Wouter Hamel laat een andere kant van zichzelf zien in Mezz

Jazzzanger maakt uitstapje naar pop met Afrikaanse, elektronische en funky invloeden

Tekst: Geneviève Smans, foto’s: Sabrina Mollen ,

In april dit jaar kwam het vierde album ‘Pompadour’ van Wouter Hamel uit. De van oorsprong Haagse zanger zou je door zijn eerdere werk kunnen associëren met jazzmuziek, maar met dit album laat hij op muzikaal gebied een andere kant van zichzelf zien. Afgelopen vrijdag in Mezz liet de winnaar van de Gouden Notenkraker 2014 veel nummers van zijn nieuwe album horen, maar ook oud materiaal.

In het voorprogramma staat Charley Marie, halve finalist van ‘De Grote Prijs van Nederland’. De zestienjarige zangeres staat alleen met haar gitaar op het podium en speelt kleine, zachte liedjes vrijwel alleen met kopstem gezongen. Bij nummer ‘See You Soon’ laat Charley Marie wat meer dynamiek horen. De songs van deze singer-songwriter zijn vergelijkbaar met folkzangeressen als Laura Marling. Bij het laatste nummer lijkt ze haar zenuwen onder controle te hebben en vertelt Charley Marie enthousiast dat ze ontzettend blij is dat ze bij Wouter Hamel in het voorprogramma mag staan. “Veel plezier bij Wouter, Houdoe!”

Wouter Hamel begint zijn show met de mysterieuze titelsong van zijn gelijknamige album ‘Pompadour’. Deze titel verwijst naar Madame de Pompadour, een bekende maîtresse van de Franse koning Lodewijk XV. Meteen na het slotakkoord van dit nummer wordt het vrolijke en uptempo ‘Beautiful Misfits’ ingezet door de vijfkoppige band die Hamel bij zich heeft. Interessant is het feit dat ieder bandlid zingt, dit zorgt voor een loepzuivere zesstemmige samenzang. Zeker bij ‘Nothing Can Stay The Same’, dat vol met Afrikaanse invloeden zit, vallen deze koortjes op.

Wouter Hamel voelt zich thuis op het podium en in Breda. Zo herinnert hij zich ook nog goed de vorige keren dat hij in Breda was en grapt hij met de ‘local boy’, drummer Jasper van Hulten, die in Breda woont. Dat de band geniet, is duidelijk te merken, onderling lijkt er een fijne sfeer te zijn onder de muzikanten.

De nummers van het nieuwe album zijn anders dan dat het publiek van Hamel gewend is. De songs zijn meer pop en catchy, dat maakt het commerciëler dan het eerdere jazzmateriaal. Zo zou je ‘Double Dutch’ kunnen vergelijken met George Michael en ‘Gretna Green’ met Prince & The Revolution, door de koortjes met hoge vocalen. Toch is er nog genoeg te horen voor jazzliefhebbers: Hamel improviseert en scat regelmatig aan de eindjes van de nummers.

Hamel speelt ook oud materiaal en grapt: “Ik merk aan mijn nummers dat ik oud aan het worden ben. Ik schreef dit nummer, ‘In Between’, over online daten toen dat nog helemaal nieuw was. Nu is dat heel normaal. Weet je wat je eens moet proberen? Iemand ontmoeten in een kroeg!” Tijdens de show wordt duidelijk dat de zanger niet vies is van een grapje, soms met wat zelfspot hier en daar en het publiek geniet ervan. Zo zegt hij na het nummer ‘New Disguise’, dat voorzien is van opvallende elektronische invloeden: “Nog een paar shows en dan gaan we twerken.”

Gezien: Charley Marie, Wouter Hamel. Mezz, vrijdag 24 oktober.