Wooden Indian Burial Ground: alweer is Onderstroom Breda spannend

Dune beat makers The Stangs met gevoel voor klassiekers

Tekst: Daniël Hereijgers, foto’s: Aida Ros ,

Twee weken geleden nog maar zagen we via Onderstroom Breda RAMONA en Inwolves op elk hun eigen wijze imponeren in Brandpunt… En nu, op 11 maart hebben de muziekliefhebbers alweer een nieuwe editie in elkaar gezet. Het Amerikaanse Wooden Indian Burial Ground zit midden in een Europese tour en voorprogramma The Stangs verlaat hun veilige duinen in Den Haag voor de bovenzaal van de Bredase Boulevard. Dj van de avond: Marthy Coumans als dj Grey.

De bandleden van The Stangs kwamen vandaag letterlijk uit de schoolbanken om naar De Boulevard te komen. Het tweede nummer is een ode aan de vijfde Beatle George Martin die dinsdag overleed: ‘One And One Is Two’ dat Lennon en McCartney samen schreven toen zij ook heel jong waren. Tof, zo’n ode aan een klassieker. Met het hunkerende ‘Betty Ford’ daarna laten ze Breda volledig kennismaken met hun dune beat, zo uit de duinen bij Den Haag. Een mix van sixties rock, beat en surf, zoals slotnummer ‘Come On’. Lekker en met veel stijl gebracht, dan weer melodieus dan weer venijnig en stevig drammend.

Tijdens de soundcheck gaat het orgeltje opzij en trekt drummer Dan Galucki het tapijtje met de drumkit naar voren. Hij en bassist Sam Farell en zanger/gitarist Justin Fowler spelen op één lijn. Op de plaat hoor je ook toetsen, maar toetsenist Paul Seely is er niet bij op deze Europese tour van vijf weken van de band uit Portland Oregon in Amerika. Wooden Indian Burial Ground (WIBG) begint met een superlange, bijna stoner, rock groove. ‘How's Your Favorite Dreamer’ heet het nieuwe album dat net op tijd voor deze tour gedrukt was en uitgekomen is in Europa. Een losse track eruit pikken van deze set is niet te doen, de variatie is daarvoor te groot: van psychedelische garage naar rock ‘n’ roll tot surf. Wazige teksten van Fowler, afgewisseld met geschreeuwde ‘yips’ en ‘whoops’ én meerstemmigheid. Sowieso steelt hij de show met vervormde gitaargeluiden, soms nonchalant gespeeld. Te zeggen dat de bas en drums slechts dragend zijn aan zijn spel, is hen toch wat tekort doen: Farell heeft een vaste bas en gaat op in de muziek, drummer Galucki is een klasse apart. Wooden Indian Burial Ground is een meeslepende, soms kneiterharde, act.  

Gisteren Zwitserland, vandaag Breda, morgen Londen. Toch neemt WIBG gewoon de tijd en komt er een toegift van twee nummers. Opnieuw lange nummers met een soortgelijk patroon: Farell en Galucki bouwen een solide groove, mét tempowisselingen, terwijl Fowler zijn gang gaat op zijn gitaar en pedaalkastjes. De Boulevard had veel voller gekund, misschien was er dan wel een danskuil ontstaan. Toch wordt er gedanst. En haalde Onderstroom Breda wéér een onbekende, bijzondere internationale act naar de stad. Op 1 april is je volgende kans: Elefant en Silent Runners in Club Solo.

Gezien: Onderstroom Breda met The Stangs, Wooden Indian Burial Ground. De Boulevard, vrijdag 11 maart 2016.