Rond 10:30 uur verzamelen SKIPPABEAT en fans zich op het oude Faam-terrein om met een bus naar Paradiso in Amsterdam te gaan. Hoewel iedereen opgewekt is, is ook de spanning voelbaar. Gezonde spanning, aldus inval-drummer Jeroen. De bus is uitgerust met led-lampjes, slingers en ballonnen en aan ska-muziek ontbreekt het deze reis ook niet. Iedereen praat met elkaar, enkelen zingen en soms doet iemand een gek dansje.

Zodra de bus is aangekomen in Amsterdam gaat iedereen kijken bij de eerste band: Windup Space. De mannen uit Oosterhout zijn op de tiende plaats geëindigd en mogen daarom het grote podium openen. Na het eerste nummer is de spanning er vanaf en speelt de band zoals we het gewend zijn: met veel energie en passie. Het aanwezige publiek beweegt mee, maar het overgrote deel kijkt aandachtig. Enkelen lopen tijdens de show naar buiten om vermoedelijk hun stem uit te brengen op Windup Space. Vijf nummers later is er het einde van de show. In twintig minuten hebben de mannen laten zien wat ze in huis hebben om de publieksprijs te kunnen winnen.

Na de show verspreiden de fans en SKIPPABEAT zich over de verschillende zalen om te kijken bij de concurrentie. Eén van deze bands is Filet Au Fonque, ook uit Breda. De mannen hebben duidelijk zin om op te treden. Lachend staan ze op het podium voor de soundcheck. Ondertussen verzamelen zich steeds meer mensen in de middelgrote zaal en is er bijna geen doorkomen meer aan. Bij deze show blijkt hoe moeilijk het is om je aan de twintig minuten te houden. De vingers van de organisatie gaan de lucht in als de band nog bezig is en ook de klok wordt getoond. Een geïmproviseerd einde is het gevolg. Dit maakt het echter niet minder goed. Het is nog altijd strak en met een luid applaus verlaat de band het podium.

Daarna gaat de tijd tergend langzaam voor SKIPPABEAT. Om 15:50 uur is het showtime, daarvoor moet men zich nog vermaken. Het is daarom goed dat er verschillende bands in de drie zalen spelen om de tijd te doden. Een kwartier voor de soundcheck zijn de fans op zichzelf aangewezen en is het wachten. Hoewel de spanning heerst, kan zangeres Caroline Admiraal niets anders dan grijnzen op het podium. Het is een meisjesdroom die uitkomt, zoals ze meerdere malen zelf zegt. De band geeft zich volledig en de chemie onderling is voelbaar. Het is geen normale interactie. Alles klopt, het samenspel is perfect en de energie slaat over op het publiek. Bekend of onbekend met de band, er zijn er maar weinig die stil kunnen staan bij deze swingende muziek. Precies binnen de aangegeven tijd eindigen ze een vet optreden.

Zodra de tijd van de prijsuitreiking gekomen is, houden de bandleden elkaar zenuwachtig vast. Hoewel ze zeggen dat ze er niet vanuit gaan dat ze winnen, hopen ze het wel. Na een korte introductie over de puntentelling van Bas Barnasconi (Bazzookas) gaat de taart en de kaart met de naam naar boven. SKIPPABEAT wint met drie punten verschil van de nummer twee en mag diezelfde avond ook optreden op het festival Pinguïns in Paradiso. Iedereen is door het dolle heen.

De tweede show verloopt vlekkeloos, ondanks het veel te kleine podium in de kelder van het poppodium. Caroline springt een aantal keer tussen het publiek om mee te skanken en de overwinning wordt groots gevierd. Ook in de bus, waar de muziek hard aan staat en iedereen danst. Een welverdiende overwinning.

Gezien: SKIPPABEAT. Paradiso Amsterdam, zaterdag 30 april 2016.