Muziek
Trip To Dover vertoefde een aantal jaar in Brighton, de muziekhoofdstad van de Engelse zuidkust waar onder andere The Kooks en Blood Red Shoes ook vandaan komen. Dit is niet te horen, want Trip To Dover speelt geen indie maar wijds opgezette elektrorock met positief gristelijke inslag. De zang van Olga Taal en de synths van hubbie Johannes voeren de boventoon. De band klinkt als een combi tussen een Roxette, The Cure en Enter Shikari coverband, maar dan eentje die zowaar goed uitpakt.

Plus
Trip To Dover heeft een duidelijke signature sound en de band, met frontvrouw Olga Taal voorop, is oprecht sympathiek en enthousiast. Songs als Taleidoscope en The Wait zijn regelrechte anthems die het prima doen op een festival als Barst. Het veld voor het Amstelpodium loopt dan ook langzaam voller en zowaar, de zon breekt door.

Min
Een enthousiaste band is altijd leuk, maar de onverwoestbare positiviteit van Trip To Dover, voor een praktisch leeg veld aan het begin van het optreden nog wel, is nogal ongeloofwaardig. Of gewoon tegen het treurige aan. Het is ook nooit goed, we weten het.

Conclusie
Trip To Dover ambieert duidelijk de stadions, maar het klopt allemaal net iets tè goed. Ondanks de sympathie, het duidelijke imago en de allezins degelijke songs, klinkt het allemaal wat te bedacht, gepolijst, niet spannend. De elektro-interlude op de synths van Johannes Taal is het enige écht spannende momentje in de set. Maar Trip To Dover komt er wel. Of de band nu in een café, poppodium of op een festival speelt, het is een veilige keuze voor iedere boeker. 21 november terug in Breda, bij de Popronde.

Cijfer
7