Zou je iets meer kunnen vertellen over wat je precies doet?
“Mijn hoofdtaak is het werken voor een platenmaatschappij, dat is Black Hole Recordings. Daar doe ik al de designs voor en onderhoud ik alle social media kanalen van het bedrijf. Dus bijvoorbeeld alle cd's en Facebook ontwerpen. Ik heb daarnaast twee labels onder mijn hoede. Een house label genaamd Wildlife en Rub A Duck. Ook ben ik verantwoordelijk voor veel digitale compilaties en verzorg het concept en artwork. Daarnaast heb ik een eigen bedrijf, waar ik dingen ontwerp genaamd ‘De Graaf Creativity’.”

Hoe ben je eigenlijk bij dubstep uitgekomen?
“Ik draai en maak al twintig jaar muziek. Ooit begonnen met hiphop als mc, breakdancer en dj. Dat heeft zich  verder ontwikkeld naar house, 2-step, drum ‘n’ bass en breakbeat. Zodoende ben ik mij via die stijlen meer in dubstep gaan verdiepen.”

Wat is jouw visie met het label?
“De muziek zou bij wijze van spreken een hele dag moeten kunnen vullen op een podium tijdens Lowlands. Dat kan dubstep zijn, maar ook drum ‘n’ bass, trap of indie-electro. Het past allemaal wat mij betreft in hetzelfde straatje. Mensen die naar dubstep luisteren kunnen bijvoorbeeld ook drum ‘n’ bass waarderen. Het is een platform voor wat ik denk dat goede muziek is. Waar bij Rub A Duck vooral de kracht zit zijn de compilaties. Dan merk ik pas hoe artiesten uit India contact maken met artiesten uit Amerika bijvoorbeeld. Dat ze binnen twee uur zo een compilatie kunnen promoten. Het label moet een soort platform zijn waar gevestigde artiesten de kar trekken, maar daarnaast wil ik ook een kans bieden aan jong talent zoals Jelle Boon en Franky Nuts. Zo heb ik ook een EP van Camp Yo! uitgebracht. Dit is een jongen uit Breda. Al die artiesten hebben regelmatig contact met elkaar en wisselen ideeën uit. Ik vind het heel belangrijk dat dit gebeurt.”

Er is veel veranderd in de scene in de laatste tijd. Wat is jouw kijk op de huidige dubstep?
“Dubstep is zo ontzettend opgeblazen op dit moment. Alle grote house artiesten willen nu heel graag een dubstep remix. De dubstep scene zelf lijkt inmiddels een beetje klaar te zijn met die harde Amerikaanse klank. In mijn ervaring is het mainstream publiek in de dubstep nog heel jong en die willen nog wel dat geluid hebben. De dubstep producers die het groot hebben gemaakt gaan weer terug naar de basis. Zij richten zich meer op de invloeden van 2-step en garage.”

Freestylers was één van jullie eerste releasesen ook Flux Pavilion (Joshua Steele) was via Rub A Duck te horen. Hoe is dat tot stand gekomen?
“Hun bassist kende ik al best lang. Toen ik met Rub A Duck begon, spraken wij al snel hierover. Hij maakt zelf ook muziek. Freestylers hadden die single al eerder uitgebracht. Dat was niet zo’n succes en ze zochten eigenlijk nog een label. Ik draaide vroeger breaks, dus ik had gelijk zoiets van: dat zal wel vet zijn. Het klikte toen eigenlijk heel goed en hebben we die single gedaan. Er zat toen al een videoclip bij. Flux Pavilion had toen eerst de remix gedaan voor 'Cracks'. Toen zijn Freestylers in contact gekomen en had hij gezegd dat hij ook kan zingen. Nou is het niet dat je zegt "mega goed". Uiteindelijk hebben we die single uitgebracht en een opvolger. De videoclip hiervan is opgenomen in Breda. Zo is het eigenlijk gelopen.”

Er komt een nieuw Freestylers album aan. Kan je daar iets meer over vertellen?
“Het album is in principe al voor 90% af qua muziek. Hij is nu ook getekend, dus wij gaan hem sowieso uitbrengen. Ik denk nog voor de zomer, want ze gaan ook weer touren met de live band. We gaan eerst een single doen met Takura die ook veel met Chase & Status heeft samengewerkt. De single heet ’The Coming Storm‘, evenals het album. Met heel veel mensen werken zij op dit album samen, waaronder ook Maikal X van Postman.”

Zijn er nog plannen voor een videoclip bij dit nieuwe album?
“Dat moeten we nog allemaal plannen, maar ik denk dat er drie of vier singles komen.”

Ze waren vorig jaar in Breda voor een optreden, ben je van plan om ze dit jaar weer naar hier te halen?
“Het zou leuk zijn als ze deze keer met de band zouden komen. Dat ligt er natuurlijk nog aan hoe het album ontvangen wordt. Wie weet, het zou tof zijn.”

Iets anders: wat zijn de zaken waar je op let als er demo’s binnen komen?
“Dat iets verkoopt, is voor mij niet de hoofdreden dat ik het teken. Tegelijkertijd moet het geluid heel uniek zijn. Ik krijg heel veel demo’s binnen die als Skrillex klinken of Skream. Daar prik je best wel snel doorheen. Ik krijg heel veel dingen over Soundcloud. Dat is gewoon het makkelijkst. Ik ben daar ook continu op zoek naar leuke artiesten. Zo heb ik ook Camp Yo! en Jelle Boon ontdekt. Heel vaak krijg ik het ook via via. Ik wil gewoon altijd wel jonge artiesten een kans geven. Helaas zit de platenwereld er nu niet zo in elkaar dat als je iets tekent, je gelijk binnenloopt. Wij bieden in dat opzicht toch wel een platform. Het voordeel van Rub A Duck is dat, als wij iets uitbrengen het meteen op 200 portals staat, wereldwijd”.

Stel, je biedt zo’n jongen een contract aan. Hoe gaat dat in zijn werk?
“In principe tekent iemand bij ons voor diens demo’s en bieden wij daar een contract voor. Als het klikt, doen we eventueel een voorstel voor een nieuwe plaat. We hebben een best groot distributieplatform, maar ik wil dat alles in goed vertrouwen gaat. Als iemand een demo stuurt en de communicatie is heel stroef dan wordt dat al lastig. Het houdt niet op als een artiest een plaat tekent bij een platenmaatschappij. Sommigen denken dat, maar dan begint het eigenlijk net.”