De hoes vermeldt maar liefst 17 gastartiesten en nog meer instrumenten: van kerkorgel (‘Tijd Te Koop’) tot hobo en van viool tot tuba. De twee kanten staan op zichzelf qua omgekeerde lay-out, maar zijn toch als een yin en yang met elkaar verweven. Het album heeft niet één zwaarmoedige en één blije kant. Toch bespreken we de twee kanten apart van elkaar, al was het maar omdat de maker hier expliciet voor koos. Dat zie je ook terug in het gezicht op de hoes.
Kant A - de geïnfecteerde schreeuwpoëet
“Besta hier in de echte, onverschillige wereld, waarin er niks, helemaal niks toe doet,” is de slotzin uit ‘Alles Van Waarde’, een woest lied waarin Noorman de luisteraar laat nadenken. De schreeuwpoëet gaat tekeer als Tom Waits, ook in single ‘Ik Heb De Macht’ waarin hij roept hoe fantastisch én laf hij is en dat hij de macht heeft en tegelijkertijd de arrogantie van de macht aan de kaak stelt. Je hoort datzelfde refrein “sir yes sir” dat Breda dit jaar al meerdere malen naar hem terug heeft geroepen, nu gezongen door begeleidingsband De Noormannen. Maar het is niet allemaal ruw en hard, in het rustige gitaarlied ‘Plafond’ leeft de ik-persoon tussen de rotzooi in zijn huis, vol verdoofd liefdesverdriet, en kijkt alleen naar het plafond, want dat is altijd schoon. ‘Tijd Te Koop’ en ‘Wie De Koe’ hebben zo weer hun eigen boodschap, die het ontdekken waard is.
Kant B - de minnaar van het vrouwenhart
“De horizon kwam rakelings voorbij, maar jij blijft de afstand tussen ik en wij,” één van de mooiste zinnen uit ‘De Afstand’, waarin de zanger afscheid neemt van een geliefde, waarvan het al lang tijd was om afscheid te nemen. Klinkt als een cliché, is het niet. Noorman bezingt ook juist de schoonheid van liefde, sex en relaties in ‘Langzaam’ of ‘Jasmijnthee’. Of ‘Het Schipperslied’, over verleiden met het schaakspel als metafoor. ‘Vogels Zonder Vleugels’ is de duistere dissonant van deze kant, over een predikant die vogels zonder vleugels schept, en mensen zonder mond. Noormans teksten zijn niet simpel. Nee: ze zullen misschien meerdere luisterbeurten nodig hebben om binnen te komen. De moeite waard om naar te luisteren en je in te verdiepen. De muziek versterkt dat alleen maar. Een zeer indrukwekkend debuut.
Flip Noorman presenteert zijn debuutalbum zondag 1 december in Podium Bloos. Meer weten over het waarom van Flip Noorman en ‘Bellse Parese’? Lees ons interview en reageer nog snel op de prijsvraag waarmee je een gesigneerde cd én twee vrijkaartjes voor de albumpresentatie in Bloos kunt winnen.
Recensie: ‘Bellse Parese’
Zeer indrukwekkend debuut van Flip Noorman
We bespreken ‘Bellse Parese’, het langverwachte debuutalbum van Flip Noorman, zelf benoemd “halfgeïnfecteerde schreeuwpoëet, half minnaar van het vrouwenhart.” Een plaat met letterlijk een donkere en een lichte kant, vernoemd naar de aangezichtsverlamming ‘Bellse Parese’, waaraan Noorman leed. Op zijn negentiende verliet Noorman Breda om naar het Conservatorium in Rotterdam te gaan en rondde dit jaar zijn extra deeltijd studie Filosofie af aan de Universiteit van Amsterdam. Nu, op zijn vijfentwintigste, heeft hij zijn handen echt vrij om te spelen, een debuut onder zijn arm. Een zeer indrukwekkend debuut.