Band met briljante vondsten of rare Aziaten die gekke dansjes doen en veel krijsen? Het oordeel van het publiek op Breda Barst zal na het zien van Hong Kong Dong vandaag niet eenduidig zijn. Dat is prima, Breda Barst is er ook voor het ontdekken. En een wat experimentele act als Hong Kong Dong leent zich daar prima voor. Sarah Yu Zeebroek maakt van ‘Romance In The Afternoon’ een haast orgastische vertoning, waarna broer Boris vrolijk ‘Lesbians Are A Boys Best Friend’ aankondigt. Humor en bizarre tempowisselingen, gitaren met distortion, keyboards en andere elektronische, afwijkende geluiden. Het enthousiasme en de melodie werken, al gaan sommige dansjes op de automaat. Hong Kong Dong is een band die wil overtuigen en daarvoor een eigen funky, weirde mix van Prince’s ‘Controversy’ laat overgaan in het eigen ‘Berlin’. De set staat vroeg als je kijkt naar de groeiende reputatie van de band uit Gent die op Pukkelpop speelde, met dEUS op tournee ging en binnenkort als voorprogramma van Triggerfinger in Londen aantreedt. Aan de andere kant heeft na Record Store Day bij Tunesville en Mezz Café een groter Bredaas publiek kennisgemaakt met een van de tofste en interessantste acts die, alweer, uit België komt. (DH)
Breda Barst '12: de zaterdag op het Barstpodium
3voor12/Breda doet het hele weekend live verslag vanuit het Valkenbergpark. In dit artikel vind je alle verslagen en foto's van de acts op het hoofdpodium! het Belgische Hong Kong Dong, de skapunkers van The Bazzookas, hard rocken met The Fudge, de Rotterdamse wave van Rats On Rafts en Belgische topafsluiter School is Cool.
Hong Kong Dong
The Bazzookas
Het is nog vroeg op Breda Barst, de bar is net open, maar het deert The Bazzookas niet. Bergen-op-Zoomenaren The Palookas, aangevuld met notoire bijschnabbelaar en lintjesknipper Bas 'Bazz' Bernasconi, arriveren op het festival in een enorme gele schoolbus. Niet overbodig, voor een band die acht man sterk is, inclusief complete blazersectie. Vanaf opener 'Zin In Jou' blijken de skapunkers een feestband pur sang. Een wall-of-death tussen 'de mooierds en de lellekerds', crowdsurfers, een hakkûhwedstrijd tussen saxofonist Jelle en een toeschouwer in een gimpsuit, en dan wordt ook onze arme fotograaf het podium nog eens opgetrokken voor een groepsfoto. Sympathieke Bazz en zijn band zijn een live-versie van de Looney Tunes: 100% crowdpleasers. Iets wat je wel over kan laten aan muzikanten die bij elkaar opgeteld dik een eeuw podiumervaring hebben, natuurlijk. Door alle ongein zou je bijna vergeten dat er ook nog muziek gemaakt wordt. En tja... Die is, zoals het hoort bij ska, repetitief en niet bepaald diepgaand. Maar wat boeit het? In dit genre wordt het niet beter dan The Bazzookas. Het eerste vrolijke feestje van Barst is een feit. (RvE)
The Fudge
Al enkele malen in Breda, maar nog nooit op zo'n groot podium als hier op Barst. De band is groeiende en dat is terecht. Qua originaliteit zijn er weinig bands die aan The Fudge kunnen tippen. Daarnaast is videoclip van hun single 'Too Busy Being Delicious' een kijktip. Muzikaal is het moeilijk in een hokje te plaatsen. De zang heeft iets weg van Placebo, de gitaren rocken als bij Coheed & Cambria, en er komt ook nog Balkan en ska voorbij. De doorgewinterde luisteraar zal zijn hart kunnen ophalen, de 'doorsnee-bezoeker' moet nog even loskomen, zo blijkt. Het gros van het publiek laat zich nog niet meesleuren door de magnetic rock en dat is wel een klein beetje jammer. Desondanks een band waarvan we hopelijk snel nog meer gaan horen. (AdV)
Rats On Rafts
'Satan', staat er op de drumkit van Joris Frowein, de drummer van Rats On Rafts. Nee, deze Rotterdammers zijn niet politiek correct, en ook geen crowdpleasers. Het gaat desondanks goed met Rats On Rafts: de band is genomineerd voor de 3voor12 Award voor beste album, en ook aan de andere kant van de grote plas loopt men warm voor de postpunk en new wave geïnspireerd op de Ultra-beweging uit de jaren '80. De vraag is natuurlijk wel of de band het lastige publiek vol dagjesmensen en gezinnen voor het hoofdpodium van Barst een beetje meekrijgt. Het optreden begint inderdaad lastig: de jongens zitten op een heel ander level dan het publiek. Maar na het vrolijke 'Emma Sofia' en 'The Moneyman' (een cover van Kiem, een band waarbij Rats On Rafts overduidelijk de spreekwoordelijke mosterd haalt) komt de band op stoom. De muziek is experimenteel, met hoekige gitaarloopjes en echoënde zanglijnen, maar in de vallende duisternis zorgen de catchy meldodieën en de uitbundige climaxen ineens voor een heel sfeervol optreden. Er wordt gedanst en 'God Is Dead' wordt door het halve veld meegebruld. Tijdens de afsluiter dondert frontman David Fagan nonchalant zijn microfoonstandaard om. Ook de song, 'Jazz', verraadt de punkroots, maar wel altijd met doordachte inslag: lomp wordt het nooit. En het publiek sluit Rats On Rafts in de armen. Erg tof. (RvE)
School is Cool
Hoe hard kan het gaan? Waren ze tijdens Ik Zie U Graag in Mezz in 2010 nog een van de grote beloftes, is School is Cool dit jaar al de afsluiter van de Breda Barst-zaterdag. De vrolijke Belgen hebben in de tussenliggende tijd een livereputatie opgebouwd waar je u tegen zegt, die hen deze eer heeft bezorgd. Tevens is dit het laatste optreden op Bredase bodem van violiste Nele Paelinck, die in oktober de groep verlaat om naar Argentinië te emigreren. School is Cool, tegenwoordig mét bedrijfskleding, gooit een bak folkpoprock over het publiek die er goed in gaat. Zwaar leunend op stevige percussie geeft de groep het beste uit hun debuutalbum ‘Entropology’. Toch maakt de groep wel een licht vermoeide indruk; waarschijnlijk hebben ze een zwaar festivalseizoen achter de rug. De 70 minuten die voor School is Cool gereserveerd staat vullen ze ook niet helemaal. Rond half 11 sluiten ze af met ‘New Kids in Town’, om nog terug keren met een Talking Heads-cover als obligate toegift. School is Cool heeft haar eerste zegeronde erop zitten: tijd om terug in de studio te duiken en het masterplan te schrijven voor de tweede, en dan snel terugkomen a.u.b. (NV)
Redactie 3voor12/Breda:
Schrijvers: Daniël Hereijgers, Robin van Essel, Auke de Vries, Nikkie Vinke
Fotografen: Daniël Hereijgers, Magnus Gommers, Ilse Zwakke