Organisator van RHT Leon Weterings ontdekte de jonge Oosterhouter Thom van Vugt dit jaar bij het eindexamen muziek op het Bredase Markenhage College. Van Vugt maakte indruk met zowel zijn Engels- als Nederlandstalige repertoire en omdat Weterings op korte termijn een vervanger nodig had, RHT schoof wegens The Veils in Mezz aanstaande vrijdag een weekje naar voren om muziekliefhebbers kan op beide te bieden, vroeg hij hem. Een goede keuze, zelfs het liedje ‘The Greatest Day Of My Life’, dat de jonge Thom afgelopen week schreef voor zijn vriendinnetje, wordt zelfverzekerd gebracht. Van Vugt praat zijn set goed aan elkaar, stemt zelfkritisch zijn gitaar en leent een capo van Flip Noorman. ‘Jij’, over alweer een meisje of de serieuzere “rockballad” ‘Bleeding Without You’ als schreeuw van een overledene naar de geliefden op aarde, Van Vugt weet in zijn eentje met zijn gitaar te boeien. Alleen “groovy” improvisatienummer ‘The Civil War’is een beetje een anti-climax en werkt niet echt als meezinger.
Rauw Hees Teder VIII, alweer een indrukwekkende avond
Met Equinox the Peacekeeper voor het eerst internationaal
Singer- songwriters zijn vaak mensen met verhalen en goedverzonnen teksten. Zeker als ze uitgenodigd zijn voor Rauw Hees Teder. Zo ook Thom van Vugt, Flip Noorman en Equinox the Peacekeeper. De laatste komt uit Antwerpen en was de eerste internationale act die theater De Grott namens RHT mocht begroeten. De achtste editie werd alweer een geslaagde avond, vol eerlijke songs en indrukwekkende optredens.
Over de tweede act, Flip Noorman, is veel te zeggen. Dat doet hij zelf ook, op een enorm boeiende manier neemt de zanger zijn publiek mee. Dat begint al met ‘Tijd Te Koop’, waarin Flip met zijn stem een dreigende wind is en zijn publiek een dennenbos dat “tijd te koop” terugfluistert. Wat goed! “Jullie vervangen even mijn band vandaag. Die is niet per se goed, maar wel slaafs en volgzaam.” Luid en vol emotie brengt hij zijn volgende lied over macht, “Zelfs van mijn hebzucht heb ik nog niet genoeg. Ik heb de macht!” en laat zijn toeschouwers “Sir yes sir!” meebrullen. Om even later een lied vol liefdesverdriet te spelen.
Even later volgt de verklaring: Noormans aanstaande plaat heet ‘Bellse Parese’ gerefereerd aan de gezichtsverlammende ziekte waardoor de zanger getroffen werd. “Halfgeïnfecteerde schreeuwpoëet, half minnaar van het vrouwenhart,” de plaat krijgt daarom ook twee gezichten. Hij maakt bijna perfect afgemeten liederen die precies lang genoeg lijken en wisselt woest werk af met tedere teksten als “Jij bent de afstand tussen ik en wij.” Noorman zingt eenmaal door een megafoon, zet zijn zenuwen voor de banjo opzij en geeft een geweldig optreden weg. Dat belooft veel voor ‘Bellse Parese’ waarvoor hij de voorverkoop vanavond vast start. De plaat moet 1 september uitkomen, voor die tijd gaat 3voor12/Breda vast nog eens praten met Flip Noorman over dit nu al bijzondere album.
Slotact Equinox, the Peacekeeper valt voor de eerste noot met de deur in huis: zijn bindteksten zijn minder dan die van Flip Noorman. Dat geeft niet, want muzikaal is zijn optreden zeer intrigerend. Niet in de laatste plaats door bassist Kristof Wynants. De lange, dunne Antwerpenaar heeft een heel eigen stijl van spelen op de contrabas, soms met strijkstok, soms met zijn knokkels op het hout tikkend direct na het aanslaan van de snaren. Soms loom dan weer richting jazz en vooral heel eigen dus. Hij staat zijn stadsgenoot Wouter Buyst ook muzikaal bij op een ouderwetse, liggende soort pianoharmonica. Buyst heeft naast gitaar en mondharmonica’s ook een aantal samples meegebracht. De act, normaal een kwartet, komt bijzonder goed tot zijn recht in de intimiteit van De Grott, zoals zo vaak bij Rauw Hees Teder. Een paar voorbeelden: ‘Queen Of Silence’, waarin we een sample horen van een gepassioneerde vrouwenstem. Is het een gedicht? Een monoloog? De muziek wordt langzaam opgebouwd en de bas komt erbij. Even helemaal niets anders dan de muziek. Of ‘Heard My Momma Calling’ over hoe we tegenwoordig met de planeet omgaan. Want Equinox heeft een boodschap en het beste voor met de wereld.
Buyst bracht eerder dit jaar de tweede plaat uit van Equinox, the Peacekeeper nadat hij lang de wereld over reisde en bijvoorbeeld gitaarles gaf aan kinderen in Columbia en India. De plaat ‘Birdsongs On The Wasteland’ is vooral gepromoot met huiskamerconcerten in België en Nederland.’Six Thousand Years’ staat er ook op, over wat zesduizend jaar de mensheid aan beschaving gebracht heeft. Hij verhaalt over Leonard Cohens ‘If It Be Your Will’ en hoe hij en Kristof dat vroeger, en soms nog, op straat speelden. “Niet de bekendste, maar qua tekst een schone. Met dees kregen we veel geld.” Het optreden is relaxed en geweldig sfeervol. Equinox, the Peacekeeper verlaat Breda met bis-nummer ‘Minding Your Own Business’, over geloof in jezelf en je eigen weg gaan met het prachtige refrein “Love is truth, the rest is just hearsay. Everone must go in time, only God is here to stay.”
De volgende Rauw Hees Teder is op 7 november.