such a magical place, I want to live here and you could all come to visit.”
De stoeltjes gaan van de vloer en de Chesterfields iets aan de kant, het is tijd voor GAUSS. Het Gentse stel Mati le Dee en Emile Sertyn maakt meer mechanische muziek met toetsen en projecties. Ze staan voor hun projecties die de toeschouwer meenemen langs de verhalen in de tracks. We zien natuurbeelden, natuurfenomenen, landschappen, vervaagde dansende mensen en de grote stad. Le Dee haar zang, ze staat ook op blote voeten, is dromerig en de geluidslandschappen zijn dat ook, soms zwaar en traag richting techno, soms wat naar new wave. Vervelend is dat de stroom in het tweede nummer er per ongeluk even afgaat. Of het nummer opnieuw gestart kan worden? Nee, GAUSS gaat door naar het derde nummer. Vrij logisch als je langzaam landscapes opbouwt. Pas na de track waarbij Sertyn met strijkstok een bas bespeelt en Le Dee op de grond zit en begint te zingen, meer jazzy daarna met haar toetsen erbij, komt GAUSS meer los. De daarop volgende nummers met onder andere Afrikaans klinkende beats en haar bewegingen houden het boeiend tot het slot: “eentje voor de nacht.” Spacey, met beelden van de aarde in het donker met lichtjes, naar de straten van New York en met eindtitels GAUSS.
Gezien: Onderstroom Breda met Hannah Epperson, GAUSS. De Avenue, vrijdag 23 september 2016.
Onderstroom Breda luistert ademloos naar grote belofte Hannah Epperson
GAUSS’ landschappen mogen er ook zijn
Na uitstapjes voor Onderstroom Breda op Brewda (Nachtschade) en Pannen op ’t dak (Half Way Station), begint de organisatie rustig, maar geconcentreerd, aan het derde seizoen. De bovenzaal van De Avenue is het toneel en de mooie ruimte heeft veel weg van een theater: er staan stoeltjes, een paar statafels en vooraan drie leren Chesterfield banken. Na afloop is in de grote zaal het ‘Nevermind’ tribute door Bleach, waarmee afgesproken is dat hun soundcheck tijdens de ombouw van Hannah Epperson naar GAUSS zal zijn, want het zijn acts om zonder afleiding naar te luisteren.