Volt Violin won de wedstrijd Zeeuwse Belofte en mocht dit jaar met producer Peter Bauwens (o.a. Bløf en Racoon) in de Brusselse ICP studio EP ‘Open Your Eyes’ opnemen. Hereijgers: “ICP is één van de beste studio’s van de Benelux, je proeft daar hoe het echt is. Stereophonics was boven ons aan het opnemen. We namen drie songs op, waarvan er twee al uitgekomen zijn: ‘Open Your Eyes’ en ‘Getaway Driver’. ‘Maybe It’s Wrong’ is de laatste van de drie en komt zeer binnenkort uit. Dat is onze ‘herfstballad’. We gaan hem wel lanceren en zoveel mogelijk eruit halen, misschien niet via 3FM, maar bijvoorbeeld Radio 2. Het is een pianoballad die heel klein begint en eindigt als een grote ballad. Van die liedjes is dit het dichtste bij mij als singer-songwriter gebleven. We zien het zelf een beetje als afscheid van het oude Volt Violin.”

Terug naar vroeger
“We waren niet helemaal tevreden over de opnames, het is nooit af. Als je heel eerlijk bent, valt het uiteindelijk toch een beetje tegen. Je hoort dingen die net niet helemaal goed gaan. De verwachtingen waren erg hoog en er is best druk als drie nummers er in drie dagen op moeten staan. Ik heb de laatste dag zeven uur staan zingen. Best heftig, maar het moet erop staan. Je leert er veel van, pieken met z’n allen. De volgende keer heb je het allemaal al een keer meegemaakt en weet je wat je moet verwachten. We hadden één dag om te mixen en dat hoor je soms. We maken nu ook andere liedjes, wij zijn al weer een jaar verder.”

“We zijn nu op het punt gekomen: waarom is het niet geworden wat we dachten? We hadden zelf het idee dat het toffe liedjes waren, ze zaten goed in elkaar. Dat zei de producer ook. Maar voor ons was het toch net niet. We hebben een lange bandsessie gehad en we gaan terug naar vroeger. Naar wat we vroeger deden. Ik breng nu het grootste idee aan als singer-songwriter, een soort kampvuurliedjes, en dat bouwen we als band om naar een Volt Violin liedje. Nu gaan we al snel de repetitieruimte in en proberen alles in te spelen. Er worden snelle conclusies getrokken en beslissingen genomen. Als je met zijn vijven een schilderij gaat schilderen, wordt het ook bonje omdat je met een te grote kwast schildert, of te veel kwasten of te grote lijnen.”

“We gaan nu vanuit het geluid van gitarist Nico (van Heiningen) werken voordat ik ga schrijven. We worden nu vaak met Kane of een andere band vergeleken. Het heeft nog geen echte eigen smoel. In het begin heette de band Down Under. Waar ik later bij ben gekomen, net als Nico. Het was spierballenrock, zoals Creed en Alter Bridge. Daarnaast zijn we vanuit mijn ideeën en Nico’s ideeën een andere kant opgegaan, een meer psychedelische kant, wat meer emo. Toen wilden we een andere naam. Dat werd Volt Violin. We gaan nu weer het poppy geluid van de laatste drie nummers loslaten. We hebben veel geleerd van Peter qua produceren en opnemen. Maar het belangrijkste is: we hebben dat gedaan, maar het is niet waarbij we zelf denken “we gaan hiermee veel potten breken”. Nu gaan we de iets alternatievere kant op. We laten ons inspireren door Dead Letter Circus of The Butterfly Effect uit Australië. Andere rock dan in Europa. Duisterder, moeilijker. Dat sfeertje hing ook in de vroege Volt Violin.”

“We staan op de POBparade volgend jaar en ik hoop dat het dan af is. We gaan dan minder spelen en meer aandacht besteden aan de kwaliteit, niet meer overal spelen. We willen een vaste geluidsman en crew. Straks, als we zover zijn, moet het podium perfect geregeld zijn. Dat we niet zomaar ergens in een kroegje gaan staan. Bijvoorbeeld in de Mezz zaal en dan één keer goed. Dan kun je het beter 1x echt goed doen dat iedereen denkt ‘what the fuck!’ We krijgen wel goede reacties maar we hebben zelf het idee dat het nog veel beter kan.”

Concert At Sea
“Concert At Sea was wel te gek. De avond ervoor speelden we in café De Stulp in Renesse en mochten daar slapen. Een klein café waar we speelden voor m’n vader en moeder en huidige vriendin en zes anderen en de dag erna voor 10.000 man. Er stond best druk op omdat het het jaar ervoor was afgelast. Dat is toch het grootste wat we tot nu toe als band gedaan hebben. Iets wat je meeneemt als bagage in je rugzak. De volgende keer als je weer zoiets groot gaat doen, weet je dat je het de vorige keer ook hebt geflikt. Zo’n groot podium op zo’n toffe plek met enorm goed geluid.”

Club 3voor12/Breda
“We repeteren op dit moment alleen voor het optreden bij 3voor12/Breda. Daarna schrijven we tot een song af is en gaan dan pas met de hele band repeteren. We gaan dus veel meer tijd besteden om het helemaal boven water te krijgen en alles perfect te krijgen. Dan duurt het maar een jaar of anderhalf jaar. Om er echt nog een keer volle bak voor te gaan, dat hebben we allemaal wel. Dit ga ik niet nog een keer helemaal optuigen, of als singer-songwriter misschien. Het is tof om met z’n allen nu weer aan de gang te gaan. We hadden een paar optredens, maar eigenlijk is de zomervakantie er overheen gegaan. We zijn pas weer op het podium gaan staan bij Maasrock in Dordrecht en dat was wel heel vertrouwd. Maar we gaan wel een andere kant op. Het blijft tof om de nummers live te spelen. En wie weet, misschien is het optreden vrijdag wel de allerlaatste keer dat we deze nummers spelen.”